Test: Kawasaki Ninja 500 SE

Bijna thuis is de tripmeterstand de 340 kilometer al gepasseerd als de motor wordt afgetankt. Strikt genomen was dat geeneens nodig geweest, het display geeft nog 190 restkilometers aan, maar we zijn inmiddels reuze benieuwd naar wat het werkelijke verbruik is. Dat blijkt nog eens véél zuiniger te zijn dan de 1 op 30,7 die het display aangeeft: 10,34 liter op 342,2 kilometer, ofwel 1 op 33,1! EnIk heb zo het gevoel dat ik word bespied dat bij een gemiddeld tempo van 58 km/u, waarbij buiten dat korte stukje A12/A2 na we uitsluitend binnendoor hebben gereden, inclusief alle 30- en 50-km zones in de bebouwde kom. 

Enkele dagen later staat een tweede trip gepland, naar het Belgische Kortrijk in de buurt van de Franse grens. Het liefst hadden we ook deze trip helemaal binnendoor gedaan, maar daarvoor ontbreekt het ons de tijd en dus gaan we voor de snelste route, via de snelweg. Hoewel dat rond Antwerpen wel een uitdaging is, het verkeer stroomt daar zo slecht door dat het niet de vraag is of er een file is, maar hoe lang deze is. Nog voor de rondweg staat alles stil, maar met ingeklapte spiegels ligt de Ninja daar niet wakker van en gaat het best nog vlot. De matrixborden melden een vertraging van 1 uur via route 2 en 30 minuten via de Liefkestunnel, ik besluit voor die tweede optie te gaan, maar verlies amper tijd ten opzichte van de in de TomTom vermeldde E.T.A.

Als eenmaal de verkeersinfarct van Antwerpen voorbij het tempo weer kan worden opgevoerd zijn er twee dingen die me opvallen. Enerzijds dat de verbruiksindicator, ondanks continue snelweg bij beduidend hogere snelheden (de hoogst gereden snelheid was volgens TomTom 155 km/u) en de verkeersellende rond Antwerpen, nog steeds een belachelijk zuinig verbruik aangeeft, en anderzijds dat de motor ook op de snelweg veel sterker aanvoelt dan z’n cilinderinhoud van 451 cc zouden doen vermoeden. Bij tempo 120 op het gas pakt de paralleltwin gewoon goed op en eerder dan je verwachten zou heb je hoogst illegale snelheden bereikt. Hoewel je dit natuurlijk wel in perspectief dient te zien,Wat is "os Limburg toch sjoen", zolang je er 's ochtends maar vroeg bij bent niet dat je denkt dat de stuwraketten worden geactiveerd, maar voor ons gevoel doet ‘ie niet veel onder voor z’n grotere broer, de Ninja 650. 

De volgende dag in de zinderende hitte aan het eind van de middag weer naar huis is van hetzelfde laken een pak, met dat verschil dat we nu in Antwerpen via de Kennedytunnel vanwege een verkeersongeval op een megafile worden getrakteerd, maar eenmaal de ongeval-locatie gepasseerd is de rondweg nagenoeg leeg en kan het tempo lekker worden opgevoerd. De tripmeter is inmiddels de 350 km gepasseerd als het laatste blokje van de tankmeter begint te knipperen, maar met nog 75 restkilometers in datzelfde display besluiten we te het tanken tot Breda uit te stellen. De restkilometers tellen af, tot Kawasaki vindt dat het mooi is geweest en alleen “- -“ wordt getoond, als in “zoek het zelf maar uit”. Eigenwijs als we zijn blijven we vasthouden aan het geplande tankstation voor Breda,
Bak schakelt licht en direct, maar het blok is opmerkelijk schakellui te rijden. Geluid is bescheiden, maar niet verkeerd

Niks geen instelbare hatseflats, maar gewoon een pure motor. Enkele schijf doet veel meer dan je denkt waardoor we ontdekken Kawasaki nog een “nu moet je echt gaan tanken” waarschuwing heeft ingebouwd door het tank-logo oranje te laten oplichten. Met 402,3 kilometer op de klok wordt de Ninja met 13,6 liter afgetankt, wat de Ninja nog altijd een zeer nette verbruikswaarde van 1 op 29,6 geeft. 

Met nog een kleine 100 kilometer te gaan wordt het tempo maximaal opgeschroefd. Vanwege het EK voetbal zijn de wegen nagenoeg leeg en dat betekent dat er binnendoor heerlijk kan worden gescheurd. We lopen zienderogen in op de E.T.A. die TomTom voor ogen had, maar ook nu vertaalt zich dat niet in een excessief brandstofverbruik. Hoe we ook onze stinkende best doen gedurende de derde trip naar Vaals, we slagen er maar niet in om de verbruiksindicator onder de 1 op 27 te krijgen. Als bij 366,2 km alle tankblokjes in het TFT zijn verdwenen is de tank van de Ninja met 13,36 liter weer afgetankt, wat ‘m dus ondanks het nu echt wel van-dik-hout tempo een verbruik van 1 op 27,4 geeft. Da’s gewoon té bizar. En niet alleen dat, het blijkt ook nog eens een eenmalige sessie te zijn geweest. Als met 176,1 km de Ninja 500 voor het laatst wordt afgetankt, gaat er echt niet meer dan 5,3 liter brandstof in: 1 op 33,2.