Test: Honda CB500 familie

Maar als we het toch even aansnijden, kunnen we natuurlijk wel wat kwijt over bovengenoemde zaken. Met 471cc en 35 kW heeft Honda, zoals we weten, gezorgd voor een perfecte, spot on middenklasser. Dat ‘t perfect loopt zal niemand verbazen en het is genoeg om echt heel leuk mee te kunnen rijden. Gaat hard zat en ruim boven de ergens toegestane maximumsnelheid, maar heeft tegelijkertijd nooit zoveel vermogen dat je je ergens druk over hoeft te maken. Bevredigen já, verrassen nee. Zoals je ziet hebben we meer dan eens van motor gewisseld, en niet alleen voor het plaatjeEn dat betekent dat je dus volop voor de fun kunt gaan, want afstraffen zal echt niet snel gebeuren. En goed, we hebben het maar makkelijk met zomers weer, goede temperaturen en schone wegen, maar ook onder minder ideale omstandigheden zal het aardig gek moeten worden voordat het gevaarlijk wordt. Zulke motoren zijn het nou eenmaal. Betekent echter niet dat het niet zou kúnnen.

Nou, qua remmen en wegligging gaat dat ook wel redelijk op. Alles werkt prima naar behoeven en springt niet uit de band, maar dat is ook niet nodig. We hebben geen enkel moment gedacht ergens tekort te komen, dus is het eigenlijk wel prima. Maar dat hebben ze bij Honda natuurlijk ook wel geweten.

Nou is het normaal niet onze gewoonte om over uiterlijkheden te beginnen, dat is veel makkelijker in foto’s uitgedrukt en bovendien een kwestie van smaak, maar toch zijn wij drieën het er wel over eens dat het beter had gekund met de naked. Sowieso steelt de CBR de show, de Fireblade-saus die de CBR heeft gekregen is een schot in de roos en de CB500X is en blijft een Adventure, die nog altijd mooier worden als ze lelijker worden. De Africa Twin trekjes die de motor heeft meegekregen missen ook hun doel niet, voor de rest is het een kwestie van vooral heel erg vies maken, dan ziet ie er nog beter uit. Maar die CB500... Tja. We hebben het al eens uitgelegd, Honda heeft besloten deze niet mee te nemen in het Neo Sports Café feestgedruis, omdat de motor zoals ‘ie is in Azië nou eenmaal zo ontzettend goed scoort. Ja, kan wel zijn.... maar wij zijn nou eenmaal erg te spreken over het nieuwe design dat alle andere nakeds wel meegekregen hebben. En als we nou hard genoeg roepen, misschien.... Boerenweggetjes waar je met je dikke fiets wel twee keer over nadenkt zijn juist leuk met deze 500'tjesBovendien, wie zegt dat een CB met een nieuwe jas niet zou kunnen scoren in het Verre Oosten? Maar oké, ik hou er over op.

Het moet gezegd worden, elk model heeft echt z’n eigen karakter. Stap op de CBR en je hebt echt een sportief gevoel, stap op de 500X en je zit op een serieuze adventuremotor. En stap op de naked en je zit ineens, direct, op een heel lichte, wendbare, kleine nakedbike. En dat kan nog wel eens belangrijk worden.

Onderaan de streep gaat het ons namelijk nog steeds over de vraag ‘wat is nou de beste keus’ en dan gaan alle kleine details tellen. Wist je dat de naked het stilst is? Zowel de 500X als de CBR geven door de vorm van hun kuipruit (overigens een optionele hogere ruit op de CBR) een boel meer turbulentie. Daar kun je vrede mee hebben, op de CBR kun je het nog compenseren met wat meer snelheid, maar het is zo. De 500X geeft je sowieso het meest motor voor je geld. Dat is echt een volwassen, flinke motor die je ook nog eens meteen het gevoel geeft als een hooligan te kunnen rijden. Pootje uitsteken, ding op één oor kwakken, dat werk, vanaf het startsein. Het grote hoge stuur geeft je dat gevoel nog eens extra, de plaatsing van het dashboard maakt het af. Maar zet je dat allemaal op de CBR, dan heb je meteen een heel sportief gevoel en wil je, net zoals je vader vroeger, het liefst achter de ruit kruipen en de wegen onveilig maken. En de naked? Die lacht gewoon mee, zet nog eens extra aan en volgt gedwee. En denkt ondertussen ‘is dat alles wat je kunt? Wanneer ga je nou eens gas geven?’