Rockin' Naked 600

Suzuki GSR600

Het kan zondermeer gezegd worden dat Suzuki met de GSR een nieuwe trend heeft gezet in motorland. Natuurlijk, er waren al naakte motorfietsen, maar voor het eerst werd naakte schoonheid in een sportieve, agressieve, jas gestoken. Niet voor niets was het verhaal van de GSR verleden jaar veni, vidi, vici. Niet vreemd dat voor 2007 er door de fabriek dan ook geen wijzigingen werden doorgevoerd. Enkel de aanvulling 'Yoshimura' verraadt dat het hier toch een ietwat aangepast model betreft.
 
Grootste verschil met de standaard versie betreft de einddempers, die uit de keuken van hofleverancier Yoshimura werden betrokken. En dat is te horen, zelfs met de dB-killers nog gemonteerd geeft de Soes een sound af om kippenvel van te krijgen. Onderin een lekkere donkere roffel, die transformeert in heerlijk gejank eenmaal de 10.000 toerengrens doorkruist. Dat de krachtbron van de GSR een afgeleide is van de GSX-R600 is duidelijk merkbaar: de motor heeft - net als de FZ6N - een erg sportieve vermogensafgifte: vanaf het middengebied duidelijk progressief richting het rode gebied. Toch is er een duidelijk verschil met die Yamaha: sterker in het middengebied, maar minder sterk op top. Tel daar het goede rijwielgedeelte en dito remmen bij op en het is duidelijk waarom de motor zo'n stempel op de markt heeft gezet.

Andere aanpassingen die bij de Yoshimura uitvoering werden doorgevoerd zijn voornamelijk van cosmetische aard: carbon teller-cover, carbon afdekplaatjes zus en zo, carbon spiegels en een miniscuul windschermpje. Over die spiegels kunnen we trouwens erg kort zijn: ze zien er absoluut cool uit, maar je ziet er geen ene donder in. Bij een beetje toerental al vervaagt het zichtveld tot een grote waas.

Opmerkelijk was echter hoe groot het verschil in impact de motor vorig jaar ten opzichte van dit jaar wist te maken. Zo groot als de mokerslag was die de fiets vorig jaar aan de concurrentie wist uit te delen, zo groot waren de klappen die hij dit jaar kreeg te verduren. Niet dat de GSR slechter is geworden, maar de andere fietsen zijn simpelweg zoveel beter geworden. Nog steeds is de GSR een lekkere fiets om mee te rijden, maar ga niet - net als wij - in een ruk van de ene op de andere fiets, want dan wordt pijnlijk duidelijk hoeveel beter de andere modellen zijn geworden. Daarbij was er een ding wat dit jaar vreemd genoeg wel opviel aan de GSR: de injectie die - zeker ten opzichte van de rest - een behoorlijk aan/uit karakter heeft. En wederom geldt ook hier: rijd de hele dag op de GSR en je bent er vrij snel aan gewend, maar continu stuivertje wisselen legt het gedrag overduidelijk bloot.