Vergelijk: RS 457 vs Ninja 500 SE vs 450SRS
The looks
Alle drie de motoren naast elkaar opgesteld zijn de andere deelnemers gelijkgestemd voor wat de looks betreft: alle punten gaan hier naar de CFMOTO 450SRS! En dat begrijpen we maar al te goed, want nondedju het is me ook echt een plaatje! De nieuwe enkelzijdige achterbrug doet mensen denken aan iconische racemodellen als de Duc 916, 1098, Panigale, MV Agusta F3 en F4 en de Honda RC30/RC45, niet de minste dus. En waar we vorig jaar nog wat bedenkelijke en soms zelfs minachtende blikken kregen Sexy per definitie Italiaans? Denk dat ze in Hangzhou met deze 450SRS Italië wel een poepie hebben laten ruikenen meermaals de opmerking hoorde ‘das niks zoone chinees’ bleef dat nu volledig uit, er kan dus veel veranderen in een jaar tijd. De 450SRS ziet er niet alleen supervet uit, maar is tot in het kleinste detail goed over nagedacht. De fraaie opengewerkte kroonplaat compleet met clipons, middels draaiwiel verstelbare rem- en koppelingshendel, Brembo Monobloc remklauwen met stalen remleiding, instelbare vering, zadeltje met ingewerkt logo en rode stiknaden, geïntegreerde valblokken en dan ook nog die gigantische winglets, kortom een echte supersport!
Nu was ik in 2023 al in de bevoorrechte positie om als eerste een pré-productie model van de 450SR te rijden en mocht ik vervolgens de motor een weekend loslaten op circuit Ecuyers, ook nu hebben we de primeur om deze nieuwe SRS editie over het circuit te jagen waarvoor een dikke dankjewel aan CFMOTO Benelux! Waar ik vooral benieuwd naar ben is de upgrade van de vering, want deze S versie beschikt nu over een instelbare voorvork. Over de 270 graden twin waren we al enthousiast en daar is eigenlijk niks aan veranderd, wel aan de elektronica waar nu TC aan toe is gevoegd. Niet instelbaar, maar wel simpelweg aan of uit. En dat is maar goed, want als ik ’s middags voor het eerst met de CF de baan op ga en het gas vol opendraai houdt de motor bij hoge toeren in en trekt niet door. Onderin en in het middengebied niets aan de hand, maar met de naald richting het rood houdt de twin telkens in. Als terug in de pits de TC is uitgezet is dit probleem echter tot mijn opluchting opgelost en trekt de twin probleemloos tot in de rode zone door. Op straat had ik daar trouwens niets van gemerkt tijdens het tripje van een kleine 200 kilometer dat ik met de SRS had gemaakt.
Er waren tijdens die eerste sessie wel twee dingen die me opvielen, als eerste de eindoverbrenging van de 450SRS, die is net als de 450SR voor circuitgebruik veel te lang, waardoor je op Ecuyers niet verder komt dan de 4e versnelling en je dus wat acceleratie en vinnigheid mist. Wel jammer dat 'ie niet op Bridgestones staat, zoals op ons verzoek destijds de SRMocht ik zo’n motor zelf op circuit rijden dan zou ik zeker even een ander setje kettingwielen scoren (ik denk dan aan min 1 voor en +2 achter). Het tweede punt wat opvalt zijn de banden, waar vorige keer een setje Bridgestone S22 op ons verzoek was gemonteerd reden we nu met de standaard set ST Adreno HS AS5 banden, een sportieve band maar duidelijk met minder grip en feedback dan de Bridgestones, dus dat zou zonder twijfel mijn 2e aanpassing zijn indien ik met zo’n fiets op circuit ging rijden.
Dat maakte het dan tevens ook erg lastig om de nieuwe vorkupgrade op juiste waarde in te schatten, want hoewel prima en sportief kon ik zeker niet hetzelfde tempo en hellingshoeken rijden als vorig jaar met de S22, om nog maar eens te onderstrepen hoe belangrijk goede banden zijn! Enkel voor circuit gebruik zou het een mooie optie zijn indien het ABS uit schakelbaar zou zijn, maar dat blijkt niet mogelijk bij deze CFMOTO tenzij je net als bij onze vorige test de zekering van het ABS systeem tijdelijk verwijdert, De tractiecontrole is op circuit wel een dingetje, maar op straat -gelukkig- helemaal primaleuke bijkomstigheid is dat de TC dan ook niet meer werkt en we deze dus niet meer moesten uitzetten bij elke sessie.
De 450 twin draait zeer soepel en zonder noemenswaardige trillingen, pakt netjes op van onderuit en loopt heel mooi lineair door richting rode zone, waarbij een eindschot uitblijft. Schakelen verloopt probleemloos en soepel met en zonder koppeling en ook bij stevig en snel terugschakelen blijft de achterkant dankzij de FCC antihopkoppeling mooi in lijn. Het rijwielgedeelte is ook met de nieuwe achterbrug en vering dik voor elkaar en de motor blijft heerlijk neutraal en super stabiel zelfs in de vlotte chicanes. Dat het veringpakket van een hoger niveau is blijkt vooral in Croix waar de CF over de oneffenheden duidelijk betert presteert dan de Ninja 500 en de 450SRS op deze baan als rapste in de rondte gaat ondanks het wat mindere rubber. De zithouding is de meest sportieve van de 3 maar zeker niet te extreem, de driehoek tussen stuur, zadel en voetsteunen is sportief maar zeker nog comfortabel.