Test: Kawasaki Versys 650 vs. QJMotor SRT 700 X

De zit op de Versys is duidelijk wat natuurlijker dan die op de QJ. Het past als een oude jas, je zit gelijk goed. De hele motor voelt wat compacter. Je zit door de wat verder naar achter geplaatste voetsteunen met een iets meer naar voren gekanteld bekken, wat meer op je zitbotten dan op je stuitje. Das geen plus of min, hij zit gewoon goed en ook dit kun je gemakkelijk een hele dag uithouden. Ook de Versys heeft de riante spiegels, die een goed zicht naar achteren bieden.
Eigen looks voor de Versys, de SRT is meer een snufje van dit en een snufje van dat

Zeer overzichtelijk display versus display voor variofocus vizieren

Bekende schakelaars bij de Versys. Degelijk, maar wel redelijk ouderwets. Handvatverwarming is onderdeel van het Tourer Plus pakket

Schakelaars van de SRT zijn moderner, maar bediening menu is niet echt intuïtief  Het kleuren-TFT-dashboard (eveneens met smartphone connectivity) gebruikt een groter deel van het oppervlak en is daarmee een stuk beter leesbaar. Groot pluspunt is, dat de Versys een traploos en zonder gereedschap verstelbaar windscherm heeft. Dat past dus iedereen. Voor mij is de windbescherming in de lage stand al prima, vooral omdat het geluidsniveau van de turbulentie daarbij ook nog lekker laag blijft. Een ander pluspunt is, dat de koffers direct aan de motorfiets zijn bevestigd, zonder kofferrek. Dat kan, doordat de uitlaat onder de motor zit. Er past overigens gewoon een integraalhelm in, ondanks de wat vreemde vorm van de koffers. De Versys maakt, mede door die kofferbevestiging, een wat chiquere indruk. De Versys is een chique reismotor, de QJ een ruige avonturier.

Scheef

Wanneer je met de QJ wilt wegrijden, merk je als eerste dat het veel kracht kost om hem overeind te zetten. Hij is behoorlijk topzwaar en hij staat behoorlijk scheef op de zijstandaard. Dat laatste was een beetje een probleem in mijn garage, want zo neemt hij met koffers wel erg veel ruimte in. Die koffers blijken vrij moeilijk afneembaar te zijn, ook omdat de bevestigingsgrendel scheeftrekt als je de koffer vastzet. Dan zit hij dus in de weg als je de koffer naar achteren wilt trekken. Hij ging dus met koffers naar binnen, scheef op de standaard. Die scheefstand schijnt te moeten, omdat de achtervering inzakt
De koffers van de Kawa past gewoon een halm in. Bij de QJ kan dat alleen in de topkoffer

Het blok van de QJ heeft meer vermogen, maar dat van de Kawa voelt sterker omdat 'ie een kortere eindoverbrenging heeft. Beide blokken lopen trouwens mooi trillingsvrij

Da's toch wel verdomd handig, zo'n draaiknop om de veervoorspanning in te stellen. Had QJ ook moeten doen als er lading in de koffers zit. Hij zou dan naar de andere kant kunnen omvallen als hij zonder lading te rechtop zou staan. Nu hoor je natuurlijk de veervoorspanning te verhogen als je een motor belaadt, dan heb je dat probleem ook niet. Dat werkt echter met een dubbele wartel, waar je niet zomaar bij kunt, dus zul je dat in de praktijk niet snel doen. Vandaar de scheefstand. 

Wendbaar

Van het tamelijk hoge rijklaar gewicht in deze klasse, namelijk 240 kg, merk je niets meer zodra de motor eenmaal rolt. Dan blijkt deze vriendelijke reus verrassend wendbaar. Hij duikt met speels gemak scherpe bochten in het Betuwse in en laat zich ook heel gemakkelijk omleggen. Ook op doorlopende bochten, bijvoorbeeld de snelweg op, laat de SRT700 zich heel stabiel mikken. Op de dijken durf ik hem steeds platter te leggen, zolang het asfalt maar goed is. De Metzeler voorband geeft goed door hoe het wegcontact is en dat is prettig. Dat komt doordat de voorvork lekker progressief veert en goed gedempt is. De achtervering is wat soepeler en zou wat meer demping kunnen hebben. De uitgaande demping is met de hand instelbaar en ik heb hem vier klikken zwaarder gezet, dat was eigenlijk nog niet genoeg. Hier en daar deint het wat na op hobbels, maar hij vliegt wel gemakkelijk over drempels.
We hebben het vandaag wel getroffen met het weer. Zon en droog, dat wil heel wat zeggen in 2024

Hebben ze best leuke kleuren voor 2024 en wat krijgen we mee? Saai zwart. Dan zelf maar voor wat kleur zorgenErg comfortabel. De Brembo voorrem is ook fijn, hij grijpt goed aan en bouwt de remkracht mooi op, al moet ik er meteen bij zeggen dat de Nissins op de Versys een tikje feller zijn. Dat hoort misschien ook wel bij het karakter van de motor, want hij duikt ondanks de progressieve voorvering best behoorlijk als je remt. Dan mag de remdruk niet te agressief inkomen, want dan heb je nog geen druk opgebouwd tussen band en wegdek.

Balans

Je zou verwachten dat de wat lagere, 21 kg lichtere Versys lichter en gemakkelijker zou sturen dan de zwaardere hoogpoot. Dat is echter niet zo. In den beginne had ik er zelfs wat moeite mee. Hij stuurde wat langzamer in, voelde wat vaag in de bochten en hij reageerde in het stuur als je hobbels tegenkwam, terwijl hij zich ook nogal oprichtte als je in de bocht aan de remmen kwam. Directe conclusie: bij mijn gewicht en de fototas in de koffer is de veervoorspanning te laag. Een paar omwentelingen een van de bijzonder handige, hydraulische afsteller van de veervoorspanning deed wonderen. De Versys stuurde weer zoals ik dat van deze lichte toermachine gewend ben: hij stuurt gemakkelijk in, geef vertrouwen als je hard door een bocht rijdt, voelt stabiel en loopt in doorlopende als op rails. Zo zie je maar hoe belangrijk het is dat je gemakkelijk bij zo’n versteller kunt. De vering is nu erg fijn en voelt zelfs iets beter in balans dan bij de QJ, al rolt hij wat minder soepel over verkeersdrempels. Hij is gewoon wat stugger geveerd. Daardoor duikt hij ook minder bij het remmen, terwijl de niet-radiale Nissins zoals gezegd nog wat feller en fijner reageren dan de Brembo’s op de QJ. Ze hebben ook iets meer remkracht in huis. Zo zie je maar dat radiaal evenals het woordje Brembo niet heilig maakt.