Test: BMW M 1000 R versus S 1000 RR

Het feit dat we nu iets op rijtijd zijn beknot maakt ons BMW verhaal (of beter gezegd: de M-perikelen) er natuurlijk niet makkelijker op, dus besluiten we dat Dirk de laatste twee ‘verkorte’ sessies op de M 1000 R rijdt, zodat ik me volledig op de S 1000 RR kan concentreren. Om het “ware potentieel en alle afstellingsmogelijkheden” van deze sportieve topper te ontdekken zou onder normale omstandigheden één dag niet afdoende zijn, laat staan twee ‘verkorte’ sessies, om nog maar te zwijgen over het feit dat ik over genoeg rijderscapaciteiten Oeps, sorry... gaat we weer. En dan te bedenken dat die vleugels dit juist zouden moeten voorkomen. Vraag me af wat er zonder dan zou gebeurenbeschik om de huidige generatie eenliterplus superbikes op de limiet te rijden. Tuurlijk, ik kan wel voelen als de achterkant gaat glijden en of dat gecontroleerd gaat of niet, maar kritisch beoordelen of de nieuwe ‘Slide Control’ daarmee goed werkt is natuurlijk een heel ander verhaal. Vandaar die aanhalingstekens.

Niet dat dat erg is. Sterker, ik denk dat het feit dat mijn paspoortnaam niet Michael van der Mark of Toprak Razgatlioglu is, mijn ervaringen juist veel reëler voor de potentiële koper maakt, aangezien ook die ‘m (net als ik) never nooit tot de grens zal pushen. Als hij of zij er überhaupt al mee op circuit gaat rijden, want genoeg die ‘m alleen kopen voor de looks en voor wat ‘ie kan. Wat ik echter wel graag had willen doen, maar vanwege de verkorte rijtijd niet aan toe ben gekomen, was wat experimenteren met de instelmogelijkheden zoals de gasreactie, motorrem, ABS versus Race ABS en vooral wat aanpassingen aan de veerafstelling doen, maar dat moesten we volgend jaar nog maar eens doen.

Dat gezegd hebbende, terug naar het circuit waar ik zoals gezegd nog 2 sessies te gaan had waar ik enorm naar uitkeek, want het vertrouwen dat de S1000RR me al na 20 minuutjes in de ochtend had gegeven was zo groot dat ik de resterende tijd ongetwijfeld met een big smile zou rijden. Het idee om met de instelmogelijkheden te spelen moest echter snel overboord worden gegooid. In plaats van Race selecteerde ik de Race Pro modus waar je zelf de setup volledig aan zou moeten kunnen passen, maar ik had werkelijk geen idee waar ik dat ergens in het menu moet kunnen terugvinden en ook in de paddock was er niemand die mij kon helpen.
Heel herkenbaar S 1000 RR. Display is gelijk aan dat van de M (maar dan zonder M-logo)

Ook de S heeft nu vleugels. En wat voor joekels, daar kan een olifant bijna op zitten

Vet, vet, vet, maar wel allemaal extra - uiteraard

Klinkt beschaafder dan je zou denken. Up/down quickshifter werkt perfect

Vooruit, nog een keer: de winglets. De joggle is supermakkelijk, mits je het juist RDFM hebtBellen dan maar met BMW Nederland, die mij een link stuurde naar een pagina op de BMW Motorrad website met daarin alle handleidingen, maar ja… dat gaat dus op modeltype en ik had werkelijk geen idee welk modeltype onze S 1000 RR nu precies was. Ik opende een aantal van de handleidingen, maar helaas, helaas, helaas… telkens een ander type. 

Dan maar de baan op en voelen wat de motor in geselecteerde Pro Mode allemaal wel of niet doet. Dat is met 210 pk in je rechterhandje best wel leuk en vooral spannend kan ik je zeggen, als je niet kunt zien wat er geprogrammeerd staat in de pro mode. Het eerste wat ik voelde was dat de anti wheeliecontrole nog maar amper ingreep, jonge jonge jonge, wat een heerlijke setting is dat met deze motor. De Geert-Timmer en Strubben in tweede versnelling uitkomen met het voorwiel in de lucht en doorschakelen naar z’n drie is dan één groot balanceerfeest, want dán pas merk je goed dat de baan ook daar niet recht loopt, maar bestaat uit flauwe bochten. 

De motorrem is in Race Pro duidelijk nadrukkelijker aanwezig waardoor de rempunten nog wat metertjes opschuiven en het effect van het aanpassen van de tractiecontrole (14 standen van +7 naar -7, wat al rijdend heel makkelijk is te doen en in het grote TFT kleurenscherm zeer goed wordt weergegeven) was zeer goed merkbaar. Bij +7 grijpt de TC het snelste in, bij -7 is dat -uiteraard - het minste. De eerste keer min cijfers selecteren voelt toch een beetje ongemakkelijk moet ik je bekennen, geen idee waarom dit niet gewoon stand 1 tot 14 is geworden, Onvoorstelbaar hoe gemakkelijk 210 pk rijdtmaar daar zal wel een geheime Duitse filosofie aan ten grondslag hebben gelegen. En laat ik dat al nooit hebben begrepen, Duitse logica, is dat niet net zoiets als Duitse humor?

Ondanks alleen de tractiecontrole als instelmogelijkheid te hebben gehad blijk ik terug in de pits een 1’53 op de klok te hebben gezet, en dat is best al een leuke tijd voor op een doorsnee circuitdag. De wetenschap dat het voor mij al meer dan een jaar geleden is dat ik op circuit Assen reed en dat ik slechts zelden op een motor met zoveel pk’s zit, is die tijd het bewijs dat BMW het met deze S 1000 RR meer dan zeer goed voor elkaar heeft. Dat je ook als normale sterveling meteen knetterhard kunt gaan. Met wat meer rijtijd en finetuning (de volgende keer toch maar beter voorbereiden), of een rijder aan de clipons met meer stuurmanskunst, ben ik overtuigd dat deze rondetijd nog aanzienlijk kan worden aangescherpt.