Test Kawasaki 200 pk trio: ZX-10R, ZZR1400 en Ninja H2

We staan er tegenwoordig bijna niet meer bij stil, maar er was een tijd dat in de pk-wedloop tussen de fabrikanten om elke paardenkracht werd gevochten en puur en alleen dat papieren cijfer het verschil kon maken tussen kaskraker en regelrechte flop. Het waren andere tijden: net als de Sovjet Unie en de Verenigde Staten verwikkeld waren in een wapenwedloop waarbij over en weer werd geclaimd de sterkste natie te zijn probeerden motorfabrikanten elkaar de loef af te steken door sterker en sneller d
Zo werd de Kawasaki Samurai 250 in de VS geadverteerd

De Avenger was met een cilinderinhoud van 350cc nóg indrukwekkenderan de ander te zijn. Diegene die op papier de meeste paardenkrachten had werd op voorhand tot winnaar gekroond, als 'ie dan ook nog eens in de testen goed uit de verf kwam was dat mooi meegenomen, zo niet dan lag het altijd aan de journalist die ofwel er geen verstand van had, ofwel vooringenomen was. Het waren de tijden dat 100 pk zelfs voor de 500cc Grand Prix een brug te ver leek. Sterker, volgens ene Kenny Roberts sr. was de 105 pk sterke 0W35K YZR500 tweetakt racer waarmee hij in 1978 wereldkampioen werd zo’n beetje het maximaal haalbare voor wat vermogen betreft. Meer dan dat en het zou voor de meeste coureurs niet meer te mannen zijn.

Waar Honda de wereld er van wilde overtuigen dat je toch echt de aardigste mensen op een Honda tegenkwam en zich op de luwte hield in de pk-wedloop, was het Kawasaki dat daarin het voortouw nam. De dochteronderneming van het in 1878 opgerichte Kawasaki Heavy Industries,  scheepsbouwer van oorsprong en daarnaast voor de eerste wereldoorlog zich bezighoudend met de productie van schepen, treinen, marine transport en vliegtuigmotoren, werd pas in 1958 opgericht. Al snel richtte Kawasaki haar pijlen op de Amerikaanse markt, daar de Japanse markt al werd overspoeld met lichte motorfietsjes. Kawasaki wist dat voor de Amerikaanse markt snelheid en acceleratie van eDe 1969 Kawasaki Mach III.ssentieel belang was en lanceerde in 1967 de tweetakt 250cc Samurai, niet veel later gevolgd door een 350cc Avenger. De Samurai maakte naam en faam door de kwart mijl sprint in 15 seconden te doen en had een topsnelheid van 100 mijl per uur (160 km/u).

In 1969 kwam Kawasaki met de H1 Mach III, een 60 pk 500cc driecilinder met een topsnelheid van 115 mph (185 km/u) en een vermogen/gewicht verhouding van 0,35 pk per kilo, die de kwart mijl in minder dan 13 seconden deed. Kawasaki claimde zelfs een kwartmijl tijd van 12,4 seconden. En dat is zelfs naar huidige maatstaven best indrukwekkend, zomer 2015 reden wij met een 160 pk sterke Diavel op de dragstrip in Drachten de kDé veroorzaker van alle ellende, de H2 Mach IV, aka The Widowmakerwartmijl in 11,435 seconden met een eindsnelheid van 204,742 km/u. Het krachtige motorblok was meteen het enige indrukwekkende aan de fiets. De vijfversnellingsbak met neutraal onder de een was nogal apart, erger was dat het rijwielgedeelte en de remmen te wensen over lieten –maar dat gold in die tijd voor alle Japanse motoren.

In 1972 deed Kawasaki er nog een dikke kolenschep bovenop en lanceerde de H2 Mach IV, een 750cc driecilinder met een topvermogen van 74 pk, die in handen van een ervaren coureur de kwart mijl sprint zelfs in 12 seconden vlak wist te doen. Volgens Kawasaki was de H2 zo snel dat hij 'een messcherpe reactiesnelheid van een ervaren rijder' vereiste. Om speedwobbles te voorkomen was de fiets met een stuurdemper uitgevoerd. De H2 Mach IV kreeg al snel de bijnaam Widowmaker en w's Werelds eerste met 4-kleps techniek, en 's werelds eerste met een topsnelheid van meer dan 150 mijl per uurordt tot op de dag van vandaag door velen gezien als de belangrijkste aanjager van de pk-wedloop.

Begin jaren ’80, in het door George Orwell beschreven en door de Eurythmics bezongen jaar 1984 om precies te zijn, maakte Kawasaki opnieuw furore met de GPz900R, die in de Verenigde Staten onder de naam Ninja 900 op de markt werd gezet. De GPz900R was ’s werelds eerste productiemotor met vier kleppen per cilinder. De zestienkleps 908cc vier in lijn had een topvermogen van 115 pk en een topsnelheid van 151 mijl per uur (243 km/u), en was daarmee de eerste productiemotor die de 150 mph barrière doorbrak. De fiets deed de kwart mijl in 10,976 seconden, in handen van de ervaren Jay “Pee Wee” Gleason zelfs een onvoorstelbare 10,55 seconden. Als ’s werelds snelste productiemotor figureerde de Ninja 900 in de Hollywood kaskraker Top Gun met Tom Cruise. De GPz900R kreeg navolging in de GPZ 1000RX, die op zijn beurt werd vervangen door de ZX-10 Tomcat. Kawasaki’s vlaggenschip op het sportieve vlak had een topvermogen van 135 pk en een topsnelheid van 270 km/u, maar wat de ZX-10 uniek maakte was z’n aluminium Perimeter frame, waardoor de fiets niet alleen bloedsnel was, maar ook nog eens een goede wegligging en dito stuureigenschappen had.

De 1988 ZX-10 was met 270 km/u de ongekroonde koning van de topsnelheid