Test: Suzuki GSX-8S

Wanneer ik vroeg in de ochtend op de GSX-8S plaatsneem voor de meer dan 200 kilometer lange route dwars door de Verdon richting Castellane (voor de kenners, da’s op steenworp afstand van de Georges du Verdon – aka de Franse Grand Canyon), is het alsof ik een paar oude schoenen aantrek, zo heerlijk vertrouwd als Suzuki’s nieuwe middenklasse Streetfighter aanvoelt en zit. De zithouding is ietwat naar voren gericht, zonder dat het ook maar enig moment oncomfortabel aanvoelt. Het brede taps toelopende Man-o-man, wat hebben die Fransen toch mazzel met dit soort wegen. Je voelt je echt als God in... juiststuur ligt lekker in de hand en is breed genoeg voor een agressieve rijstijl, de voetsteunen zitten precies waar je ze verwacht en het zadel is heerlijk breed en ruim, waardoor je lekker naar achteren kunt schuiven wanneer je plat op de 14 liter tank liggen wilt en je kont tegen de opstaande rand van het duozadel drukt.  

Vanuit het redelijk harde (en daardoor op lange afstand zeer comfortabele) zadel met 810 mm zithoogte heb je zicht op een prachtig 5” TFT-kleurendisplay, dat ook nog eens bijzonder overzichtelijk is. Het mag misschien niet het meest uitgebreide display op de markt zijn, maar het ontwerp is daarentegen zeer goed gekozen en alle informatie goed afleesbaar. De driekwart ronde toerenteller dient tegelijkertijd als instelbare schakelindicator, in stappen van 250 tpm van 4000 tpm tot 9.750 tpm. De achtergrond switcht bij duisternis automatisch van witte naar zwarte lay-out, maar kan ook fix worden ingesteld. Bijzonder prettig is dat alle traditionele waarschuwingssymbolen Dan is het bij ons maar behelpen met wat dijkjes en de Mergellandroute(vroeger noemden we dat de controlelampjes) in de zwarte rand buiten het display zijn geplaatst, wat de overzichtelijkheid alleen maar ten goede is gekomen. Via een enkele schakelaar links op het stuur kan door de informatie worden gescrold en het menu worden bediend, het enige minpunt dat we kunnen bedenken is dat het geen Bluetooth connectiviteit heeft. Mocht je dat belangrijk vinden.

Het eerste deel vanuit Antibes gaat langs de kust van de Middellandse zee, waar het nu al een drukte van jewelste is. Niet fijn wanneer je van dit hout zagen wilt, maar het geeft ons wel een goed beeld van de stadse eigenschappen van de GSX-8S. Met de gasrespons in standje B en de tractiecontrole op standje 1 voelt de motor vanaf de eerste meters heel erg vertrouwd aan. De slip-assist koppeling voelt vederlicht en dankzij Low RPM Assist is afslaan met wegrijden haast onmogelijk, maar het meest ben ik nog wel onder de indruk van de souplesse van de 270° twin en de zijdezachte gasrespons. Om een goed beeld te krijgen van de drie opties die de
Loopt echt fantastisch en klinkt ook nog eens helemaal niet verkeerd

Nissin remmen valt weinig op aan te merken. ABS had wat sportiever mogen zijn, maar 't was ook koud

Hadden we al gezegd dat dit blok echt een pareltje is? Loopt mooi en heeft een fantastische gasrespons SDMS Suzuki Drive Mode Selector je geeft (A, B en C) switch ik over naar Mode C, die voor de meest vriendelijke gasrespons staat. 

Mode C is meer dan toereikend voor alledaags stadsverkeer, je komt pas tekort wanneer je als een van de laatsten in een groep met 12 journalisten rijdt, achter een voorrijder die tijdens de presentatie nog benadrukte in het drukke verkeer vooral de groep bij elkaar te willen houden, maar dat eenmaal op pad totaal lijkt te zijn vergeten. En continue het geringste gaatje moet worden gebruikt om het langzame vierwielerverkeer voorbij te steken. Voor dat rijgedrag blijkt Mode C iets té vriendelijk te zijn, waardoor ik weer snel op B overga, om even later op de meest sportieve Mode A over te stappen, welke uiteindelijk mijn voorkeur heeft. De gasrespons in A is heerlijk direct, maar zonder ook maar in het geringst agressief te zijn. “Perfecte gasrespons”, teken ik in mijn notitieblok aan. Het blok pakt van onderuit al mooi op, 50 in 5 is geen enkel probleem en voelt over de hele linie wel sterk aan, maar om écht helemaal los te gaan zul je de naald het liefst boven de 8.000 tpm moeten houden. Tussen de 8 en 10 loopt het blok echt kneiterhard. 

