Zoeken

Test: Kawasaki Z1000R vs. Z-H2

Motorfreaks lezer Maikel Lemmen

17 juni 2020

Ik vind het al bijzonder dat ik gevraagd word om, als enthousiast motorrijder, met een gerenommeerd digitaal vakblad als Motorfreaks een testrit te maken. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar dit rijdt stiekem beter dan m'n eigen CB1000R. Het is dat ik 'm echt niet mooi vind, maar anders...Het wordt helemaal bijzonder als je daar dan op zondagmorgen met een technologisch hoogstandje als de Kawasaki Z-H2 tussen je benen staat in de Betuwe.

Wat meteen opvalt is de breedte van de tank, dat is even wennen aangezien mijn eigen motor, een Honda CB1000R (2019), veel smaller is. Wegrijden gaat supergemakkelijk, het schakelen met de quickshifter is in het begin nog wat onwennig maar eenmaal op de Waaldijk merk ik dat de Z-H2 een erg soepele gasreactie heeft en zich met een kleine polsbeweging van bocht naar bocht laat dirigeren. Let wel: kléíne polsbeweging. Tot pak ‘m beet 6000 toeren voelt ‘ie aan als iedere andere motor, maar zodra je die grens overschrijdt gaan de sluizen open! Instant acceleratie, waarbij het voelt alsof de put met vermogen eindeloos is. Je merkt dit in het directe vergelijk met de Kawasaki Z1000R puur op acceleratie. Met de Z1000 is het alsof je stil staat ten opzichte van de Z-H2, Kanonne, wat een eh... kanon die maar blijft gaan alsof zwaartekracht en luchtweerstand niet gelden voor deze motorfiets.

Dit wil trouwens niet zeggen dat de Z1000R meteen verliest hoor, bij lange na niet. Hoewel de motor voor een 2020 Supernaked wat spartaans en kaal aandoet qua uitrusting, geen quickshifter, geen instelbare rijmodi of tractie controle en een dashboard waar nog geeneens plaats is voor een digitaal klokje, rijdt en zit de motor meteen vertrouwd. Lekker dicht op de tank, sportief voorover en stukken stugger afgeveerd als de Z-H2 en dat merk je in het vlottere bochtenwerk. De Z1000 vlecht bocht aan bocht alsof er geen rubber onder zit maar rails.

De Z-H2 heeft toch wat meer “man-handling” nodig om vloeiend de bocht in te gaan. Het zal ook een stukje vertrouwen zijn natuurlijk, voor mij voelde het alsof de motor me, als ik in een te lage versnelling te vroeg op het gas zou gaan in een bocht, ieder moment de uiterwaarden in kon lanceren. Tijdens de rit over de Waaldijk, de Utrechtse heuvelrug en de Lekdijk vielen me een paar dingen op aan de Z-H2: de motorrem, of beter het gebrek hieraan. Ik heb even zitten kijken, maar daarnaast ik kon nergens een plek vinden waar je een eventueel navigatiesysteem netjes kunt plaatsen. En waarom zit er een “live” hellingshoekmeter op die motor, niemand heeft tijd om op het dashboard te spieken als hij als een halfbakken Rossi door een bocht scheurt!

Ik stelde dit vergelijk voor omdat ik mij afvroeg of de best riante meerprijs van 5.000 euro de extra 60 pk waard zijn. Kort door de bocht? Nee! De Z1000R stuurt als een scheermes en Denk niet dat ik dit snel zal vergeten. Motorfreaks, bedankt! Helemaal top!heeft vermogen te over om meer dan eens je roze pasje te mogen inleveren bij oom agent. Naar mijn mening past de Z-H2 dan ook beter in het rijtje van de Power-cruisers als de Ducati Diavel en de Triumph Rocket III.

Concluderend over de Z-H2: heb je het enorme vermogen nodig? Nee! Kun je de enorme verbijsterende trekkracht ergens in Nederland en omstreken fatsoenlijk gebruiken? Nee! Is het gruwelijk verslavend en wil je almaar meer, vaker en harder optrekken? Hell Yeah! Ik weet niet hoe de markt van Hypernakeds en Powercruisers etc. zich gaat ontwikkelen, maar voor de normale sterveling die graag een dikke naked rijdt? Zoek vooral een motor uit die je tof en gaaf vindt. Hard gaan ze allemaal en sturen doen ze ook. En heb je wat extra centen stuk te gooien en wil je het aller-aller-snelst van het ene stoplicht naar het andere? Dán moet je de Kawasaki Z-H2 kopen!