Vergelijk Supernakeds: Showtime!

Nadat BMW vijf jaar geleden de wereld versteld had doen staan door vanuit het niets de S1000RR te lanceren, een motor die niet alleen qua sturen op een hoog niveau stond, maar daarnaast was volhangen met elektronica en – misschien nog wel het meest indrukwekkende – w 
BMW koos voor herkenbaarheid en dus hangt de S1000R dicht bij zijn broer qua styling. Die was dan ook verre van lelijk en veel details zijn behouden
 
Die dikke voorpartij komt dus eveneens van de superbike, in dit geval zelfs inclusief electronische regeling. Bedienbaarheid is des BMW en dus logisch en makkelijk

En toch..erd aangedreven door een 999 cc vierinlijn die in de praktijk de papieren cijfertjes ver te boven ging. Opgegeven voor een topvermogen van 193 pk bleek de RR bij metingen op de bank meer dan tweehonderd paarden te mobiliseren.

Eind vorig jaar gelanceerde BMW de naakte S1000R variant, die uit precies hetzelfde hout is gesneden. Opgegeven voor een topvermogen van ‘slechts’ 160 pk zou de Beier precies tussen het vermogen van de Ducati en Kawasaki en de 1290 Super Duke R in moeten zitten, maar dat blijkt in de praktijk heel anders te zijn. Als er één motor in dit gezelschap is die ‘het beest’ mag worden genoemd, dan is dat deze S1000R. Ongeacht in welke versnelling je zit, vol op het gas is de acceleratie zondermeer indrukwekkend te noemen. Dat we het daadwerkelijk bij het rechte eind hebben wordt later nog bevestigd als de motor bij Dynojet specialist Jeroen van der Weerd op de Dynostar bank wordt gezet (zie kader) en er 171 DIN pk’s uit blijken te rollen.

Als enige van dit kwartet is de S1000R afgeleid van een supersport model, en dat is duidelijk te merken. Het voor onze smaak iets té brede stuur is voel je gevoel ver naar voren en beneden geplaatst, waardoor een minder ontspannen diep naar voren zithouding ontstaat die best vermoeiend is te noemen. Tel daar het zachte zadel bij op en je hebt een motor die je als eerste naar een terras voor een korte stop zal doen verlangen. WNaked zei u? Met zo'n joekel van een radiatorset moet je toch wat verzinnen... aldus BMWat de Duitsers perfect hebben weten te maskeren door de actieradius van de fiets dermate klein te maken dat hij zich als eerste meldt voor een verplichte stop bij de benzinepomp. Afgaand op het gemiddelde verbruik zou je theoretisch dik meer dan 200 kilometer kunnen rijden, maar bij het binnendoor sturen stonden we zo rond de 150 kilometer alweer bij de pomp.

Is met de zithouding nog wel te leven en raak je daar naar verloop van tijd wel aan gewend, minder waren we te spreken over de DDC (Dynamic Damping Control) elektronisch geregelde demping van de fiets, die niet consequent haar werk leek te doen waardoor we niet 100% op de voorkant durfden de vertrouwen. Op brede en overzichtelijke slingerwegen met strak asfalt was er nog weinig aan de hand, maar hoe hobbeliger het wegdek werd, hoe minder feedback we van de voorkant kregen. In de zachte stand voelde de vering weliswaar comfortabel aan, maar waren de remmen overkill, terwijl in sportieve stand de vering te traag was om goed contact met het wegdek te blijven houden. Het motorblok mag dan voor de meest intense ervaring zorgen, de vermoeiende zithouding en de vage voorkant maakt de motor tegelijkertijd het minst gemakkelijk en efficiënt te rijden.

De BMW voelt als een ontembaar beest dat je alle hoeken van de kamer zal laten zien

Als enige van dit kwartet is de S1000R van een quickshifter uit het accessoirepakket voorzien en is daardoor heerlijk door z’n versnellingen te navigeren. Toch werkt de quickshifter niet helemaal perfect: rustig rijdend schakelen of vol op ’t gas is geen enkel probleem, maar bij constante snelheid of constante snelheid met een klein beetje plus is de motor pas op te schakelen als op de traditionele manier eerst de koppeling wordt ingeknepen en het gas wordt dichtgedaan. Ook is de antihop koppeling naar onze mening iets té nadrukkelijk aanwezig, bij het terugschakelen is deze duidelijk voelbaar in de koppelingshendel. Daar moet wel bij worden aangetekend dat hoe s
Zou je los willen aan accessoires, dan is een anders gesneden zadel een goeie keus

Allemaal optie, maar o zo begeerlijk... we hebben alles standaard gelaten maar de stelmogelijkheden zijn natuurlijk eindeloosportiever je aan het rijden bent, hoe minder je daar aan zult storen, simpelweg vanwege het feit dat je aandacht dan volledig op de weg ligt.

Sturen doet de S1000R precies zoals je zou verwachten: licht en direct als een S1000RR, maar dan met een breed stuur. Dankzij het kleine schermpje beschikt de motor over goede windbescherming, waardoor ook bij temperaturen onder nul het nog best goed uit te houden is.  Toch oogt het geheel niet écht mooi. Nu valt er over smaak nog wel te twisten, maar qua afwerking oogt het toch ietwat goedkoop: het lelijke vierkante buisprofiel van het subframe en het frame dat van hamerslag verf lijkt te zijn voorzien zijn zaken die je eerder van een motor uit het DDR tijdperk zou verwachten. Ook de afleesbaarheid van het display laat te wensen over: het is weliswaar behoorlijk compleet en de toerenteller en snelheidsmeter springen er goed uit, maar naar de rest van de cijfertjes is het telkens weer zoeken, zeker als het weer wat minder is. Onze S1000R was van handvatverwarming voorzien, maar verwacht daarvan geen wonderen: bij temperaturen rond het vriespunt was amper iets van verwarming in de handvatten te bespeuren.

Ed in de bocht hoor... Haha, snap je 'm? Ed 'in de bocht'? Eh nou, net leek het grappig. Je had er bij moeten zijn

• krachtig motorblok, soepele gasreactie, waanzinnige stoppers
• DDC voorvering, vermoeiende zithouding, overkill, stuuruitslag