Vergelijk: Tourbuffels in de Taunus

Kiezen tussen deze drie tourbuffels is geen eenvoudige keus. De Britten, Duitsers en Japanners hebben elk op hun eigen manier de term tour-sportief geïnterpreteerd. Te beginnen bij de Kawasaki 1400 GTR, die hier het verst van staat. Het sportieve imago van Team Green is ook bij de GTR nadrukkelijk aanwezig, waardoor dat woordje Tour eigenlijk kan worden geschrapt. Rustig rijden met de fiets is op zich geen probleem, maar de fiets heeft het duidelijk beter naar z’n zin als de gaskraan flink kan worden opengedraaid. Wat op zijn beurt weer een nadelige invloed heeft op het verbruik, dat dan aardig richting 1 op 11 afzakt. De motor zit ook behoorlijk sportief, waarbij de koffers een deel van ’t zicht in de spiegels ontnemen.

De BMW K1600GT is daarentegen een heel ander verhaal en weet als geen ander de term Tour en Sportief perfect te combineren. De zescilinder is ongekend snel en de motor heeft een luxe en comfort die je haast eerder bij een auto zou verwachten. Of het nu rustig tokkelen is met de muziek van je iPod luid schallend uit de speakers, of snel knallen om die supersport het nakijken te geven, het maakt de Beemer allemaal niets uit.Nu werd het stuurgedrag bij onze fiets behoorlijk door de banden negatief beïnvloed, maar dat is de motor zelf eigenlijk niet aan te rekenen. Ook het verbruik was gedurende de test alleszins acceptabel te noemen. De BMW was dan ook met gemak de winnaar van dit vergelijk geweest, ware het niet dat de gevoelloze knoppen, de speling op de aandrijflijn en het ten opzichte van de andere forse prijskaartje een domper op de feestvreugde zijn.

Blijft over de Trophy, het compleet nieuwe model uit huize Triumph waarmee de Britten de modelnaam Trophy na enkele decennia weer in ere hebben hersteld. De motor heeft misschien niet de luxe, de tot in detail perfecte afwerking en het krachtige motorblok van de BMW, maar beschikt over een uitzonderlijk comfort, heeft als enige standaard een topkoffer, een erg goede windbescherming met perfecte ruit en een rijwielgedeelte dat zoveel vertrouwen geeft en zo gemakkelijk stuurt dat je haast zou vergeten met een dikke tourbuffel onderweg te zijn. Tel daar het de erg smeuïge driecilinder bij op en je weet dat hier een winnaar staat. Anders gezegd: als je vanuit het niets een motor op de markt weet te zetten, waarbij na bijna 1500 kilometer alleen over een onhandig menu en dito knoppenspel kan worden geklaagd, dan heb je gewoon een verdomd goede motor op de markt gezet.

Vanuit het niets met zo'n motor op de proppen komen, dan verdien je met recht de Trophy