Test: Festival Italiano Nudo

Conclusie

Een rijke historie is nog geen reden tot succes. Een gegeven wat bij Ducati maar al te pijnlijk duidelijk is geworden. De S4Rs is zondermeer het beste monster wat in bijna 15 jaar tijd uit de in Bologna gevestigde fabriek is gerold, maar moest in direct vergelijk zijn meerdere erkennen in de concurrentie. Het uit de 999 afkomstige motorblok mag dan een toonbeeld van souplesse zijn, een mooie vermogensafgifte produceren en daarbij ongekend hard lopen, het is meteen de keerzijde van de fiets. Om ervoor te zorgdragen dat de fiets bij dat soort snelheden daadwerkelijk nog stabiel is, heeft men de fiets een navenante (supersport-achtige) zithouding gegeven.

Wat de S4Rs duidelijk een totaal ander soort motorfiets maakt dan die andere twee Italianen. Allereerst de Tuono, die op papier dan wel dezelfde achtergrond mag hebben als de Duc (hetzelfde rijwielgedeelte, hetzelfde motorblok, dezelfde vering als de RSV1000R), toch wist men in Noale heel anders om te gaan met de term naakt. En dat is te merken, de motor is in alle opzichten dan ook een supersport, maar dan wel een supersport met streetfighter looks en dito stuureigenschappen. Precies datgene waar het bij dit soort naakte verschijningen om gaat en waar het de S4Rs aan ontbreekt.

En dan is er nog die vermaledijde Moto Morini. New kid on the block, maar wat voor een "kid". Het is gewoon onvoorstelbaar knap dat een kleine fabriek als Moto Morini er in één klap in is geslaagd om een fiets als de Corsaro neer te zetten. Een fiets met niet alleen een agressieve uitstraling, maar eveneens dito rijeigenschappen. De motor mag van dit trio dan wel strikt genomen het minste rijwielgedeelte hebben, maar weet deze tekortkoming (voor zover dit uberhaupt op de openbare weg al zal opspelen) ruimschoots te compenseren met een belachelijk sterk motorblok dat de rest simpelweg doet verbleken. En daar kan geen startprocedure, brandstofverbruik of zachte achtershock verandering in aanbrengen.

Of ik met de Corsaro de juiste keus heb gemaakt? Ik dacht het wel...