Test: Kawasaki 2015 1400 GTR

Mocht je het 2015 model van de 1400 GTR in het wild tegen het corpulente lijf lopen is het niet nodig jezelf al te streng toe te spreken mocht de herkenning van een nieuw model uit blijven. De GTR is namelijk vooral onderhuids en in detail aangepast. Daarmee is niet gezegd dat kleine wijzigingen geen grote impact kunnen helpen. De sterke troef van een model als de GTR is juist dat de basis al erg goed is, hoewel de meningen daarover binnen het journaille sterk verdeeld zijn. Zelfs binnen onze redactie: tijdens de verschillende tHet idee van de K-ACT en KTRC knopjes lijkt zo van Playstation te zijn gejat. De knop van de handvatverwarming is voor anderen verleidelijk om stiekem aan te draaien. Het afsluitbare opbergvakje is ruim genoeg voor je smartphone, peuken en knip.esten die we met de GTR hebben gedaan hebben we een haat/liefde verhouding met de fiets opgebouwd, liefde omdat het een verdomd fijne sportieve toerfiets is en haat omdat ‘ie niet altijd even lekker sturen wou, wat ons altijd heeft doen vermoeden dat de fiets erg gevoelig voor banden(slijtage) is. Wat niet wegneemt dat de 1400 GTR zoals gezegd in basis gewoon goed is. Een basis die slechts middels fijn slijperij verbeterd kan worden. Mocht het echter je eer te na zijn om de nieuwe GTR niet direct van z’n voorgangers te kunnen onderscheiden, let dan met name op de nieuwe kleurstelling en de niet te missen 'brievenbus' die is geïntegreerd in het nog steeds traploos en elektronisch verstelbare windscherm. Werp vervolgens een blik naar de cockpit en je ziet dat daar eveneens het nodige is aangepast, net als bij de nu beter gevormde zetel die zowel voor bestuurder als duo meer comfort en ondersteuning moet bieden.

K-ACT!

De andere wijzigingen zijn niet met het oog zichtbaar, zelfs niet met bril. Het feit dat de ABS en dan met name het linksysteem, liefelijk K-ACT genaamd, dat voor- en achterrem elektronisch aan elkaar verbind is aangepast en verbeterd zal je óf moeten aannemen van het concern uit Kobe óf proefondervindelijk moeten uitproberen. Dit geldt ook voor de 'zwaardere' achtershock die beter toegerust moet zijn op het gewicht dat bagage en een duopassagier met zich meeneemt en zodoende voor een beter rijgedrag met belading moet zorgen. Om de motor iets verder te laten komen met eenzelfde hoeveelheid brandstof biedt de 1400 een eco-rijmodus die niet verrassend met name gericht is op zuinig rijden. Dat was bij de vorige al zo, maar volgens Team Green gaat ‘ie nu stukken economischer met euro 95 om.

Het testterrein van de vernieuwde GTR vind plaats op de bochtige wegen tussen Girona en Barcelona en langs de kronkelwegen van de Costa Brava en dat blijkt bepaald geen straf. Het mooie van zo'n testomgeving, als dat niet al voor de hand ligt, is het feit dat de motor direct echt gebruikt kan worden waarvoor deze gemaakt is. UNieuw voor 2015: de brievenbus. Best handig als je op post zit te wachteniteraard is een test op Nederlands grondgebied niet minder waard, maar als het kan slaan we het onderdeel 'filerijden in de regen' maar al te graag over. Uiteraard met de kanttekening dat dit gedeelte altijd nog wel kan worden afgevinkt als we weer thuis zijn.

Meer comfort, meer controle

Met een grote jongen als de GTR is het vermijden van open deuren net zo lastig als de olifant in de kamer over het hoofd zien. Is het niet het rijklare gewicht van 312 kilo dat indruk maakt dan is het wel de afmeting van de motor die alvorens er opgestapt kan worden een zekere impressie weet achter te laten. Het zadel is opnieuw vormgegeven met oog op betere ondersteuning van de onderrug en draagt gelijk zorg voor een lagere zadelhoogte waardoor opstappen op de jongste GTR makkelijker gaat en bovendien de voeten makkelijker het asfalt raken dan voorheen. Hierdoor wordt de ergste drempelvrees direct al weggenomen. Opstappen gevolgd door een lichte duw tegen het zadel met de binnenkant van het linkerbeen en wat getrek aan het stuur zorgt ervoor dat de 1400 zijn kop recht en klaar is om gestart te worden. De eerste keer starten met de Keyless Ignition, ofwel KIPASS, is even wennen. De grote zwarte knop die de plaats van de sleutel heeft verdrongen dient kort te worden ingedrukt en weer losgelaten alvorens het display aangeeft dat de knop in de goede stand gedraaid kan worden. Uiteraard werkt dit alleen als de meegeleverde zender zich in de nabijheid van de motor, zoals in je zak, bevindt. Draai je de zwarte knop nog een stukje door is het mogelijk deze te verwijderen waarna blijkt dat de deze knop niet een knop is, mZeg jongens, ik heb een idee, als we eens ons kantoor naar Spanje gaan verplaatsen. Deal?aar gewoon een ordinaire sleutel. Wat uiteindelijk wel weer handig is aangezien je met diezelfde sleutel ook de tank en de koffers kunt openen. Je kunt de 'knop' overigens ook gewoon laten zitten en de geïntegreerde sleutel uit de KIPASS zender halen die, nogmaals, bijvoorbeeld in je zak zit. En beste lezer, mocht u me in zekere zin nog volgen, uiteindelijk is het dus het verstandigst dit systeem zelf te testen. De meningen onder de aanwezige collegae waren gedurende de test uiteenlopend, maar de schrijver van dit epistel had niet lang nodig er vrienden mee te worden. Als de startprocedure eenmaal is afgerond - echt waar, na een paar keer oefenen gaat dit heel snel en makkelijk - begint de uit de kluiten gewassen viercilinder beschaafd te zoemen. De donkere ondertoon in het uitlaatgeluid doet echter vermoeden met een flinke brok vermogen van doen te hebben.