Vergelijk: R1200GS vs Adventure R vs Explorer XC

De Triumph Tiger Explorer XC is de duurdere versie van de vorig jaar geïntroduceerde Tiger Explorer 1200. Ten opzichte van de standaard versie zijn enkele zaken aangepast om de motor een robuustere en meer offroad uitstraling te geven, maar technisch gezien zijn er geen aanpassingen gedaan om de motor geschikter voor offroad gebruik te maken. Wielbasis, balhoofdhoek en naloop zijn identiek, net als de zadelhoogte, de veerwegen en het motorblok, dat drie verschillende rijmodi en –uitschakelbare- tractiecontrole heeft. De Explorer XC onderscheidt zich door toepassing van gespaakte wielen, extra mistlampen voor, handkappen, valbeugels en een aluminium carterbeschermplaat. En uiteraard de legergroene kleurstelling.

Ondanks dat op papier de motor, behalve het extra gewicht van negen kilo, gelijk is aan de standaard versie, hadden we bij de motor totaal niet dat jubelgevoel als vorig jaar met de gewone versie. Kwamen we vorig jaar nog superlatieven te kort om de Tiger Explorer te omschrijven, bij deze XC versie is het vooral het woord super dat boekdelen spreekt. Super zwaar sturen, super zware koppeling en rem en een super tam motorblok. Tenminste, afgezet tegen de andere twee, want zolang je alleen op deze Explorer XC aan het rijden bent is er geen vuiltje aan de lucht. De motor heeft een ontspannen rechtop zit, waarbij het zadel zeer eenvoudig in hoogte kan worden ingesteld waardoor hij ook door kleine motorrijd(st)ers eenvoudig te manoeuvreren is. Persoonlijk gaf ik de voorkeur aan de lagere stand, ondanks dat dan de afstand tot de voetsteunen wat korter en daardoor de positie van de rem- en schakelpook wat onnatuurlijker.  
De driecilinder is heerlijk soepel, maar heeft nergens een moment dat ie écht krachtig wordt en voelt daardoor minder sterk dan de andere twee. De cardanaandrijving daarentegen heeft Triumph erg goed voor elkaar

Overzichtelijk, uitgebreid en vanaf het stuur te bedienen. De Britten weten wel wat wij graag willen
Ben je echter groter dan 1.80 mtr, dan zal je geen enkele moeite hebben met de hoge zit. Met een opgegeven rijklaargewicht van 267 kilo is de Explorer XC zeker geen lichtgewicht, en dat is goed te merken. Even de motor over z’n zijstandaard draaien is not done, maar dat is eigenlijk geen criterium. De Explorer XC vraagt van z’n rijder wel enige kracht om de bocht in te worden gezet, maar volgt het commando perfect op en doet precies wat van ‘m wordt gevraagd.

De 1.215 cc driecilinder lijnmotor is een toonbeeld van souplesse en laat zich probleemloos tot bijna stationair toerental afknijpen, om daarna zeer lineair zijn vermogen van 137 pk bij 9.300 toeren af te geven. De motor ontbreekt een eindschot in het bovenste toerengebied en voelt daar eigenlijk best wel tam, waardoor we doorgaans al rond de 7.000 de volgende versnelling selecteerden. De bekende Triumph-fluit is bij deze driecilinder verleden tijd, evenals de harkerige versnellingsbak waar de oude 1.050 door werd geplaagd. De koppeling gaat weliswaar best zwaar, maar de versnellingsbak schakelt trefzeker en erg direct, waardoor opschakelen ook zonder koppeling probleemloos gaat. De tractiecontrole grijpt in op momenten dat het nodig is, zonder dat je het eigenlijk in de gaten hebt.

De voorrem is, net als de koppeling, best zwaar en ook de vertraging maakte niet echt een positieve indruk op ons. Sterker, waar we vorig jaar goed ons best moesten doen om de –uitschakelbare- ABS aan te spreken ging dat ditmaal een stuk eenvoudiger. Je zou haast denken dat de fiets veel meer dan de extra negen kilo’s op de weegschaal brengt. Daarmee is trouwens niet gezegd dat de Explorer slecht remt, je moet alleen niet op de GS of Adventure overstappen.

Voor wat betreft de windbescherming heeft Triumph z’n zaken prima voor elkaar, maar dat wisten we van de standaard versie al. Het scherm is eenvoudig in hoogte te verstellen door twee wartels los te draaien, maar dat is alleen bij stilstand te doen. Het display is overzichtelijk, hoewel ze er niet veel meer informatie in hadden moeten proppen. De bediening zit netjes aan het stuur, waardoor onder het rijden je een waslijst aan informatie op kunt vragen of de rijmodus eenvoudig aan kunt passen. Het verbruik gaf geen reden tot klagen, gemiddeld kwamen wet met de Tiger Explorer 16, 3 kilometer ver op 1 liter Euro loodvrij, op de snelweg werd bij tempo 120 op de cruise control zelfs 1 op 18,2 gehaald, terwijl met sportief sturen een verbruik van 1 op 14,8 werd genoteerd.

• goede windbescherming, smeuïg motorblok, tractiecontrole, geen uitspattingen in negatieve zin
• voelt in veel opzichten zwaar, motorblok bovenin tam, geen uitspattingen in positieve zin