Het tweede dat me opvalt is hoe heerlijk licht en neutraal de GSX-8S stuurt, en dat terwijl ook aan de Côte d’Azur voorjaar 2023 verdomd koud is begonnen. Zo koud dat ik blij ben voor verwarmde handschoenen te zijn gegaan. De Dunlop RoadSport2 banden, waar ik een week geleden in eigen land met de nieuwe Hornet nog geen hoge pet van op had, blijken hier in de Verdon echter helemaal nog niet zo verkeerd te zijn. Eenmaal vrij baan en met een voorrijder die al lang aan de horizon is verdwenen moet achterin flink worden gepookt, wat de Soes echt kinderlijk gemakkelijk doet, maar dan wel met een grote maar.

Als een malle

De GSX-8S stuurt weliswaar als een malle, maar hoe verder achterin, hoe meer stop and go je rijstijl is en dat blijkt nou net niet z’n sterkste punt. Hoewel we nog ver verwijderd zijn van wat de GSX allemaal kan voelt het continue alsof ik op de grens aan het rijden ben, wat geen lekker gevoel is. Volgens Suzuki is de vering perfect op sportiviteit en comfort afgesteld, maar dat geldt zeker niet wanneer je tot het uiterste wilt gaan. Het grootste probleem zit ‘m wat dat aangaat in de voorvork, die aan de zachte kant is, Voordeel van Zuid-Frankrijk is wel dat je d'r met een dagje blaffen bentwaardoor bij agressief ankeren de voorkant als een plumpudding induikt. Zonder daarbij door teslaan, dat dan weer wel. De snel duikende voorkant creëert veel onrust in het rijwielgedeelte, met name wanneer je in een bocht moet corrigeren omdat de weg net anders blijkt te lopen dan je op voorhand dacht. 

Ook de up/down quickshifter verdient niet de schoonheidsprijs. Terugschakelen gaat steevast te traag, waardoor je voor je gevoel continue te laat aan het terugschakelen bent en dus geen optimaal gebruik kunt maken van de motorrem. Bij het opschakelen is de timing wel perfect, maar vooral bij deellast gaat het schakelen best bruut, wat je het gevoel geeft de versnellingsbak aan het ruïneren te zijn. Gewoon de koppeling erbij pakken is in dat soort situaties nog het beste advies en gelukkig laat de quickshifter dat ook probleemloos toe. Genoeg quickshifters die helemaal van het padje raken wanneer je zelf de koppeling erbij pakt, maar zo dus niet de quickshifter van deze GSX-8S. 

Een Zwitserse collega adviseert om de GSX meer als een Enduro of Supermotard te rijden en dus veel meer de achterrem te gebruiken, wat een gouden tip blijkt te zijn. Bij harde, maar wel geplande remacties voor bijvoorbeeld haarspeldbochten blijft de motor veel stabieler (en kan er dus nog harder worden geremd), terwijl door correcties in de bocht enkel nog met de achterrem te doen de motor niet duikt en opricht, maar mooi koersvast zijn lijn blijft houden. Het enige waar Suzuki wat meer aandacht aan had mogen besteden is het ABS, dat eerder ingrijpt dan je zou willen, wat onder hellingshoek ook weer voor onrust kan zorgen. Een iets sportiever ABS, of liever nog bochten-ABS, zou wenselijk zijn geweest, hoewel we Moesten we maar eens doen dan. Paar lotgenoten mee en gaan met die banaanwel als kanttekening moeten plaatsen dat het in de bergen never nooit warmer dan een graad of 8 is geweest. En de banden dus ook nooit écht op temperatuur zijn geweest.  

Nog even over dat ABS, desgevraagd geven de Japanners aan dat een IMU (Inertia Measurement Unit) nooit een optie is geweest vanwege het simpele feit dat bochtenafhankelijke elektronica in deze middenklasse totaal overbodig is (en de motor alleen maar zinloos duurder zal maken), maar hebben daarbij over het hoofd gezien dat een IMU ook bochten-ABS mogelijk maakt en dat bochten-ABS een enorme stap voor wat betreft de verkeersveiligheid is geweest. Voor wat tractie betreft geef ik Suzuki groot gelijk, maar dus niet voor wat betreft het ABS. En nu we ’t toch over de tractiecontrole hebben, die krijgt van ons ook een tien met een griffel. Ten eerste omdat switchen tijdens het rijden echt supergemakkelijk gaat en ten tweede omdat de gekozen settings voor 1, 2 en 3 zeer goed gekozen zijn. In stand 1 hebben we geen enkele interventie gehad, in stand 2 zo af en toe, terwijl in stand 3 het ABS-lampje continue oplichtte als de lampjes in je kerstboom, maar zonder dat het voelt alsof de motor continue aan het inhouden is. En het dus niet als storend werd ervaren.