Vergelijk: Kawasaki Versys 1000 SE vs. BMW S 1000 RR

We wisselen van motor en rijden van Volendam naar Enkhuizen, wat in meerdere opzichten een aangename verfrissing is. Aangenaam omdat Enkhuizen veel minder toeristisch is – maar zeker niet minder mooi, het centrum bij de haven is écht een aanrader – en aangenaam omdat het met de Versys 1000 SE veel relaxter rijden is, zeker in het tempo dat gereden wordt. Druk verkeer en veel doorgetrokken strepen nodigen al niet echt uit om te gaan knallen en als amper Het mooie van de Versys is dat je d'r best mee kunt vegen, maar 't hoeft niet per séVolendam voorbij hetzelfde busje als vanochtend in Marken wederom langs de weg wordt gespot zijn we d’r eigenlijk wel een beetje klaar mee. En rijden we dus grotendeels heel braaf en netjes met het verkeer mee. Geen enkel probleem voor de Versys, maar gezien de arm op de tank heeft Tom daar op de RR meer moeite mee. En dat is trouwens niet het enige. De temperatuur heeft inmiddels de 30° Celsius bereikt, maar in tegenstelling tot de RR ligt de Kawa daar niet wakker van. En dus zijn er geen ventilatoren die overuren draaien om de warmte van het blok af te voeren, met een warme luchtstroom langs je lichaam tot gevolg, zoals dat bij de RR in Volendam wel het geval was. 

Nu denken we niet dat het iemand zal verbazen dat het de Versys 1000 SE is die in dit alledaagse verkeer wederom met de punten gaat lopen, maar dat laat niet onverlet dat de Duitsers over sommige dingen beter hebben nagedacht. Als Tom me voor de tweede keer erop attendeert dat ik het knipperlicht niet heb uitgezet bedenk ik me dat me dat op de S 1000 RR nog niet één keer is gebeurd, met dank aan de automatisch uitschakelende knipperlichten die BMW op de RR heeft gemonteerd. Een gimmick die je eerder op een toerfiets als de Versys zou verwachten, maar de Duitsers hebben ongetwijfeld gedacht “we hebben de kennis in huis, dus waarom ook niet.” En inderdaad, waarom ook niet. Da’s een dingetje waar in Japan aan mag worden gewerkt. Nog zo’n dingetje: BMW heeft de S 1000 RR standaard van handvatverwarming voorzien en hoewel Kawasaki de Versys 1000 SE daar ook mee heeft uitgerust zijn ze in Beieren nét een stapje verder gegaan: instelbaar in 3 standen,waar dat bij de Kawa ‘slechts’ 2 standen zijn. In tegenstelling tot de RR. Probeer je daar maar eens een hele dag mee aan de maximum snelheid te houden. Succes!Niet dat we die vandaag nodig zullen hebben, maar toch. Wel zo handig mocht je in maart besluiten om dwars door de Pyreneeën naar Spanje te willen rijden. 

Met de inwendige maag van onszelf én beide motoren weer gevuld heeft de klok niet stilgestaan en nemen we noodgedwongen het besluit ‘kronkelroute’ in ieder geval tot aan de afsluitdijk te vervangen door ‘snelste route’, wat ons linea recta naar de snelweg leidt en we eindelijk in de buurt komen van het snelheidsgebied waarin de S 1000 RR veel beter gedijt. Geswitcht naar Track modus word ik bij volle acceleratie haast in het zitje gedrukt en knalt de RR er té ziek vandoor, me ondertussen met fraaie powerwheelies verwennend, maar dat ‘knallen tot dik boven de 200’ is niet iets dat je de hele dag blijft doen en dus sluit ik even later weer braaf achter de Versys aan en slaat de verveling toe. Tom heeft de cruise control van de Versys op tempo 145 gezet en zelfs dát vindt de BMW als constante snelheid te langzaam, ik betrap me erop de helft van de tijd met een hand op de tank aan het rijden te zijn. Nog comfortabeler is het om met de cruise control op exact dezelfde snelheid afgesteld met Maar ja, je bent natuurlijk wél het Alfa-mannetje met een RRlosse handen te rijden en de motor met het lichaam te sturen. Scheelt druk op de polsen en een massage van m’n nekspieren aan het einde van de dag en is daarnaast een leuke uitdaging om te doen, sturen zonder dat je het stuur daadwerkelijk aanraakt. 

