Vergelijk: Honda CBR600RR vs Kawasaki ZX-6R 636

Na met beide motoren in weliswaar andere omstandigheden op circuit te hebben gereden was een vergelijkingstest zeer op z’n plaats, waarbij een kort berichtje naar én de chef én m’n maatje Dirk, waarmee ik zo’n beetje de afgelopen 10 jaar alle circuitdagen samen heb gereden, Rustig aan opbouwen, we doen 't zonder bandenwarmers vandaag hèvoldoende was om beide laaiend enthousiast te maken om deze Honda en Kawasaki nog eens serieus aan de tand te voelen, te beginnen op de Drentse heide op het TT-circuit en eindigend met een toeristisch dagje in Limburg. 

Voor alle duidelijkheid, we rijden de motoren dus zoals ze nieuw bij de dealer uit de showroom worden geleverd, dus op de standaard straatbanden waarbij enkel de spiegels en de kentekenplaat er op verzoek van RSZ Motorsport omwille van veiligheid worden afgeschroefd. Deze keer geen fancy pitbox met netjes opgebokte motoren compleet met bandenwarmers, maar gewoon zoals een nieuwe eigenaar zou doen die eens een keer een circuitdagje wil meepakken, op de zijstandaard in de geklinkerde paddock, lekker dicht bij het hamburgerkraampje! Sterker nog, Bridgestone's bandentechnicus Peter 'Pit' Baumgartner (de man die 6 jaar lang in de bandenadviseur van Valentino Rossi was) raadt het gebruik van bandenwarmers bij de S23 af, omdat het een straatband is en met bandenwarmers er teveel warmte in de band komt. 

De bandenspanning wordt uiteraard wel wat verlaagd naar een koude spanning van 1.7 bar aan de achterzijde en 2.2 bar aan de voorzijde en omdat voor veel gelegenheid circuitrijders vering setup ook abracadabra is besluiten we ook enkel te rijden met de standaard vering instellingen. In elke Kijk, eenmaal temperatuur erin gaat 't als een speersessie wordt het eerste rondje dus gebruikt om de bandjes op temperatuur te rijden en gedurende de dag wisselen we regelmatig van motor zodat we beide ongeveer dezelfde rijtijd op elke motor hebben gehad. 

Met beide motoren naast elkaar is het vooral de ZX-6R die door de agressievere lijnen het meest racy (en dus ook sexy) oogt, daarbij ook nog eens geholpen door de prachtige 40th Anniversary kleurstelling. Qua afmetingen zijn de motoren behoorlijk aan elkaar gewaagd (lengte x breedte x hoogte: 2.030 x 685 x 1.140 mm voor de CBR600RR en 2.025 x 710 x 1.105 mm voor de ZX-6R, met een zithoogte van 820 resp. 830 mm), en toch is het opmerkelijk hoe verschillend ze aanvoelen als je erop gaat zitten. De Kawasaki ZX-6R blijkt van beide motoren de meest sportieve zithouding te hebben, door de lagere positie van de stuurhelften, de iets verder naar achteren gepositioneerde voetsteunen en dankzijeen centimeter hoger geplaatste zadel zit je echt een stukje verder voorover gebogen dan op de Honda CBR600RR. Niks extreems, maar toch zeker een goed merkbaar verschil. 

Voor circuitgebruik is dat absoluut een pluspunt voor de Kawa, terwijl dit voor straatgebruik dan weer een pluspunt oplevert voor de Honda. Het uitgebreide elektronicapakket en alle instelmogelijkheden van de CBR600RR zijn veel omvangrijker en completer dan die van de ZX-6R en het is dan ook hier dat de Honda een behoorlijk aantal pluspunten scoort, maar je kunt je tegelijkertijd ook afvragen of dit allemaal wel zo nodig is Mochten ooit straatraces weer terugkomen, ik weet wel een weggetje...op een 600-Supersport. Vooruit, 600 en 636. Hoewel het antwoord op die vraag afhangt van de persoon aan wie je ‘m stelt. Vraag het de importeur van de fiets die het wel heeft en diens reactie zal zijn hoe ontzettend waardevol het is, terwijl de importeur van de fiets die het niet heeft het zal bagatelliseren. 

En dat begrijpen we wel, wanneer je het hebt dan zijn dat USP’s ten opzichte van de fiets die het niet heeft, maar daarmee hebben we nog geen antwoord op de vraag. Als fervent circuitrijder van het eerste uur op oldskool spul vind ik in principe elektronica sowieso al de allergrootste flauwekul – het Brits Superbike kampioenschap laat zien dat het ook zonder elektronica kan – laat staan dus op een ‘600-tje’ met pak ‘m beet 100 pk aan het achterwiel. Echter, ik kan me ook heel goed voorstellen dat wanneer je voor de eerste keer met je nieuwe straatfiets een circuitdagje gaat doen en geen fervent circuitrijder bent, je deze elektronische hulpmiddelen activeert voor wat extra zekerheid. Maar de meer ervaren circuitrijder zal het zoveel mogelijk uitschakelen… ik bedoel maar, uhhhh wheeliecontrole op een 600, wie zit daar nu op te wachten? Je bent al blij dat zo’n ding effe van de grond komt, toch?