Vergelijk: R1200GS vs Adventure R vs Explorer XC

Wat denk je, zou het nog droog worden vandaag?

Als de regen weer plaats heeft gemaakt voor zoneschijn en we ons zelfs weer op droge wegen bevinden is het probleem totaal weg en krijgt de GS al snel weer het vertrouwen terug. De motor stuurt heeft van dit trio het lichtste stuurgedrag, een aangenaam ontspannen zithouding en beschikt zoals gezegd over een ongekend sterke Boxermotor die zijn voorganger ver in zijn schaduw stelt. Zelfs in derde versnelling is met een beetje hulp h  
Spaakwielen bij de KTM en Triumph, bij BMW zijn deze als accessoire leverbaar. De KTM heeft als enige geen enkelzijdige achterwielophanging
  
De KTM heeft als enige geen gedeeld zadel en is daardoor niet in hoogte in te stellenet voorwiel richting luchtruim te lanceren, waarna de wheelie door de tractiecontrole netjes de kop in wordt gedrukt. Ook de KTM wil in eerste en tweede versnelling spontaan het voorwiel liften, maar dan moet de toerenteller wel het cijfer zes zijn gepasseerd. De in de zeikregen nog listige fiets legt op het droge asfalt zijn troefkaart op tafel en is met de precisie van een open hart chirurg op elke lijn te leggen. Sterker, de fiets voelt zó strak en precies dat wanneer je een dubbeltje op het wegdek legt je daar elke keer precies overheen zult rijden. De Adventure R voelt binnen dit gezelschap het lichtste aan en doet nog het meest denken aan een samensmelting van de KTM SMR en een Aprilia RSV4. Gooien en smijten is de Adventure R op het lijf geschreven en de stugge WP vering laat je precies weten wat er onder je gebeurt. De Continental TrailAttacks 2 bieden goede grip en eenmaal op toeren schreeuwt de RC8 V-Twin het heerlijk uit. En dat is opmerkelijk, want waar volgens de brochure deze R versie juist meer voor offroad doeleinden is neergezet voelt de fiets op straat nóg beter en sportiever dan de standaard EDS versie tijdens onze eerdere test.

Als iemand me vorig jaar tijdens onze vorige allroad test had gezegd dat we nóg slechter weer konden treffen, had ik 'm meteen voor gek verklaard

Overstappen van de R1200GS naar de Adventure R is op bijna alle fronten level-up. Tenminste, zo lang de tellernaald boven de 6.000 toeren wordt gehouden. Onder de drieduizend toeren is bij de Oostenrijker niemand thuis en stampt de tweecilinder haast onder je weg, tussen de drie- en zesduizend toeren loopt het blok weliswaar mooi maar heb je haast het gevoel met een 600 onderweg te zijn om boven de zes alle trossen los te gooien. Enkel wat betreft de remmen kan de Adventure R niet tippen aan de R1200GS, die over een zeer directe rem beschikt die bovendien een geweldige vertraging weet te realiseren. Ditmaal met dank aan de Telelever voorwielophanging, die ervoor zorgt dat de remmen geen invloed op het veergedrag hebben.

Overstappen van de Adventure R naar de Explorer XC resulteert opnieuw in een cultuurshock, maar dan in negatieve zin. De duurdere versie van de vorig jaar gelanceerde Tiger Explorer, die vorig jaar in de regen juist een feestbeest bleek te zijn, voelt ten opzichte van de Adventure R en ook R1200GS op alle fronten zwaar en log. De koppeling (die bij de KTM dankzij de Slipper Assist Clutch opmerkelijk licht te bedienen is), de remmen, het sturen, alles voelt log en zwaar op deze Explorer XC. Sterker: hoewel het alweer een jaar geleden is dat we de standaard Explorer in de test hebben gehad komt het gevoel van deze XC totaal niet overeen met dat positieve gevoel in die eerdere test. Zwaarder, logger, lomper, een beetje als het verschil tussen de oude GS en de GS Adventure. Terwijl technisch gezien de Explorer en Explorer XC op papier bijna identiek zijn, het enige verschil zit ‘m in het gewicht dat dankzij de toegevoegde accessoires volgens opgave acht kilo zwaarder moet zijn. Ook de 1.215 cc driecilinder voelt minder sterk dan de standaard Explorer vorig jaar. Onderin is de triple nog steeds een toonbeeld van souplesse, maar bovenin ontbreekt een eindschot waardoor je in de praktijk niet veel in het zevenduizend-plus gebied zult zijn. Daarmee is trouwens niet gezegd dat de Explorer XC niet de hoek om is te krijgen, de motor stuurt heerlijk neutraal en doet precies wat je wilt, maar vraagt eenvoudig meer kracht van z’n rijder om van richting te worden veranderd. Eigenlijk is er met het stuur- en rijgedrag van de Explorer XC helemaal niets mis, zolang je maar niet op de R1200GS of Adventure R overstapt.