Test: Triumph Speed Twin 900

Dat de Speed Twin 900 Triumph geen windeieren heeft gelegd wordt tijdens de presentatie in een pittoresk golf resort op steenworp afstand van Gibraltar nog eens onderstreept. Maar liefst 47.000 units zijn er van de band gerold sinds z’n lancering en dat zijn d’r op z’n zachtst gezegd gewoon behoorlijk veel voor een no-nonsense retroklassieker. Minstens zo interessant voor Triumph (zo niet interessanter) Gelukkig doen ze hier niet aan exceeding track limits. Bovendien, die Britten weten niet beter...is dat het overgrote deel van die 47.000 units met minstens drie originele Triumph accessoires is uitgeleverd. En dus is het uitgangspunt van de 2025 Speed Twin 900 precies dát geweest, maar dan naar een hoger plan getild. Het rijwielgedeelte en de elektronica moderniseren, het design upgraden zonder inbreuk te doen op de retro-klassieke looks (en daarmee de aantrekkingskracht), en de basis 'clean and simple' houden zodat 'ie gemakkelijk kan worden gepersonaliseerd. 

Dat begint bij het blok, waarvan alle leidingen en bekabeling aan het oog zijn onttrokken, waardoor er ontzettend veel open ruimte is ontstaan. De koelribben op de cilinders geven het idee van rijwindkoeling, terwijl de 900cc twin toch echt vloeistofkoeling heeft. Triumph claimt een topvermogen van 65 pk bij 7.500 tpm en een maximumkoppel van 80 Nm bij 3.800 tpm en die cijfers zijn weliswaar exact gelijk aan het 2024 model, met dat verschil dat de High Torque twin nu aan de strengere Euro 5+ milieueisen voldoet.

Net als het huidige model is ook de 2025 versie voorzien van twee rijmodi, Road en Rain, het grote verschil zit ‘m in de implementatie van een 6-assige IMU (Inertia Measurement Unit) die de toepassing van hellingshoek-afhankelijke elektronica mogelijk maakt. In dit geval dus hellingshoek-afhankelijke tractiecontrole. Waarvan we – spoiler alert – nu weten dat het best een handige feature is, ondanks dat je met 65 pk geen wereldvermogen met je rechterpols in bedwang moet houden. Maar daarover straks meer. Eerst even de rest van de motor nader bestuderen.  

Aan het blok mag Triumph geen significante updates hebben doorgevoerd, maar dat kan niet worden gezegd van het rijwielgedeelte dat grondig is aangepakt. Meest in het oog springend is de Marzocchi 43 mm upside down voorvork, die de KYB 41 mm right side up voorvork heeft vervangen. En in alle eerlijkheid, dat misstaat ‘m zeker niet. Aan de achterkant hebben de twee KYB shocks het veld geruimd door twee Marzocchi RSU’s met Piggyback reservoir, die optioneel door FOX exemplaren kunnen worden vervangen. Geen straf om dit te moeten doen, in de wetenschap dat het thuis troosteloos koud en nat isDe Marzocchi RSU’s zijn gemonteerd op een nieuwe nu aluminium achterbrug die volgens de Britten lichter en stijver is. De nieuwe upside down voorvork staat trouwens onder een iets steilere balhoofdshoek van nu 24,9° (was 25,1°), terwijl de wielbasis van nu 1.435 mm wel 20 mm langer is geworden. In theorie zou de motor daardoor iets trager moeten sturen, maar op topsnelheid wel stabieler moeten zijn. 

Triumph zegt op de nieuwe aluminium gietwielen ook nog eens 100 gram aan gewicht te hebben bespaard. Dat lijkt misschien verwaarloosbaar klein, tot je je realiseert dat het hier onafgeveerde en roterende massa betreft, waardoor het een significantere invloed op de inertia (en daarmee de wendbaarheid) heeft dan je misschien zou vermoeden. Wat remmen betreft heeft Triumph vastgehouden aan de enkele remschijf voor, maar heeft deze nu wel 10 mm groter (320 mm i.p.v. 310 mm) gemaakt. En van een nu Triumph-gelabelde radiaal gemonteerde 4-zuiger remklauw heeft voorzien, waarvan niemand ons
Past 'm heel goed, die moderne styling. Display is trouwens erg overzichtelijk

Modern, maar dan zonder dat 't stoort. 

Enkel de schakelaars verraden dat er onderhuids meer zit dan je op het eerste gezicht zou zeggen

Zadel is iets dikker, maar ook smaller. Stuur zit iets hoger en verder naar voren kon (of wilde) vertellen wie deze heeft geproduceerd. Wat het zwarte rubber betreft heeft Triumph de Speed Twin 900 nu van Michelin Road Classic banden voorzien, maar – opnieuw een spoiler alert – daarvan waren we niet echt gecharmeerd.

Tot slot het design. Puur en alleen afgaand op de lijst met onderdelen die zijn vernieuwd zou je denken dat Triumph de 2025 Speed Twin 900 van compleet nieuwe looks heeft voorzien, maar zoals we al zeiden – ze hebben het verschil met name in het detail gezocht. Zo is de benzinetank iets smaller (en daarmee sportiever) vormgegeven, waarbij je de keuze hebt uit de standaard tank met rubberen inserts of de premium tank zonder inserts in de kleuren wit (met prachtige oranje/blauwe strepen) en zwart (met grijze streep). Triumph zegt ook de tankdop te hebben aangepast, evenals de zijpanelen, de covers voor de gasklephuizen, het voorspatbord (plus vorkprotector), de voetsteunen en hielbeschermers, de carterdeksels van de koppeling, dynamo en het voortandwiel. Daarnaast is het subframe smaller gemaakt, zijn de uitlaatdempers opgefrist en zijn de koplamp en (nu zeer fraai aluminium) koplampsteunen vernieuwd. De ronde koplamp oogt weliswaar nog steeds klassiek, maar is nu wel van LED-dagrijverlichting voorzien, terwijl je vanuit het zadel nu uitkijkt op een iets modernere ronde klok, met bovenin een LCD scherm met zwarte achtergrond en onderin een TFT-kleurendisplay. Qua lay-out gelijk aan het display van de Tiger 660 Sport en Daytona 660, met ook dezelfde bedieningsknoppen aan het stuur. Het TFT-display is uiteraard MyTriumph compatibel, wat betekent dat je via Bluetooth connectie kunt maken met de MyTriumph app. Mocht je dat interessant vinden.