Test Hypermotos

KTM 950 Supermoto R

Nadat we twee jaar geleden al razend enthousiast waren over de standaard Supermoto, die we – hoe toevallig – ook op een voormalig MOP complex van Freebike in Valkenswaard met hulp van NK Supermoto rijder Maikel van der Zanden aan de tand hadden gevoeld, waren we meer dan benieuwd naar de prestaties die deze ‘R’ zou leveren. KTM heeft een rijke geschiedenis voor wat betreft alles wat cross, enduro en supermoto te maken heeft, en dat is deze Supermoto R van a tot z af te lezen. De 2007 R uitvoering is voorzien van dikke radiaal geplaatste Brembo’s en Öhlins voor en achtervering, en dat is duidelijk merkbaar. De standaard uitvoering rijdt al goed, maar deze doet er nog een schepje boven op. En extra schepje wat zich laat vertalen in betere controleerbaarheid en feedback van wat er onder je gebeurd. Is Honda koning in het bouwen van vertrouwd aanvoelende supersports, KTM geeft dat gevoel in het segment van de supermoto’s. Geen wheelie of stoppie is te gek, je kunt de achterband zo kaal sliden als je maar wilt, alles kan en alles mag, werkelijk grensverleggend. Hetgeen Marcel van Drunen al snel demonstreert, nog voordat wij een kop koffie hebben genuttigd bij aankomst in Oploo weet Marcel de KTM al breed slidend de bocht om te sturen. Kijk jongens, dat doe je dus zó.

Je merkt het al bij de zithouding, direct een supermoto-houding, rechtop met de stand van de stepjes precies goed, al is de tank bij de Ducati een stuk smaller. Dat de KTM de anderen het nakijken geeft heeft alles met zijn nagenoeg perfecte balans te maken. Nadeel is daarbij wél dat de motor je een minder sensationeel gevoel geeft dan de andere twee. Het lijkt niet écht hard te gaan, totdat je met verbazing op je teller kijkt. De KTM doet alles kinderlijk eenvoudig, even de Brembo’s aan het werk zetten, twee versnellingen terug, beetje achterrem, beetje naar de binnenkant hangen van de bocht en sliden maar, het gaat zo kinderlijk eenvoudig dat zelfs wij erin slagen de fiets breed glijdend de bocht door te krijgen. Om het competitiegehalte van een heuse supermoto te onderschrijven heeft KTM deze Supermoto 950 R, als enige van dit trio, voorzien van serieus rubber, namelijk Pirelli Supercorsa’s.

De fiets mag op het eerste oog minder uitbundig zijn dan zijn medestanders, met dank aan het ietwat eenvoudige design, dat maakt ‘m in de praktijk een enorme wolf in schaapskleren. In tegenstelling van de Ducati is de KTM aan de achterzijde gezegend met erg zachte vering, wat het sliden alleen maar ten gunste komt. De fiets staat hoog op z’n poten, wat het voor de kleine motorrijders onder ons niet makkelijker maakt, net als de BMW. Weliswaar in mindere mate, maar toch. De lange veerwegen maken dat je als een ware hooligan je door het verkeer kunt manoeuvreren. Hobbelige wegen bestaan niet meer, net als drempels of andere snelheidsremmers die de locale gemeenten voor je hebben uitgedokterd. Even door de berm maakt de fiets zich ook niet druk om, hij slikt alles als zoete koek. Dat de motor het zwaarst is van dit gezelschap is 'm amper aan te merken, de Oostenrijkers hebben dit goed weten te verhullen. Tot je op de Ducati stapt en direct merkt hoe veel verschil vijftien kilo uit kan maken. De BMW mag op papier dan net zo licht zijn als de Ducati, maar kan dat voordeel vanwege zijn extreem hoge zit niet uitbuiten.

Als enige van dit trio beschikt de KTM niet over benzine injectie, maar 'gewone' carburateurs. Hetgeen opmerkelijk te noemen is, gezien de strenge Euro3 millieunorm. En dat is ook te merken, zo zijdezacht als de gasrespons van de Supermoto 950R is. Het blok voelt in het middengebied minder sterk aan dan de Ducati en de BMW, maar pakt boven de 3000 toeren direct op, waarbij elke beweging van de rechterhand direct wordt vertaald in acceleratie of deacceleratie, geen horten of stoten gewoon direct handelen is het devies. De versnellingsbak kun je ook op een Supermoto manier bedienen, beetje schoppend door de versnellingen heen terwijl ook met een licht tikje de versnellingsbak zich zonder één schakelfout laat schakelen. Zoals het hoort, trefzeker en zeer soepel. Dat de fiets in de basisuitstraling wat eenvoudiger overkomt als de andere twee maakt hij op het gebied van controleerbaarheid, feedback en funfactor het dubbel en dwars goed.

• Controleerbaarheid, smeuig motorblok, slide-king


• Minder rijsensatie, ietwat brave uitstraling, gewicht