Dubbeltest: Zero SR en DSR

Genoeg over de technische details van de DS en DSR, hamvraag is natuurlijk hoe dit rijdt en om daar antwoord op te krijgen heeft Zero vanuit Transfo in Zwevegem (waanzinnig vette en zeer toepasselijke locatie voor een presentatie van elektrische motorfietsen, maar dat even terzijde) een route van een honderdtal kilometers uitgezet door de Pays des Collines, beter bekend als de Vlaamse Ardennen. Ik trap de dag af met de DSR, wat voor mij meteen als thuiskomen voelt.
De DSR heeft langere veerwegen en meer comfort, maar buiten dat zijn vering en remmen gelijk

De DSR levert meer koppel en vermogen. Waarom, geen idee

Ook achter dezelfde vering, maar dan met een langere veerweg voor de DSR Wat rijwielgedeelte en afmetingen betreft is de DSR identiek aan de DSR/X waarmee ik vorig jaar naar Saint-Tropez ben gegaan. En ook identiek aan de DS, het instapmodel van de DS-familie, dat een 11 kW aandrijving heeft en daarmee geschikt is voor het A1-rijbewijs, bij onze zuiderburen een zeer interessante markt omdat het daar wel toegestaan is om met het B-rijbewijs A1-motoren te rijden.

Nog voordat we het terrein zijn afgereden heb ik al ruzie met het 12.5” grote TFT-kleurendisplay, dat weliswaar zeer fraai en overzichtelijk is, maar qua gebruiksvriendelijkheid zwaar te wensen overlaat. In plaats van trip- en verbruiksinformatie waar je doorheen kunt scrollen is dat bij Zero in de vier hoeken van het display ondergebracht en kan de te tonen info in elk van die vier hoeken alleen bij stilstand met de motor in run-off stand diep in het menu worden aangepast. Maar dan moet je wel weten waar, en om ’t nog eens extra lastig te maken blijkt bij mijn DSR de Spaanse taal te zijn ingesteld. En dus moet ik het maar met de informatie doen die momenteel wordt getoond en heb ik geen verbruiksmeter, geen tripmeter en geen restkilometers in beeld.

Wat het er ook niet makkelijker op maakt is de armatuur links op het stuur, die ooit in het grijze verleden door Aprilia op de Shiver 750 is geïntroduceerd en daarna door Piaggio over het hele gamma is uitgerold (en dat van zusterbedrijf Moto Guzzi en ook door MV Agusta is overgenomen), Niet te geloven dat dit A2 is, zoveel megakoppel dat instant beschikbaar ismaar al vanaf dag 1 door de pers is vervloekt. Wie verzint het ook om een menuschakelaar direct boven de knipperlichtschakelaar te plaatsen, met exact dezelfde wijze van bedienen. Waardoor je meer dan eens abusievelijk de menuschakelaar bedient. 

Nog irritanter is echter de cruise controle, die in de rechter armatuur is ondergebracht op de meest onhandige plek die je maar verzinnen kunt. En dat niet alleen, het systeem is ook nog eens van prehistorisch niveau, met alleen de mogelijkheid tot aan- en uitzetten. Dus geen +/- snelheidsregeling, geen knop om de ingestelde snelheid weer te hervatten wanneer bijvoorbeeld even hebt moeten remmen, en ook niet de mogelijkheid om het uit te zetten door het gas even dicht te draaien. Onbegrijpelijk dat Zero nog steeds diezelfde schakelaars en cruise controle gebruikt als de allereerste SR/F, die vijf jaar geleden werd onthuld. Het was in 2019 al achterhaald en kan anno 2024 écht niet meer. 

Dat het mij mateloos stoort dat Zero nog steeds die achterlijke schakelaars gebruikt komt vooral ook omdat juist iets als cruise controle bij uitstek ideaal is bij elektrische motoren, omdat je met hetzelfde gemak als 150 km/u ook 15 km/u rijdt, wat vandaag meer dan eens blijkt dankzij het vele trekker-verkeer van en naar de landerijen in het glooiende landschap met prachtige vergezichten. Met een verbrandingsmotor bloedirritant, die erom smeekt om op toeren te worden gehouden, maar met een elektromotor pas de problème.