Energica Ego Megatest

Het is nog behoorlijk fris als we de maandagochtend na het WorldSBK weekend tijdens de jaarlijkse CRT/Pirelli circuitdag arriveren in de paddock van het TT-circuit, waar Marchel vlakbij een van de weinige krachtstroompunten een zeer interessante line-up voor ons klaar heeft gezet. Te beginnen met de eerste Ego (2015) 13.4 kWh pre-EMCE Motor, om vervolgens via een Ego+ RS (2023/ 2024) 21.5 kWh met EMCE Motor te belanden in het zadel van een Ego+ Kit Corsa Clienti (2020), 21.5 kWh pre-EMCE Motor en uiteindelijk de Ego Corsa GP (MotoE 2022), EMCE-motor. Ben niet de enige die 't vanochtend nog rustig aan doet. Sowieso best rustig nu nogDe volgorde is over nagedacht. Op deze manier kan ik geleidelijk wennen aan het elektrisch rijden, maar vooral ook ervaren hoe de e-motor zich in 10 jaar tijd heeft ontwikkeld. We zijn vandaag bovendien niet de enigen die elektrisch rijden, want naast ons staan nog een handjevol gelegenheidscoureurs met hun eigen Energica. Maar hopen dat vandaag de stroom hier niet uitvalt.

Alsof ijzig koud (rond de 3 graden ‘s ochtends) niet voldoende was heeft Pluvius vanochtend om 7.00 uur de baan nog zeiknat gepist, kortom geen ideale omstandigheden voor mijn eerste elektrische circuitervaring. De 2015 Ego (door Marchel liefkozend “het oude lijk” genoemd en al veelvuldig door hem op circuit is gereden) staat voor deze gelegenheid op Pirelli Supercorsa’s en het is de eerste sessie dus vooral voorzichtig en oppassen geblazen. Door een knoppencombinatie wordt de rijmodus geactiveerd, zichtbaar aan een groen pijltje op Kijk, dit begint er al meer op te lijken. Koud is 't nog steeds, maar we hebben inmiddels zon én een droge baanhet dashboard, en als ik dan voorzichtig aan het gas draai komt de motor met veel gevoel in beweging. 

Het wegrijden zonder koppeling gaat als vanzelf en volledig intuïtief en als ik pitlane uitrij vraag ik me af hoe het zo meteen gaat zijn in de eerste bochten combinaties, want het gewicht van zo’n elektrische motor liegt er niet om. Bij deze variant ligt dat royaal boven de 250 kg, dat is zo’n beetje als gaan racen met een duopassagier achterop. Dat vooroordeel wordt echter al snel de kop ingedrukt na de eerste bochten.Het gewicht zit centraal en laag en de 2015 Ego laat zich hierdoor vrij makkelijk sturen waardoor ik van de extra ballast veel minder voel dan verwacht. Uitkomen Strubben vol op het “gas” kan meteen het tweede vooroordeel over de heg worden gegooid: ondanks oordoppen word ik aangenaam verrast door een zingend geluid van de tandwielen in het motorblok, een typisch geluid dat verandert naarmate de snelheid toeneemt, waar ik eigenlijk had gerekend op geen geluid. 

Dit geluid en het flinke windgeruis dankzij de ijzige en strakke noorden wind die er vandaag staat maken dat er wel degelijk rij en snelheidsbeleving is. Waar ik wel wat meer van had verwacht was de power, ik word op acceleratie door diverse andere rijders voorbij gereden. Het grappige is dat ik het schakelen, en dan vooral het al remmend terugschakelen niet mis dankzij voldoende motorrem en me dus volledig kan focussen op remmen en rijlijnen. Die focus is ook wel nodig want het blijkt een pak lastiger om een eenmaal ingezette en gekozen rijlijn te veranderen. Naarmate de sessie vordert en de accu wat leger wordt voel ik dat het vermogen wat Gas erop krijgt elektrisch een compleet nieuwe dimensie. Pak maar in met je ICEafneemt, vermoedelijk een ingebouwde zekerheid om het accupakket niet te snel leeg te trekken, al kom ik na 20 minuten rijden nog met ca 35% terug in de paddock. Als ik de motor achteruit weer onder het tentje wil inparkeren word ik erop geattendeerd dat ‘ie een achteruitversnelling heeft, krijg nou wat… da’s verrekte handig!   

De tweede sessie is de baan gelukkig volledig opgedroogd, als ik op werkelijk prachtige (2023/2024) Ego+ RS straatmotor met 21.5 kWh EMCE Motor stap. Marchel heeft deze motor, eveneens op een set Pirelli Supercorsa’s, vanochtend zelf in de eerste sessie gereden en daarna weer aan de snellader gehangen waardoor de batterij weer netjes tot 98% is opgeladen. Eerste keer Strubben uit en het gashendel vol tegen de stuit valt direct op dat deze fiets krachtiger is. De eerste drie ronden heb ik dan ook super veel plezier en ben serieus onder de indruk van power en stabiliteit, maar als ik daarna de Geert Timmer uit accelereer is het gedaan met de pret, geen power meer. 

Een snelle blik op het dashboard leert dat de motor in een veilige LIMP mode is geschakeld vanwege een te hoge temperatuur van de batterij, en dat met een buitentemperatuur van slechts 5 graden en een ijzig koude wind. Wat als het nu 25 graden was geweest is mijn eerste vraag. Bij terugkomst erkent Marchel het meteen. “Het is een straatfiets en geen racer, maar ik wou je deze toch laten rijden zodat je de evolutie en het verschil in power kon voelen. Energica heeft een thermische beveiliging ingebouwd en switcht dus over op een veilige modus wanneer de batterij te warm wordt. De combinatie snelladen en vervolgens dan het vermogen volledig aanspreken Begint gezellig druk te worden zo. Gaaf ook die Eva achter me, iets voor de volgende keer op straatop circuit (waarbij in beide gevallen dus veel warmte ontstaat) breekt de Ego+ RS dan op”, aldus Marchel. De eigenaar van de andere Ego+ RS loopt dan ook niet veel later tegen exact hetzelfde probleem aan, maar heeft daar geen moeite mee en zegt bovendien daar op straat nog nooit geen last van te hebben gehad. Ondanks de korte sessie heb ik wel een zeer goede indruk opgedaan, daar moesten we maar eens een weekendje mee naar de Eifel of Ardennen gaan, want het smaakt zeker naar meer!