Vergelijk: Tourbuffels in de Taunus

De geschiedenis van de Trophy gaat bij Triumph terug tot 1949, toen door het Britse merk de TR5 werd gelanceerd, een 500cc paralleltwin die was afgeleid van de Speed Twin en voor offroad gebruik was bedoeld. De bijnaam Trophy kreeg het model in 1948, toen door Triumph een drietal specials in de Italiaanse Internationale Six Day Trail werden ingezet en drie gouden medailles én de constructeurs trofee in de wacht wisten te slepen. De TR5 Trophy kreeg in 1956 navolging in de TR6 Trophy, een 650 cc paralleltwin die in 1963  
Klassiek klokkenspel ook bij de Triumph, maar dan met een erg uitgebreid digitaal display dat voor het overzichtelijke misschien zelfs een tikkie té uitgebreid is. De neus is fors, de spiegels bieden goed zicht naar achteren

Ze hebben het misschien bij BMW afgekeken, maar eenmaal rijdend merk je toch écht op een Triumph onderweg te zijnwereldfaam maakte in de film The Great Escape met Steve McQueen. Tot op de dag van vandaag wordt McQueen in een adem met het Britse merk genoemd. De Trophy was ook het eerste model dat door John Bloor in productie werd genomen nadat het merk begin jaren ’90 van de ondergang was gered. De Trophy was het tourmodel van de modulaire modellenlijn, welke uit 900cc triples en 1200 cc viercilinders bestond. De Trophy 1200 bleef tot 2004 in productie.

Acht jaar na beëindiging van de productie van de Trophy 1200 wordt het model door Triumph een nieuw leven ingeblazen, als tijdens de Tridays in het Oostenrijkse Neukirchen de nieuwe Trophy 1200 wordt onthuld. Een tourbuffel waarbij de Britten wel heel erg goed naar BMW’s R1200RT hebben gekeken. De Trophy 1200 moet worden gezien als de opvolger van de Sprint GT, welke door Triumph in 2010 als tussenmodel werd gelanceerd. De verkopen van de Sprint ST waren niet meer wat was geweest (net als bij Honda’s VFR800), en consumenten vroegen om meer comfort, een betere windbescherming en ruime bagagemogelijkheden. Nog voor de lancering van die Sprint GT was men in Hinckley echter al volop bezig met de ontwikkeling van de Trophy 1200, die in oktober van dit jaar zijn Nederlandse première in Haarzuilen maakte.

Dat de heren ontwikkelaars verdomd goed over de Trophy 1200 hebben nagedacht wordt meteen duidelijk zodra op de motor is plaatsgenomen. De fiets beschikt over een hoge zit, met een erg comfortabele en ontspannen positionering van voetsteunen en stuur. De windbescherming is van ongekend niveau, de elektrisch verstelbare ruit is behoorlijk fors en houdt je niet alleen goed beschut tegen de wind, maar doet dat bovendien ook nog eens fluisterstil. De fiets is door Triumph in twee versies op de markt gezet, de standaard versie en de door ons gereden Trophy 1200 SE, welke standaard van elektronisch geregelde vering, een audiosysteem, bandenspanning-monitoring en een topkoffer is voorzien. Bovendien is onze versie ook nog eens met handvat- en zadelverwarming uitgerust, wat zeker aan te bevelen is. De positie van de schakelaar van zadelverwarming voor de rijder had logischer gekund, maar dat zal ook een kwestie van wennen zijn. De Trophy heeft een erg uitgebreid digitaal display, dat geheel naar eigen smaak is in te stellen. Naar onze smaak zelfs iets té uitgebreid, waardoor je het overzicht verliest. In het uitgebreide menu is een waslijst aan zaken aan te passen, waaronder de vering (rijdend de setting Sport, Normaal en Comfort, stilstaand de setting solo, met bagage en met duopassagier), de radio, de hoogteafstelling van de koplamp en de tractiecontrole. Het display is echter niet gebruiksvriendelijk, en ook de positionering van de bedieningselementen had beter gekund.

Ondanks dat de Trophy net als de Sprint GT een lange-wielbasis fiets is, is daar qua sturen amper wat van te merken. De Trophy 1200 SE stuurt waanzinnig licht, wat de Britten hebben gerealiseerd door de balhoofdhoek erg stijl te houden. Met dank aan het Dynamic Luggage System, wat inhoudt dat de koffers ten opzichte van het kontje vrij kunnen scharnieren. Hierdoor wordt de stabiliteit op hoge snelheid vergroot,  
De koffers zijn 'zwevend' opgehangen, waardoor met behoud van stabiliteit de geometrie nog flitsender kon worden gemaakt. Bij het integraal ABS remsysteem wordt met de voorrem ook de achterrem deels bediend

Wat zeg je, de volgende test naar Saint Tropez? Count me in...
 
Niet echt handig, de knop van de zadelverwarming naast het zadel. De bediening van de cruise control is op de rechter stuurhelft aangebracht en had iets verder naar rechts mogen zittenwaardoor de balhoofdhoek weer wat steiler kon worden gezet. En dat werkt, we konden ook bij tempo 200+ geen instabiliteit ontdekken. Wel was de fiets gevoelig voor zijwinden, maar dat kan haast niet anders bij zo’n forse fiets. Het gemak waarmee de Trophy zich laat rijden is geheel in strijd met wat je van een tourbuffel als deze zou verwachten en doet erg aan een Honda denken: opstappen, wegrijden en de eerste bocht al kunnen lezen en schrijven.

Het 1200 driecilinder motorblok is identiek aan de eerder dit jaar gelanceerde Tiger Explorer, dat goed is voor een vermogen van 134 pk bij 8.900 toeren en een koppel van 120 Nm bij 6.450 toeren per minuut. Dat zijn drie paarden minder dan bij de Explorer kunnen worden gemobiliseerd, waar het forsere uitlaatsysteem debet aan is. De motor pakt al vanaf lage toeren mooi op en heeft een uitgesmeerde powerband, waardoor in het gebied tussen de drie en zevenduizend toeren er volop leven in de brouwerij is. De versnellingsbak schakelt precies, maar niet geheel geruisloos en ook de koppeling is ietwat aan de zware kant. Standaard is de fiets van tractie controle voorzien, dat bij wielslip het vermogen aanpast op een wijze dat het amper voelbaar is. Standaard is ook cruise control, dat eenvoudig te bedienen is hoewel de schakelaar wel wat dichter bij het gashandvat had mogen zitten. Hoewel Triumph's niet bepaald om hun gunstig brandstofverbruik bekend staan viel het verbruik van de Trophy 1200 geeneens echt tegen. Gemiddeld kwamen we 14,4 kilometer ver op één liter Euro loodvrij, binnendoor lag het verbruik op 1 op 14, bij tempo 180 was dat 1 op 12 om op cruise control en tempo 120 een waarde van 1 op 17,6 te noteren.

• perfect stuurgedrag, soepel motorblok, windbescherming
• onhandige knoppenwinkel en dito menu, zithoogte fors voor kleine motorrijders