Test: Triumph Street Triple 765 RS

Na twee dagen met deze RS met enorm veel plezier over het circuit te hebben geboenderd kan ik enkel maar beamen dat Triumph het bij het rechte eind had, de vorige edities konden inderdaad worden verbeterd en deze RS is daar het bewijs van. Met speels gemak te rijden, vol vertrouwen en onvermoeibaar door de ontspannen zithouding zijn dus al wat superlatieven, en wat zijn dan de minpunten? Vindt 'ie leuk, die wheelies, maar hij kan ook gewoon knetterhard rond gaan. Net als de Street Triple RSOm eerlijk te zijn, ik kon er geen vinden op circuit en heb dus mijn maatje Dirk waarmee ik alle circuitdagen samen rijd evenals onze fotograaf Manu, die slechts af en toe een rondje circuit doet, ook aantal sessies laten rijden, en beide kwamen telkens binnen met een smile van oor tot oor en om het hardst roepend dat ze nog een keer wilden.  

Voor zowel ervaren als minder ervaren circuitrijder geeft de RS zoveel vertrouwen en dat is de sleutel tot plezier. Alles gaat als vanzelf en voelt volledig natuurlijk aan en ondanks dat de fiets over 130 pk beschikt imponeert dit dus niet terwijl je op Croix toch op je gemak rondjes onder de minuut kunt draaien, dus het gaat echt wel vooruit he!

Na het circuit reste ons vervolgens nog maar één ding, en dat was maar eens kijken hoe de Street Triple RS het er op straat van af zou brengen. Wat sturen betreft veranderde daar uiteraard helemaal niets, de RS weet natuurlijk niet of er op circuit of op straat wordt gereden en liet zich dus ook hier met gemak van richting veranderen. De fiets stuurt zó direct dat je bijna het idee krijgt dat je het voorwiel in je handen hebt. Minstens zo sterk waren we onder de indruk van de vering, die ook op straat zeer goed aanvoelde en zeker niet te stug was, wat ongetwijfeld ook heeft bijgedragen aan het zeer lichte en directe stuurgedrag. We gaan nog effe verder: de quickshifter bleek ook bij lage toerentallen zeer soepel en probleemloos door de versnellingen te schakelen en dankzij een sterk middengebied met een stevig koppel is de motor heerlijk schakellui rijden en kun je ‘m veelal in hoogste versnelling laten staan. Rustig toeren levert dan al snel een verbruik Zolang je aan het sturen bent is 't ook op straat een heerlijk dingvan 1 op 22 op, wat echt supergoed te noemen is voor een 130 pk sterke sportieve Naked. 

Toch zat er hier één addertje onder het gras, iets wat me niet eerder was opgevallen, maar wel bloedirritant was. Zodra je namelijk een constante snelheid rijdt, of dit nu 50 in 3^e of 4^e is, of 80 in 4^e , 5^e of 6^e versnelling, heeft de 765 Triple namelijk last van wat onze oosterburen met een mooi woord konstantfahrtruckeln noemen, een onregelmatige loop alsof er elke halve seconde een druppeltje benzine extra wordt ingespoten. Hoe hoger de snelheid, hoe minder dit opvalt en eenmaal boven de 5.500 toeren lijkt het weer verdwenen. Navraag bij Triumph leert ons dat ze dit probleem niet echt herkennen en wellicht het een gevolg is van de strenge emissie normen waarbij het EVAP systeem telkens wordt in- en uitgeschakeld. Zeker niets onoverkomelijk en wellicht enkel voelbaar door een kritische rijder want als ik er vervolgens een vriend mee laat rijden dan zegt hij er niets van te voelen, enige wat hij zegt is "boaahhhh wat een fijne motor, mag ik nog een stukje, please……!!!"

Fantastisch blok, zeer licht en direct stuurgedrag, super remmen, ideaal speelgoed voor het circuit

Irritant 'konstantfahrtruckeln' tot 5.500 tpm, met steeds strengere normen wordt het geluid er niet beter op