Introductie: Honda CBR600RR 07

Dat men bij Honda grondig te werk is gegaan bij de ontwikkeling van de nieuwe CBR600RR, daarvoor hoeven we nog geeneens de persmap te bestuderen. Al van afstand is meteen te zien dat hier een compleet nieuwe fiets is neergezet. De motor ziet er niet alleen veel frisser en compacter uit, maar is dat ook echt geworden. "Minder gewicht voor meer controle" en "nieuwe afmetingen in het 600cc Supersport design" waren volgens Honda de speerpunten bij de ontwikkeling van de nieuwe fiets. Of, anders gezegd: kortere wielbasis voor sneller stuurgedrag, flinke gewichtsreductie voor een betere handling en een aanzienlijke vermogenswinst in het middengebied. Dat is waar het kort gezegd bij de CBR600RR 07 om draait. Om dat te realiseren moest men vanaf de basis opnieuw beginnen: nieuw frame, nieuw motorblok, nieuwe aerodynamische stroomlijn. Om de motor een zo neutraal mogelijk stuurgedrag te geven was de heren engineers er alles aan gelegen het gewicht van de motor zo centraal mogelijk te houden, met een mooi woord ook wel Mass Centralisation genoemd. Een term die we al eerder van de Japanse engineers hadden vernomen en wat dus ook voor deze 2007 versie hét speerpunt van ontwikkeling was. En dus begon het verhaal met de ontwikkeling van een compleet nieuw motorblok, dat een flink stuk compacter moest worden. Een missie waarin men - volgens Honda - zondermeer in is geslaagd. De persmap spreekt dan ook van "het lichtste en compactste motorblok in zijn klasse." Zondermeer een krasse uitspraak waar, als we de vorm van oud en nieuw over elkaar leggen, wel eens geen woord van gelogen zou kunnen zijn.

Weightwatchers

Dat de nieuwe 600RR daadwerkelijk compacter is geworden valt meteen op zodra ik voor het eerst op de motor ga plaatsnemen. De motor doet eerder denken aan een CBR400RR dan dat je het idee hebt op een 600 te zitten, zo compact. Opmerkelijk is daarbij dat ondanks dat de motor compacter is geworden, de ruimte voor de motorrijder zelfs ruimer is geworden. Een betere positionering van de voetsteunen, een iets naar achteren geplaatst zitje èn de nu 10mm hoger geplaatste clip-ons maken de werkplek op de CBR tot een aangename zit. Niet alleen de compacte bouw, ook het extreem lage gewicht van 155 kg droog aan de haak maakt dat de motor erg gemakkelijk te hanteren is. Dat dit lage gewicht niet heeft geresulteerd in een zenuwpees is het eerste wat me opvalt zodra we voor onze eerste sessie onder leiding van Kenan Sofuoglu de pitsstraat uitrijden.

Ondanks het lage gewicht laat de motor zich niet bepaald vederlicht van richting veranderen, iets wat me direct aan mijn ervaringen met Charpentier"s fiets van vorig jaar doet denken. Ook die fiets leek in eerste instantie (bij rustig tempo) niet gemakkelijk van z"n lijn te krijgen, maar ging namate het tempo omhoog ging wel steeds beter sturen. En wat hadden ze van Honda ook weer gezegd, de nieuwe RR een circuitmotor voor op straat? Weten we meteen wie ontwikkelingswerk heeft gedaan voor die nieuwe supersport. In z'n totaliteit wisten de engineers van Honda maar liefst acht(!) kilo van het drooggewicht af te snoepen, en dat mag zondermeer fors genoemd worden. De grootste gewichtsbespraring wist men te bereiken in het rijwielgedeelte. Het compleet nieuw ontworpen die-cast frame wist men maar liefst 4,5 kg lichter te krijgen door vooral het aantal onderdelen waaruit het frame is opgebouwd te reduceren. Van de elf gietsecties waaruit het oude frame was opgebouwd bleven bij de nieuwe constructie slechts vier (grotere) over, zijnde een balhoofdsectie, de twee kokerbalken en een enkele grote U-vormige swing-arm sectie, die het motorblok strak omsluit en waarin de achterbrug is opgehangen. Verdere chassis-componenten wisten het gewicht met nog 1,2 kg te verminderen. Daarnaast werd het motorblok an sich twee kilogram lichter en werd zelfs op de elektronica zo"n 400 gram aan gewicht bespaard. Al met al een forse gewichtsbesparing, Sonja Bakker had het niet beter gekund.