We naderen de afsluitdijk, waar als gevolg van wegwerkzaamheden een enorme file is ontstaan. Koren op de molen voor de Versys SE zou je denken, maar niet vandaag. Of beter gezegd: niet als je net als wij vandaag met koffers aan het rijden bent, want dat maakt rijden tussen de auto’s door een stuk uitdagender en is het dus verrassend de S 1000 RR die hier de meeste punten scoort. Veel gemakkelijker tussen de auto’s door te navigeren, daarnaast maakt ‘ie net wat meer geluid waardoor je eerder wordt opgemerkt en net iets eerder ruimte voor je wordt gemaakt. Toch ben ik blij als bij het monument halverwege de afsluitdijk stoppen voor een fotomoment, het extreem warme weer en het gebrek aan ook maar een beetje comfort op de RR is bij mij z’n tol aan het opeisen, waar Tom komend vanaf de Versys nog zo fris als een hoentje lijkt te zijn. En dan te bedenken dat we nog geeneens halverwege zijn. 

Overstappen op de Versys 1000 SE maakt het leven een stuk aangenamer, waardoor de volgende etappe van dik 125 km naar het windmolenpark bij Urk ineens een stuk minder ver lijkt te zijn. Om tijd te winnen houden we in Friesland nog even een stuk snelweg aan, om daarna weer een deel binnendoor te doen. Bij tempo 140 op de cruise voelt de Kawa zich prima in z’n element, maar als Tom me tot drie keer toe voorbij is geknald om even die 200+ paarden van de Beemer aan het werk te zetten besluit ik de derde keer aan te haken. Tenminste, een poging daartoe te doen, want hoewel de digitale snelheidsmeter van het overzichtelijke TFT kleurendisplay best snel in de beurt van de 200 per uur komt is de S 1000 RR op dat moment al een Hoewel, denk dat 't Beta-vrouwtje toch veel liever hier achterop zit. Niet in de laatste plaats omdat je goed voorbereid op pad hebt kunnen gaan met een extra helm in de zijkofferkleine stip aan de horizon. Mag ook wel met bijna 100 pk verschil. Wat me deze uitspatting echter leert is dat de Versys ook bij dit soort snelheden stabiel is en geen neiging tot pendelen heeft, en dat was bij de oude Versys wel anders. 

Toch weet de S 1000 RR bij ‘snelwegcruisen’ heel verrassend punten te scoren waar je het niet zou verwachten. Beide motoren zijn met cruise control uitgerust, maar ondanks dat die van de Kawa fijnere bediening aan het stuur heeft, is die van de BMW prettiger omdat rijdend op de cruise moeiteloos de snelheid kunt aanpassen met stappen van 1 km/u. Ook bij de Versys kan in theorie de snelheid worden aangepast, maar de praktijk is toch wat weerbarstiger: alsof de ECU even moet nadenken wat je nou precies bedoelt en bovendien toont het TFT display de gecorrigeerde cruisesnelheid niet als je aan het aanpassen bent. En nu we toch aan het azijnpissen zijn: switchen van rijmodus. Kinderspel bij de BMW, met een knopje rechts op het stuur kun je ‘on the fly’ door de verschillende modi bladeren (wat een continue proces is: Rain-Road-Dynamic-Track-Rain-Road-enz) en hoef je niet nog eens extra te drukken om te bevestigen. Zo niet bij de Versys 1000 SE, waar dat aanpassen van de rijmodus weersbarster moet worden gedaan met dezelfde schakelaar waarmee je ook door het infomenu van het TFT display bladert, door ‘m 3 seconden ingedrukt te houden. De Versys heeft 3 rijmodi (Rain, Road, Sport) plus nog een Rider modus waarbij alles naar eigen inzicht kan worden aangepast, maar dat scrollen tussen de modi gaat niet continue, waardoor je afhankelijk van in welke modus je rijdt en welke modus je wilt selecteren de schakelaar omhoog of omlaag moet indrukken. En dat ritueel bij elke stap moet herhalen.