Zoeken

Test Ninja 1000SX versus GSX-S1000GT - deel 1: de straat

Sportieve telgen

27 september 2022

Als beide motoren bij mij thuis worden uitgeladen is het de Ninja 1000SX die dankzij de vormgeving van de kuip met bijbehorende prachtige kleur met groene accenten direct herkenbaar is als een sportieve telg van uit het Kawasaki gamma – als lid van de Ninja familie. De naamsverandering die de fiets twee jaar geleden onderging, toen ‘ie bij de Z-familie werd weggehaald en bij de Ninja-familie werd ondergebracht, is wat dat betreft een briljante zet geweest – de lijnen van de SX lijken haast een carbon Kiezen tussen de Ninja 1000SX en de GSX-S1000GT gaat veel verder dan kiezen tussen groen en blauwcopy van de andere Ninja modellen, die inmiddels van Ninja 125 tot Ninja ZX-10RR loopt, met daar nog een 400, 600/636 en 650 tussenin.

Bij Suzuki lijken de ontwerpers daarentegen veel meer de vrije hand te hebben gehad, wat heeft geresulteerd in een compleet nieuw en absoluut uniek, modern en hoekig design, waarbij de aan de onderzijde van de neus in spotlichtstijl geplaatste LED-koplampen zijn gemonteerd die me direct doen denken aan de koplampen van de R1, terwijl het aangezicht ook wel iets weg heeft van de oude Aprilia Futura – net zo futuristisch is dus en zeker niet onmiddellijk herkenbaar als een Suzuki. Om de motor nader bestuderend tot de conclusie te komen dat er veel aandacht aan de looks is besteed. De prachtige banaanvormige achterbrug en het sportief ogende vakwerkbuis-subframe zijn een lust voor het oog. De van de afgelopen jaar vernieuwde GSX-S1000 (en GSX-S950) overgenomen projectielampen zijn super compact, maar hebben als nadeel dat ze geen spiegel hebben om te kunnen switchen tussen gedimd en groot licht, waardoor een lamp op gedimd en een lamp op groot licht staat afgesteld. Weet je meteen waarom bij gedimd licht slechts één lamp (het dimlicht) brandt en bij groot licht beide lampen (dimlicht en groot licht) branden. Moeten we vaker doen, dit soort dingen. Helemaal als het zo rustig is als nuBij de Nakeds is dat niet anders, maar omdat bij die fietsen de lichten zijn gestapeld valt het daar niet op. Dat probleem kent de Kawa niet, die is rondom van LED-verlichting voorzien met aparte LED’s voor gedimd en groot licht in beide koplampen.

Wat uitvoering en uitrustingsniveau betreft ontlopen beide motoren elkaar niet veel. Beide hebben meerdere instelbare rijmodi, hulpmiddelen zoals ABS, tractie controle, cruise controle, een up/down quickshifter en een TFT dashboard met Bluetooth connectiviteit, de verschillen tussen de twee zitten ‘m puur in het detail. Zo is Suzuki wat connectiviteit betreft een stuk verder gegaan dan gewoonweg het display met een app op je smartphone te verbinden, waarmee je vanaf je luie bank de modus kunt aanpassen of de gereden route kunt downloaden. In samenwerking met Bosch heeft Suzuki MySPIN ontwikkeld, een soort van Apple Carplay, maar dan ontwikkeld specifiek voor motoren, met als meest interessante functie volledige navigatie in het display. Daar staat tegenover dat Kawasaki de Ninja 1000SX met een IMU heeft uitgerust,
Futuristisch versus Ninja-klassiek. Het is maar net waar je voorkeur naar uit gaat

Beide TFT, maar geef ons dat van de Soes maar, dat kan ook nog eens als navigatie dienen

Blauw, of toch groen?
die continue de positie van de motor in 6 assen monitort en daarmee hellingshoek afhankelijke tractiecontrole en ABS mogelijk maakt. Om z’n sportiviteit te onderstrepen is in het display de gereden hellingshoek af te lezen. 

Toch ook wel een belangrijk verschil, zeker wanneer je net als wij volgas over een lege Autobahn knalt, is dat Kawasaki de Ninja 1000SX heeft voorzien van een 4-voudig verstelbare ruit, waar er bij Suzuki wat dat aangaat niets te kiezen valt en je het dus met de keuze die het ontwikkelingsteam heeft gemaakt zult moeten doen. Suzuki claimt ontzettend veel windtunneltesten te hebben gedaan om de ideale ruit te creëren en is er in het accessoirepakket nog een touring ruit voor wie graag meer comfort wil. Het instelbaar maken van de ruit zou alleen maar extra gewicht op de schaal hebben gebracht en de fiets onnodig duurder hebben gemaakt. Dat kan wel zijn, maar helaas is niet iedereen even groot en dat maakt het haast onmogelijk om een ruitje te ontwikkelen dat voor iedereen perfect is. Binnendoor en op B-wegen is de bescherming van de GSX-S1000GT zeker wel toereikend en vergelijkbaar met het ruitje van de Ninja 1000SX in de laagste (en meest sportieve) stand, maar eenmaal het tempo flink opgeschroefd en het ruitje van de Kawa in de Had jij nou die frituur nog in je zijkoffer gekregen?hoogste stand gezet biedt deze ook aanzienlijk meer windbescherming. 

Ook motorisch zijn beide modellen goed aan elkaar gewaagd. Daar waar Suzuki voor de GSX-S1000GT de 999cc vier-in-lijn van de K7 GSX-R1000 als donorhart heeft gebruikt, heeft Kawasaki voor de Ninja 1000SX de 1.043cc vier-in-lijn van de Z1000 toegepast, wat trouwens wel op toepassing voor de SX werd aangepast. Weet je meteen waarom de SX in z’n beginjaren als Z1000SX door het leven ging. Wat topvermogen betreft steekt de Soes de Kawa dik naar de kroon, met een topvermogen van 152 pk bij 11.000 tpm voor de GT tegen 142 pk bij 10.000 tpm voor de SX. Waarbij nog even moet worden aangetekend dat we in een eerdere test van de GT al hadden geconstateerd dat Suzuki met z’n opgave aan de zuinige kant was geweest, waar op de bank dik 150 pk aan het achterwiel werd gemeten. Wat het koppel betreft zijn de rollen tussen de Soes en de Kawa echter omgedraaid en is het de SX die met 111 Nm bij 8.000 tpm versus 106 Nm bij 9.250 tpm voor de GT niet alleen een sterker koppel heeft, maar dat ook nog eens bij een lager toerental beschikbaar heeft.