Introductie: Honda CBR600RR 07

De eerste sessie van de dag rijden we met de straatsetting zoals de motor straks bij de dealer om de hoek zal worden uitgeleverd. Een setting waar we helemaal niet ontevreden over waren. Sterker nog, het is voor het eerst sinds tijden dat we prima uit de voeten kunnen met de standaard setting. Natuurlijk, er werden die sessie nog geen kwalificatie-tijden gereden, maar we hebben het wel eens slechter getroffen. Terwijl als basis zowel voor- en achtervering niet werd gewijzigd ten opzichte van het vorige model.

Puur en alleen de betere basis van de motorfiets (gecentraliseerd gewicht, aangepaste geometrie en betere aerodynamica) moest garant staan voor een betere respons van de vering en daarin zijn de heren engineers bij Honda zondermeer geslaagd. De waslijst van aanpassingen aan het rijwielgedeelte was dan ook niet bepaald gering. Om te beginnen de wielbasis, die maar liefst 20mm afnam naar nu 1375mm. Een afname die volledig aan de compactere afmeting van het motorblok is toe te wijzen.

Of beter gezegd: de versnellingsbak van het motorblok, want daar zat de grote winst. De onderlinge assen van de versnellingsbak werden iets lager en vertikaler ten opzichte van elkaar geplaatst, waarbij de afstand tot de krukas maar liefst 30mm afnam. Deze nieuwe positionering van de versnellingsbak maakt het motorblok wel ietwat hoger (het centrale gewichtspunt kwam 3mm hoger te zitten), maar tegelijkertijd ook een stuk korter. Doordat het motorblok compacter werd gebouwd konden de carters lichter worden geconstrueerd; maar liefst 900 gram werd hier bespaard.

Qua topvermogen werd de motor slechts twee Pk sterker (waarmee op papier de Honda nog steeds het minste vermogen heeft in dit 600cc supersport segment), maar dat was ook niet het hoofddoel voor de Japanners. Meer vermogen in het middengebied daarentegen wel, iets wat vanaf de eerste meters direct merkbaar is. Vooral in het gebied rond de 8.000 tot 10.000 toeren is de motor voelbaar sterker geworden. Niet vreemd dat de introductie van de 600RR op de Amerikaanse Barber Motorsports Raceway wordt gehouden: het circuit is een aaneensluiting van blinde bochtencombinaties met hoogteverschillen waar het vooral op "midrange power" aankomt.
Niet alleen het sterkere motorblok, ook de betere balans van het rijwielgedeelte komt op de Barber Raceway goed tot zijn recht: de hoogteverschillen maken dat de vering het flink voor z"n kiezen krijgt. Doordat het motorblok 30 millimeter korter is geworden kon de achterbrug met 5 millimeter worden verlengd naar nu 573, wat de stabiliteit bij aanremmen weer ten goede moest komen. Voor aanvang van de tweede sessie wordt door de monteurs van Honda de vering een standje harder gezet en kunnen we er eens goed voor gaan zitten. De BT015 banden waarmee de motor standaard is uitgerust zijn ook onder deze omstandigheden goed op hun taak berust. Ondanks de temperatuur van 25 graden Celcius geven de banden geen krimp. En dat is, op dit veeleisende circuit, wel zo aangenaam. Niet alleen de twee remsecties heuvelaf, maar vooral nog de lange rechtse - flink afdalende - doordraaier vanuit de pitsstraat maakt dat je heel veel vertrouwen in de voorband moet hebben; vertrouwen dat zonder meer ruimschoots voorhanden is. Waarbij het trouwens opmerkelijk is hoe koersvast de CBR zich een weg weet te banen over dit circuit. Daar waar zijn voorganger nogal de neiging had om over het voorwiel naar buiten te glijden blijft deze 2007 RR zijn lijn te allen tijde keurig vasthouden. Iets wat vooral aan de verbeterde achterkant is toe te schrijven; er is simpelweg veel meer rust en stabiliteit in het rijwielgedeelte gekomen.