Test: BMW S1000RR Superbike racers

Nog maar amper bekomen van de Rollercoaster rit die #46 Tyco BMW S1000RR heet staat de #13 EWC (Endurance World Cup) racer van het BMW Motorrad France Team Penz13.com racer voor me klaar. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden is dit een volledig Duits team van voormalig coureur Rico Penzkofer, dat ondersteuning van BMW France krijgt. Het team kwam eerder uit in de Superstock klasse, maar maakte dit seizoen de stap naar de hoogste klasse van de EWC, de Superbikes. De 24 uurs van Le Mans, de openingsrace van het seizoen, behaalde het team met als rijders Markus Reitenberger, Pedro Vallcaneras en Gareth Jones een sterke vijfde plaats. Tijdens de 8 uren van Suzuka viel het team met Reitenberger, Bridewell en Bastien Mackels uit, maar tijdens de 8 uren van Oschersleben werd met de machine in de training en kwalificatie de snelste tijd neergezet.

Het EWC reglement staat toe dat er motorisch de nodige aanpassingen mogen worden gedaan. De nokkenas en nokkenastandwielen mogen worden aangepast of vervangen en ook de kop mag tot zekere hoogte worden gemodificeerd. De cilinders, zuigers, drijfstangen, krukas en oliepompen moeten echter volledig standaard zijn. De koeling mag volledig worden aangepast of vervangen. Dat geld ook voor de vering, hoewel deze wel van hetzelfde type als standaard moet zijn, elektronische vering is toegestaan mits dit ook de standaard fiets ermee is uitgerust. Het grootste verschil met de andere racers zit ‘m in het snelwissel-systeem van voor- en achterwiel en de quick-fill tankdop waardoor de 24 liter tank binnen 5 seconden kan worden gevuld.

De EWC machine, die wordt opgegeven voor een topvermogen van 215 pk bij 14.200 toeren per minuut met een drooggewicht van 172 kilo, ziet eruit alsof ‘ie een zwaar leven heeft gehad en met één 24-uurs race en twee 8 uurs races is dat in feite ook zo. De machine oogt onafgewerkt en lomp en blijkt opmerkelijk genoeg precies zo te rijden. Waar de #21 IDM fiets van Reitenberger op elke lijn te leggen was met de precisie van een openhartchirurg en Zwitserse neutraliteit voelt deze Endurance racer vooral log en zwaar, alsof ik met extra ballast aan het rijden ben. Insturen gaat zwaar en de voorrem vraagt zoveel kracht dat ik na drie rondjes al last van een opgepompte onderarm heb. Juist van een machine waarmee 24 uur moet worden geracet zou je verwachten dat ‘ie vooral comfortabel te rijden zou moeten zijn, maar het tegenovergestelde is bij deze machine het geval.

 
Endurance racen, en dus verlichting. De bijzondere knoppen zijn op de kroonplaat aangebracht
 
Endurance, dat betekent snelwissel systemen voor voor- en achterwiel
 
De tank kan binnen 5 seconden worden gevuld. Ondanks het 24-uurs concept is 'ie nog steeds goed voor 215 pk