Test Ducati Monster 1200R

Dus ‘wat moet je nou met zo’n ding’? De Monster R is opnieuw weer gewoon een Monster, maar dan met net weer dat beetje méér. Alleen is dat beetje nu zo goed uitgekiend dat het resultaat veel méér dan een beetje is. wil je de absolute topMonster, dan wil je de R. Wil je sportief rijden? Neem de R. Soms ook een circuit opzoeken? Geen andere optie dan R. Wil je een absoluut gestoorde trackdaymachine? Gooi er slicks op en eventueel het nog in aantocht zijnde Akra systeem (nog eens 10 pk extra) en je bent klaar.

Met de Monster R heeft Ducati zichzelf weer overtroffen. Heeft ze ons hiermee ook een antwoord gegeven op de Streetfighter? Zijn alle problemen nu opgelost en is dit inderdaad de ultieme Monster? De Monster R is met voorsprong de beste van de familie en is niet alleen op raceniveau beter dan ooit, maar is daarnaast ook comfortabeler, beter handelbaar en eh… ziet er misschien nog beter uit ook, al is dat een kewestie van smaak. Heeft Ducati met deze nieuwe z’n eigen erfenis nog wel in de hand? Je zou zeggen van wel. Al is de originele Monster 900 een wereld verwijderd van de huidige, desondanks blijft het een Naked met Superbikegenen en hoe kun je dat anders eer aandoen dan gewoon zoveel mogelijk je stinkende best te doen. Dus maak maar plaats, deze apenrots heeft voortaan een nieuwe koning. En nu in koor: “Oh, ooh-bee-doo, I wanna be like you-hu-hu…”