Vergelijk: R1200GS vs Adventure R vs Explorer XC

Wat zeg je, geeft de buienradar aan dat het voorlopig nog blijft regenen? Dat zie ik zo wel aan de lucht

Vlaardingen, ergens in mei – 13:00 uur: “Man, dat ding is écht vet leuk rijden! Jij kunt wel inpakken met dat Britse hok.” Vincent bestookt me met een eerste Whatsapp nadat hij de R1200GS bij BMW Nederland heeft opgehaald. Sinds de –weliswaar ijskoude, maar wel droge- introductie van de nieuwe lucht/watergekoelde GS is er met hem geen land meer te bezeilen en is hij volledig in de ban van de nieuwe GS. Met de Triumph Explorer XC inmiddels in mijn bezit dien ik de Burger direct van repliek, maar mijn stelling dat de nieuwe GS, hoe goed hij ook moge zijn, het écht niet gaat winnen van de Triumph Explorer XC – waarvan de standaard versie vorig jaar met verve onze zwaar verregende vergelijkingstest won – wordt door Vincent direct onderuit gehaald. Het niveau zakt als vanouds erg diep en het enige waar we het over eens lijken te zijn is dat bij deze twee vechtende honden de KTM Adventure R als derde er wel eens stiekem met de overwinning aan de haal zou kunnen gaan. Bij het verzamelpunt vlak voor de grens aan de A12 wordt een eerste balans opgemaakt. Vincent is –uiteraard- helemaal lyrisch over de GS, net als Erik en ik dat over de Adventure R en Explorer XC zijn. Nu zegt zo’n eerste trip op zich natuurlijk niet zoveel, per slot van rekening worden zaken pas echt duidelijk als je van de ene op de andere fiets overstapt, maar de toon is in ieder geval weer goed gezet.

Dat BMW eigenlijk flink vals speelt door niet een standaard GS, maar een versie volhangen met het meest uitgebreide accessoire-pakket, wordt door de Burger met de mantel der liefde bedekt. “Natuurlijk krijgen wij de meest luxe versie mee, per slot van rekening kiest nagenoeg elke GS rijder hiervoor en we willen wel weten wat ie allemaal kan,” aldus Vincent in zijn betoog. En ergens heeft hij daar wel een punt, maar we gaan voor de duidelijk toch even het rijtje af. De KTM Adventure R is volledig standaard, bij de Triumph Explorer XC is door de importeur alleen een beschaafd klinkende Arrow einddemper gemonteerd. Maar dan de R1200GS, gaat u er maar even goed voor zitten: handkappen, kofferdragers, LED knipperlicht wit, RDC bandenspanningscontrole en verwarmde handvatten uit het Comfort Pakket, tractie controle en rijmodi, cruise control en dagrijverlichting uit het Active pakket en de Boordcomputer Pro, Dynamic ESA en voorbereiding voor GPS apparatuur uit het Touring pakket. De enige twee zaken die het deze R1200GS ontbeert om de meest luxueuze GS leverbaar te zijn, zijn gespaakte wielen en een LED koplamp. Daar staat weer tegenover dat onze GS van een Akrapovic HP uitlaat (€ 1.000) en BMW Navigator navigatie (€ 693) is voorzien, wat uiteindelijk het verkoopplaatje op nét geen € 22.000 brengt. En dat is exclusief de eveneens op onze GS aanwezige complete kofferset, maar die blijven buiten de aanlooproute in het motorpension, waardoor ze niet in dit vergelijk zijn meegenomen.

Autobahn

Vanaf de grens hebben we nog zo’n tweehonderd snelwegkilometers te gaan, waarop wordt besloten om na honderd kilometer een extra stop in te lassen, zodat we op alle drie de fietsen voldoende snelwegervaring hebben gehad. Ik stap over op de GS en ben meteen onder de indruk van de fiets. Verdomme, zou die Burger dan toch gelijk hebben? De fiets zit comfortabel, voelt erg compact en is verbluffend eenvoudig te manoeuvreren. Het grootste verschil zit ‘m echter in de kracht van het motorblok, dat al van onderuit grote stappen weet te maken en voor m’n gevoel veel sterker dan de Triumph Explorer XC is. Terwijl die op papier toch echt meer vermogen heeft. Man… wat een blok, en wat een verschil met z’n voorganger. Het tamme, logge motorblok van de oude GS heeft plaats gemaakt voor een flitsende boxer die graag (en rap) in toeren klimt, waardoor probleemloos een kruissnelheid van 170 km/u kan worden ingezet. Met dank ook aan de windbescherming, die ronduit goed te noemen is, maar dat is bij de Triumph ook prima voor elkaar.

Heel anders vergaat het Vincent op de Adventure R, wiens nekspieren bij dit tempo behoorlijk op de proef worden gesteld. Bovendien voelt de Adventure alles behalve sterk en lijkt qua vermogen –net als de Explorer- in de schaduw van de GS te staan, en worden we continue met irritante trillingen in de voetsteunen verwend, ongeacht het tempo dat wordt aangehouden. Weg van de snelweg zijn we het unaniem eens, de KTM Adventure is een vreselijk compromisloze fiets die voor een lange trip op de snelweg niet in de wieg is gelegd en op dat vlak een groot gat moet laten op de Triumph Explorer XC en de BMW R1200GS, waarvan de laatste bij alle drie de voorkeur heeft dankzij het fantastische motorblok. Wat betreft verbruik ontlopen de drie fietsen elkaar niet, er wordt een verbruik van 1 op 16 genoteerd, wat bij onze gereden snelheid van tussen de 120 en 160 km/u zondermeer netjes is.