Test: Triumph Tiger 1200

Het zal ze ongetwijfeld niet echt lekker hebben gezeten, bij Triumph. Al sinds 1936 een Tiger model in de line-up en daarmee ’s werelds langstlopende model is huis dat in z’n 80-jarige geschiedenis écht wel z’n sporen op offroad gebied heeft verdiend, maar vraag de gemiddelde motorrijder over een dikke allroad en negen tegen tien dat die vermaledijde GS erbij wordt gehaald. Yeeha! Rock n Roll!Dankzij de goed geoliede marketingmachine van de BMW, die de GS heeft neergezet als de ultieme avonturiersfiets waarmee je door kunt blijven gaan ook als er geen asfalt meer is. Met dank aan ene Charley Boorman samen met Ewan McGregor op een R1200GS Adventure de hele wereld over zijn gegaan.

Dat moest maar eens anders en dus hebben de Britten het voor 2018 grondig aangepakt met een compleet vernieuwde Tiger Explorer, die vanaf nu dus als Tiger 1200 door het leven gaat. Om dat erfgoed van 80 jaar nog eens extra te kunnen onderstrepen, blijkbaar had de naam Explorer voor nogal wat verwarring gezorgd.

De vooral onderhuids behoorlijk vernieuwde familie, die net als z’n voorganger leverbaar is als XR voor op straat en de meer offroad georiënteerde XC (met beide verschillende uitvoeringen, zie overzicht), was echter niet het enige nieuws dat Triumph in het Spaanse Almeria te melden had. Om het grote publiek zelf aan den lijve te laten ervaren dat de Tiger 1200 wel degelijk een serieus alternatief is voor die GS hebben de Britten in Wales aan heel gebied aangekocht waar vanaf komend jaar de Adventure Experience zal worden georganiseerd. Om motorrijders aan den lijve te laten ervaren dat je d’r ook écht offroad mee kunt gaan en dus je eigen Long Way Down zou kunnen doen. En niet alleen in Wales, de Adventure Experience is een Global Adventure Training Academy die ook in België en Nederland van beginners tot de meer ervaren offroad rotten zal worden georganiseerd.

Waar is hier die Kasbah? Of is dat weer niet Spaans?

Maar goed, terug naar de Tiger 1200 die volgens de Britten voor 2018 behoorlijk is vernieuwd en waarbij het sleutelwoord overduidelijk evolutie is geweest. Triumph’s woordvoerder Miles Perkins spreekt van een opgefrist design waarbij de XR en XC elk meer hun eigen distinctieve look hebben gekregen, maar buiten dat de Tiger er dankzij de goed gekozen kleuren lekker fris bijstaat zitten de verschillen ten opzichte van z’n voorganger in onze ogen vooral in ’t detail. Tina was a Punkrocker! Ach stom, dat waren die AmerikanenEen nét iets anders vormgegeven koplamp, snavel en zijpanelen die doorlopen tot de tank en tevens de radiateur moeten verhullen, dat soort dingen. Totdat je de motor op contact wilt zetten en meteen het eerste verschil ontdekt. De 2018 Tiger 1200 heeft namelijk geen contactslot meer maar Keyless Ride. Nu kennen we dat systeem al langer van onder andere de Multistrada 1200, die daar als eerste allroad mee kwam, maar Triumph heeft het systeem wel duidelijk verfijnd. In tegenstelling tot Ducati die een aparte aan/uit schakelaar op het stuur heeft aangebracht is bij de Tiger 1200 alles in de run-off schakelaar geïntegreerd. Door de schakelaar naar beneden te klikken zet je ‘m op contact, nog een keer drukken en de motor wordt gestart (waarbij je niet meer hoeft te wachten totdat het display volledig is opgestart). De motor uitzetten die je door een maal de schakelaar naar boven te klikken, nog een keer drukken en je zet ‘m ook van contact.
Ideaal.
Het mooie is ook nog eens dat mocht je de onverhoopt wegrijden met de contactsleutel niet op zak, er na hooguit anderhalve minuut een waarschuwing in het display verschijnt. De ECU checkt namelijk elke 90 seconden of er verbinding met de contactsleutel kan worden gemaakt. In tegenstelling tot het Keyless Ride systeem van BMW moet de tankdop nog wel ‘ouderwets’ met een sleutel worden geopend. Persoonlijk hadden we dat liever ook elektrisch gezien, alleen al omdat je nu met lopende motor zou kunnen tanken, maar onderzoek had Triumph geleerd dat de huidige Tiger rijder dat liever met een sleutel wenst te doen.