Test: Kawasaki 2022 Versys 1000

We kunnen het ons eerlijk gezegd niet meer heugen dat door een importeur of fabrikant een presentatie speciaal voor de standaard uitvoering van een model is georganiseerd, maar precies dat is een van de nieuwtjes die begin dit jaar door Kawasaki in het automuseum Autoworld in Brussel wordt onthuld. Nu zijn we sinds de laatste update in 2019 helemaal om, maar vragen ons af of het met die standaard uitvoering er nog bij niet te veel van het goede wordt. Of er überhaupt Motorrijden is leuk en de Versys 1000 is leuk, maar d'r zijn van die dagen dat je liever op kantoor zou willen zittenwel een markt voor is, per slot van rekening heeft de ervaring bij merken als Ducati, Triumph en BMW ons geleerd dat 99% altijd voor de meest exclusieve uitvoering gaat. Bij Ducati en Triumph wordt de S of RS altijd verkozen boven het standaard model, terwijl dat echt niet per definitie de betere motoren zijn. BMW doet niet aan R, S of RS uitvoeringen, maar heeft alles in optiepakketten ondergebracht in de wetenschap dat 99% van de fietsen full options de deur uitgaan. Ik herinner me een gesprek jaren geleden bij Arie Molenaar, die destijds een fonkelnieuwe Aprilia RSV4R al een jaar in de showroom had staan. “Niet te slijten, maar geef mij een RSV4 Factory en dan het liefst nog met carbon wielen en een titanium uitlaatsysteem, en die is binnen een week verkocht.”

De Brusselse scepsis smelt echter als sneeuw voor de zon wanneer enkele weken later de fiets kan worden opgehaald. Ten eerste omdat het woord ‘standaard versie’ de motor eigenlijk geen eer aandoet. ‘Standaard’ heeft een negatieve klank, maar deze Versys 1000 is van zoveel luxe voorzien dat het archief moet worden geraadpleegd om antwoord te krijgen op de vraag in hoeverre de fiets van allerlei optionele zaken is voorzien en in hoeverre dat sinds die laatste update in 2019 ook al zo was. Visueel zijn er maar twee punten waarop deze standaard Versys 1000 zich van de S en SE onderscheidt: in het dashboard heeft het TFT-kleurendisplay het veld geruimd voor een oldskool LCD-display met zwarte achtergrond en in de kuip is de LED-bochtenverlichting vervangen door donkere kappen zonder bochtenverlichting. 

Je zou willen dat je de temperatuur uit een foto af zou kunnen lezen. Brrrr

Dat blijken meteen de twee belangrijkste verschillen te zijn. Daarnaast behoort ook de up/down quickshifter niet tot het standaardpakket, maar is in tegenstelling tot dat TFT en de bochtenverlichting wel als accessoire leverbaar en om die reden op ‘onze’ demo voorzien. Dat plus de grotere Touring-ruit met forse brievenbus om te voorkomen dat er een vacuüm (en irritante turbulentie) achter de ruit ontstaat en het Tourer+ pakket dat uit monokey zijkoffers met luxe binnentassen, LED-mistlampen, Framesliders en een GPS steun bestaat, waar in ons geval ook nog een TomTom op is gemonteerd.
Prima bescherming, maar met handkappen en handvatverwarming zou 't nog beter zijn geweest. Display is niks mis mee, toerenteller is zelfs fraaier dan de S en SE

Zijkoffers zijn onderdeel van de optiepakketten, net als de framesliders

Heerlijke knopjes aan het stuur, mét cruise control. Optionele quickshifter had van ons niet gehoeven. Schakelt ook zonder quickshifter boterzacht en misschien nog wel fijner

Het blok is souplesse ten voeten uit. Remmen zijn prima voor elkaarDe rest van alle luxe is dus onderdeel van het standaardpakket. Powermodes: standaard. Instelbare tractiecontrole: standaard. Bosch 6-assige IMU om realtime de roll, yaw en pitch van de motor te bepalen: standaard. Hellingshoek afhankelijke tractie controle en bochten-ABS: standaard. LED-verlichting rondom: standaard. Middenbok: standaard en tot slot is ook de cruise control onderdeel van het standaard pakket. 

Da’s strikt genomen veel meer motor voor je geld dan bij menig S, R of RS model van de concurrent, waardoor het ineens duidelijk wordt waarom ‘ie weer terug is van weggeweest. En waarom ‘ie door de Benelux importeur in het zonnetje is gezet. Deze Versys 1000 is behoorlijk uitgebreid, helemaal wanneer je bedenkt dat ‘ie als instapmodel moet worden gezien. Het enige dat me telkens met de neus op het feit drukt met ‘slechts’ de standaard uitvoering aan het rijden te zijn is het LCD-display, maar in alle eerlijkheid vind ik dat geeneens een heel erg groot gemis. Sterker, ik ervaar de grote toerenteller met donkere achtergrond en fraai oranje oplichtende cijfers in combinatie met het LCD-display als een verademing. Vooral van de toerenteller ben ik enorm gecharmeerd, het doet me denken aan het dashboard van de eerste Ninja H2. Dat ‘geen TFT’ tevens betekent dat de Versys niet via Bluetooth met de Rideology app kan worden verbonden zijn we eveneens niet rouwig om. Leuk dat je vanaf de bank je motor kan instellen en je gereden route kunt delen, maar hoe vaak ga je dat daadwerkelijk doen? En wat is de toegevoerde waarde ervan? De fun van motorrijden zit ‘m als je het mij vraagt nog altijd het rijden zelf en niet het delen van je rit op het wereldwijde web, maar misschien is dat het teken dat ik officieel oud aan het worden ben.