Vergelijk Supernakeds: Showtime!

Geen motor die de afgelopen jaren zoveel tongen heeft los weten te maken als de KTM 1290 Super Duke R, een motor waarvan twee jaar geleden op de EICMA in M 
Het meest besproken aangezicht van dit jaar. Waarom niet meteen full LED?
 
Meer informatie dan je moeders verjaarskalender, maar het zit er wel een beetje 'opgeplakt'. Die voorkant, whaaaa... WP, M50, nog vragen?

Nou ja, het is wel een echte KTM: Van kilometers herkenbaarilaan het prototype werd getoond en die sindsdien door KTM marketingtechnisch nauwlettend als ‘The Beast” is neergezet. Door middel van een microsite, Facebook en het YouTube internet TV kanaal werd telkens een tipje meer van de sluiter opgelicht. Fok supersport, fok andere nakeds, dit is dé ultieme fiets, was de boodschap die KTM te vertellen had. Nog voordat ook maar iemand werkelijk met de motor had kunnen rijden was door de Oostenrijkers de toon gezet: dit is hét ultieme beest dat met respect moet worden behandeld. Alleen zij die écht goed genoeg zijn zullen dit wilde beest kunnen temmen.

Klikt als een best slimme marketingzet, maar het zorgt er ook voor dat een bepaald verwachtingspatroon wordt geschept dat in de praktijk haast alleen maar kan tegenvallen. Nu zouden we kunnen snellen dat dit niet het beest is (wat hij ook niet is) en het daarbij laten, maar dan zouden we a) er ons iets te gemakkelijk vanaf hebben gemaakt en b) de motor tekort doen. Dus doen we dat niet. Maak een proefrit bij de dealer en we kunnen absoluut geloven dat je onder de indruk van het vermogen zult zijn, dat tot in derde versnelling probleemloos het voorwiel richting luchtruim zal lanceren, om tot de conclusie te komen dat dit inderdaad ‘Het Beest’ is, maar stap daarna vooral niet op een S1000R. Of een Brutale 800. Of een oude Streetfighter 1098. Of een oude Corsaro 1200. Om maar eens een paar fietsen te noemen. EBraapen voor een voorbeelden van ontembare beesten waarbij je het wel laat om met het gas vol tegen de stuit weg te knallen.

Het feit dat de 1290 Super Duke R niet het beest is wat KTM heeft voorgesteld is echter tegelijkertijd zijn allersterkste troef. Hoe meer kilometers er onder de wielen van de Super Duke doorrolden, hoe meer dat we onder de indruk waren van het uitgebalanceerde pakket dat de motor tot een van de fijnste fietsen op dit moment maakt. Het motorblok heeft een enorme souplesse en voelt geen enkel moment agressief of gevaarlijk aan, waardoor je vanaf de eerste rit de motor vol de sporen zult durven te geven. De tractiecontole houdt de motor daarbij netjes in toom, hoewel dat van ons best instelbaar had mogen zijn. Nu heb je alleen keuze uit óf veiligheid (TC aan) of spelen (TC uit), en bovendien gaat dat uitzetten behoorlijk onhandig. Ducati laat zien dat het wel degelijk mogelijk is om spelen én veiligheid te combineren, en zo hoort het.

De 1290 Super Duke R is een van de meest polyvalente motoren op dit moment

Met een opgegeven vermogen van 180 pk steekt de 1290 Super Duke R op papier met kop en schouders boven de rest uit, maar daarvan is tijdens het rijden –behoudens die ene sprint ver boven de 200 km/u- weinig te merken. De motor overtreft de andere drie qua vermogen zeker niet, wat ook de acceleratiemetingen laten zien: de KTM en BMW liggen heel erg dicht bij elkaar, wat later op de vermogensbank wordt bevestigd. Het topvermogen van de Oostenrijker en de Duitser is nagenoeg gelijk, terwijl op papier de KTM toch echt twintig pk sterker is. En nu we toch met de negatieve punten bezig zijn: de Superduke heeft de minst fijne versnellingsbak, trilt meer dan de Ducati twin en biedt amper zicht in de spiegels die zeker op de snelweg behoorlijk trillen.

Die achterste WP heeft  het daar ook prima naar z'n zin

Ja, een klein beetje losgegaan met Powerparts zijn ze wel. Stoort dat iemand?Tot zover de negatieve punten, terug naar de sterke pluspunten die de 1290 Super Duke heeft. De KTM is van dit kwartet de meest polyvalente fiets die het ruimst zit van alle vier en ongelofelijk veel bewegingsruimte heeft, over de meest ontspannen zithouding beschikt en tegelijkertijd lekker smal is gebouwd, waardoor ondanks z’n forse afmetingen en hoge zit ook kleinere motorrijders hun voeten goed aan de grond kunnen zetten. Het zadel is daarbij precies hard genoeg om je probleemloos in één ruk van Millau terug naar Nederland te laten gaan. Dankzij z’n ontspannen zit en zeer smeuïge vermogensafgifte die op geen enkel moment bijterig is wekt de motor zoveel vertrouwen dat je van meet af aan er vol tegenaan durft te gaan. Met dank ook aan de zeer goede WP vering, die de meeste feedback en daardoor  het meeste vertrouwen geeft. Net als de Brembo remmen die weliswaar minder bite hebben dan de BMW, maar daardoor juist veel beter te doseren zijn, terwijl de remkracht zelf er niet minder om is. De motor stuurt verder erg licht en precies en is het best uitgebalanceerd, waardoor je er in de regen iedereen mee zoek zult rijden terwijl je zelf het idee hebt het rustig aan te doen.

• een van de beste, meest veelzijdige motoren ooit, goede feedback, vering en remmen, dit is niet ‘Het Beest’
• spelen en veiligheid tegelijk niet mogelijk, uitzetten TC onhandig, waar zijn die 180 pk?, dit is niet ‘Het Beest’