Test: Honda CB1000 Hornet SP

Na de uiterst succesvolle marktintroductie van de 750 Hornet twee jaar geleden, was de uitbreiding van de familie naar beneden met de CB500 Hornet voor beginners vorig jaar niet meer dan logisch. Dat het concept nu wordt overgebracht naar de hoofdklasse is ook enigszins logisch. Het is ook geen echte verrassing dat de ontwikkelaars hiervoor geen compleet nieuwe motor uit de lucht hebben getoverd, "De wereld warmt in raptempo op", zeggen de geleerden, maar daar merk ik vandaag toch verdomd weinig vanmaar in plaats daarvan gebruik hebben gemaakt van de beproefde Fireblade viercilinder - deze combinatie bestond al eens eerder, begin jaren 2000, toen onder de naam CB900F Hornet. 

Met de nieuwe editie als de CB1000 Hornet brengt Honda het concept naar het heden, maar voegt het meer finesse, uitrusting en een agressief tintje in streetfighter-stijl toe. Om dit te bereiken concentreert Honda zijn massa visueel aan de voorkant met de breedgeschouderde tank en een typisch smal frontmasker met twee dominante LED-koplampen, een lijn die oploopt naar achteren en een smalle taille. Op het eerste gezicht herhaalt het grote model dus het uiterlijk van de 750 Hornet, zij het met een meer opwaarts gestrekte achterkant en agressievere koplampen, die Honda rechtstreeks van Kawasaki’s reeds uit productie genomen Z1000 lijkt te hebben overgenomen. Voor het eerst bieden de Japanners een krachtigere en hoogwaardigere SP-versie, uitsluitend in matzwart, die het elegante ontwerp benadrukt met kleine details zoals gouden staanders en velgen als geslaagd contrast. 

Tijdens de testrit in het winterse Alicante verwelkomt de Hornet zijn rijder achter het brede, doorlopende stuur met een op de voorkant gerichte sfeer op een aardachtige hoogte van 809 millimeter, die samen met de Hornet-taille zorgt voor het beste tweebenige grondcontact. Sportief geplaatste voetsteunen, waarop de rechterlaars soms in contact komt met de uitlaatkap, en de strakke bekleding resulteren in Volgende keer misschien toch maar warmere kledij meenemen, of in ieder geval een jack en handschoeneneen verrassend comfortabele lichaamshouding, met goede ondersteuning naar achteren en de wat dikke tank tussen de benen. De voorkeur gaat duidelijk uit naar dynamische uitstapjes, maar toertochten en alledaagse ritten zijn zeker geen marteling. 

Vooruitkijkend valt het modulaire Honda instrumentenpaneel, een TFT-kleurenscherm in een compact vijf-inch formaat met drie displayindelingen, bijna vrij in de wind op. Dankzij de geïmplementeerde Honda RoadSync-connectiviteit biedt het de vertrouwde functionaliteit na het downloaden van de bijbehorende gratis app: turn-by-turn navigatie, weergave van berichten, telefonie, muziek en weerberichten. Het menu wordt bediend met een subtiele vierwegschakelaar met achtergrondverlichting op het linker schakelpaneel, die zelfs met dikke handschoenen aan nauwkeurig kan worden bediend; voor stembesturing is een headset in de helm vereist.