Test: Kawasaki Z900

Als ik de nieuwe Z900 SE editie, die al blinkend prominent bij het hotel staat geparkeerd voor de eerste keer live aanschouw, dan is deze dankzij het typische Sugomi-design wat we kennen van zijn voorgangers direct herkenbaar als een rasechte Kawasaki Z. De voorkant is scherper vormgegeven met nieuwe LED-koplampen en trekt de lijn vanaf de brandstoftank door voor een agressiever ogend geheel. Benidorm Bastard ten voeten uit, de vraag is alleen: wie?Nieuwe zijpaneeltjes, grenzend aan de radiateur, zijn vervaardigd uit geborsteld aluminium en in combinatie met het aluminium logo op het tweekleuren zadel dat is afgewerkt met luxe stiknaden, het mooie lakwerk en de solide uitziende en ook aanvoelende stuur schakelaars zorgt dit voor een hoogwaardige uitstraling. Maar het is vooral de stand van de motor waardoor deze een onderscheidend sportief, stoere en ruig uiterlijk heeft; een lage neus met een hoog opvallend kort kontje (met daarin het nieuwe LED achterlicht), als een roofdier klaar voor de aanval! 

Aansluitend bij het hoogwaardige design en om de toeters en bellen compleet te maken is er een volledig nieuw 5" TFT-kleurendisplay met "turn-by-turn" navigatie met spraakbesturing. Het display kan gewijzigd worden tussen twee lay-outs. Lay-out 1 geeft op een moderne en overzichtelijke manier alle belangrijke informatie weer, in lay-out 2 vormt een, door straaljagers geïnspireerde, hellingshoekindicator de boventoon, welke perfect is voor sportieve ritten. Je kunt vast al raden welke ik heb selecteert…  Het scherm is helder, goed afleesbaar en ook gebruiksvriendelijk, waarbij zeker moet worden opgemerkt dat het bedienen en wijzigen van de instellingen op een heel makkelijke en logische manier kan worden gedaan en hiervoor heb je enkel de bedieningsknoppen links op het stuur nodig. Er kan gekozen worden uit drie geprogrammeerde rijmodi (Sport, Road en Rain), die alle 3 gekoppeld zijn aan een eigen niveau van tractiecontrole en gasrespons. Uiteraard ontbreekt de Rider Mode ook niet, waar je zelf instellingen als gasrespons/vermogen en tractiecontrole (en daarmee ook de wheelie controle die gekoppeld is aan de TC) in 3 standen kunt aanpassen, maar ook nog eens volledig kunt uitzetten. 

De motor waarop wij rijden is deze keer niet de meest exclusieve en duurste SE-versie die voorzien is van een aantal dikke upgrades zoals o.a. Brembo Monobloc remklauwen en een Öhlins achtershock, maar is er bewust gekozen om ons met de standaard fiets te laten rijden. En als ik ‘s ochtends op het afgesproken tijdstip het hotel buitenstap staan er al een hele serie startklaar, motor warmgedraaid,
Oog voor detail. Fraai fraai fraai

UItgebreide elektronica, dus ook de uitgebreide armatuur. TFT is vet beter

Nu dus ook met up/down quickshift. Geluid is super vet. Niet luid, maar wel vet een volle tank, de standaard veringinstellingen en op een hagelnieuwe Dunlop Sportmax Q5A bandenset. De eerste paar kilometers dus vooral rustig aan de banden wat op temperatuur brengen en de gladde laag eraf rijden, om na een paar kilometer het eerste bergpasje al in een lekker tempo op te kunnen rijden, waarbij de focus vooral ligt op het motorblok. En dat is me echt een blokje om van te smullen hoor, van onderuit zonder hapering direct gevolg gevend aan je rechterpols, met een lineaire en heerlijk krachtige vermogensopbouw.

Geen powerdip bij -of een schop onder je kont vanaf- een bepaald toerental, als ik hier de vermogenscurve van zou moeten tekenen dan zou ik dit direct als één strakke diagonaal oplopende lijn op papier zetten. Een korte hairpin bergop, die je normaal in 2^e moet nemen, kan makkelijk in 3^e of zelfs in 4^e versnelling, de Kawa sputtert nergens tegen en geeft op geen enkel moment te kennen dat je ‘onder’ toeren rijdt. De viercilinder klinkt daarbij heerlijk rauw, en eens je het gas stevig opendraait word je getrakteerd op niet enkel een goed klinkend uitlaatgeluid, maar zeker ook een mooi en vol inlaatgeluid. Dankuwelzeerbeleefd aan de sound-engineers die hier speciaal aandacht aan hebben besteed, want het zorgt daadwerkelijk voor een extra stukje rijbeleving terwijl de omgeving daar verder weinig van mee krijgt.