Test: VOGE 300 Rally

Hoe meer ik met de VOGE 300 rijdt, hoe leuker ik hem vind. Ik heb altijd de grootste lol met lichte motoren. Ze rijden gemakkelijk, de gasreactie is meestal soepel en je kunt er lekker relaxt mee rijden. Wil je wel vlot rijden, dan kun je ze in diverse versnellingen nog lekker door het toerenbereik jagen voor je in illegale snelheden terecht komt. Dat laatste is met de VOGE 300 Rally nog wel een Leuk voor erbij. Die VOGE dan welteverstaan. uitdaging, trouwens. De topsnelheid is door zoonlief vastgesteld op 124 km/uur, plat op de tank, wind in de rug, de zon in de uitlaat. De stal is met 26 paarden natuurlijk niet rijkelijk gevuld, dat hoort bij een 300.

Dat is bij de Honda CRF niet anders, die is geloof ik 1 pk sterker. Dus ook die trekt nog geen haar uit een wenkbrauw. Het eenpittertje van de VOGE draait bij 124 bijna 9000 tpm, dus het lijkt me ook niet iets om heel lang te doen. Het goede nieuws is echter dat het blok dus wel sterk genoeg is om op de snelweg mee te komen. Je mag toch maar 100 km/uur en dan draait hij exact 7000 tpm. Dat gaat perfect. Je zit prinsheerlijk achter het hoge windscherm, dat niet alleen meer dan genoeg winddruk wegneemt, maar dat dat ook nog zonder turbulentie doet. En de stabiliteit van de motor is tot aan zijn topsnelheid ook, hij is ook nauwelijks gevoelig voor spoorvorming en reparatiesleuven. Je voelt wel wat trillingen in het stuur en het zadel bij 7000 tpm, dat is precies rond de 100 km/uur. Heel vervelend is dat echter niet. 

Plannen

De snelweg kan, maar de meeste lol heb je met zo’n VOGE 300 natuurlijk op secundaire wegen. De koppeling grijpt soepel aan en is licht in de bediening, de gasreactie is soepel en goed te doseren, de bak schakelt netjes en het motorblok gromt een tikje rauw en ongepolijst als je gas geeft. Ik houd daar wel van, het geeft zo’n motor karakter. Maar het is een beetje “de muis die brulde”. Eens kijken of ik geen ruimte kan vrijmaken in mijn garageDe motor trekt lekker van onderuit weg en loopt mooi door tot de 9000 tpm. Je voelt nergens een dip of een piek in de koppelkromme, maar heel erg veel trekkracht zit er ook niet in. Hij scoort een acceleratietijd van 3,5 seconden. Niet van 0, maar van 90 naar 100.

Die paar keer dat ik een camper voorbij wilde snorren, moest ik dan ook twee of drie tikken terugschakelen en dan nog moest ik de expeditie goed plannen. Je moet zeker weten dat je genoeg vrije baan hebt om de klus te klaren. Dat moet je natuurlijk altijd, maar nu heb je best veel vrije baan nodig. Maar het kan en het is erg leuk en ontspannen rijden, waarbij het ook nog heel prettig is dat je veel benzinepompen voorbij kunt rijden. Er gaat maar 11 liter in de tank, maar de VOGE is er enorm zuinig mee. Ik haalde 31 km uit een liter, dus kun je 341 km rijden voor je naar de sapzuil moet. Moet je wel hopen dat die Super 98 heeft, want volgens de tankdop mag er alleen E5 in. Beetje jammer dat die tankdop er helemaal uit moet, trouwens. Het was handiger geweest als die had gescharnierd.   

Peulenschil

Wat heel prettig is, wanneer je met de VOGE 300 Rally onderweg bent, is de wendbaarheid en het veercomfort. De VOGE draait enorm gemakkelijk af, keren op de weg is – mede dankzij de rechte zit en het hoge stuur – echt een peulenschil. Het is het een feest om de slechts 158 kg lichte VOGE over rotondes te slalommen. Het is opvallend hoe rustig en neutraal de VOGE daarbij blijft. Bij het aanremmen van de rotondes duikt de VOGE niet extreem veel, maar dat heeft ook met de remmen te maken.
Tankdop scharniert niet, helaas. Hoezo geen E10? Steekt lelijk uit, die ophanging van 't rekje

Instelbare hendels? Helaas Pindakaas. ABS kan daarentegen worden uitgeschakeld

Geen hightech bij de remmen, maar dat hoeft ook helemaal niet. Vering krijgt een dikke voldoende

Stug genoeg om feedback te geven, en soepel genoeg om hobbels op te vangen

Staan op de voetsteunen gaat makkelijk. Beugels zijn wel zo'n lekkere gedachte offroad De voorrem grijpt goed aan, maar heeft een stevig hand nodig om tot aansprekende remkrachten te komen. Gelukkig is de achterrem wel van de potente soort.

De voorvork zal trouwens ook niet direct in de adelstand worden verheven, daarvoor heeft de vork veel te veel stickslip. Dat merk je vooral als je voor het stoplicht aankomt. De motor duikt dan wat schokkerig in de veren, omdat die door de remkracht onder buigspanning wordt gezet. Dat levert wrijving op. Als je stilstaat, blijft de voorvork soms onderin staan tot je de rem weer loslaat, dan komt hij omhoog. Toch krijgt de upside-down voorvork – met diameter 37 of 41 mm, al naar gelang de website – van mij een dikke voldoende. Net als de achtervering is die soepel genoeg om hobbels op te vangen, stug genoeg om feedback te geven en voorzien van ruim voldoende demping om te zorgen dat de motor na een hobbel direct weer stil staat. Dat draagt bij aan een goede stabiliteit en bruikbare offroad-eigenschappen.

Offroad rijden gaat er dan ook prima mee. Je staat gemakkelijk op de voetsteunen, je kunt daarbij goed bij het stuur. De motor vangt de meeste kuilen en bulten prima op en zorgt dat de motor onder controle blijft. En natuurlijk mogen de wielen en banden daarbij niet onvermeld blijven: de VOGE 300 Rally is voorzien van een 21 inch voorwiel en een 18 inch achterwiel, net als echte enduro’s. De Timsun-banden zijn daarbij een positieve verrassing: ze bieden aardige grip op straat en hebben ook op onverhard aardig wat tractie. Wil je driftend een bocht uitkomen, dan heb je een uitdaging. Dat heeft natuurlijk niet alleen met grip te maken, maar ook met het bescheiden koppel van 25 Nm…