Test: Kawasaki ZZR1400

We zeiden het al, tijdens onze eerste kennismaking met deze vernieuwde ZZR1400 bleven we ditmaal in ons eigen kikkerland, wat de insteek van de test ietwat beperkte. Natuurlijk, ook in ons eigen kikkerland zijn er fraaie stuurwegen genoeg, en we hebben nog altijd iets als de afsluitdijk, maar om de kat niet op het spek te binden besloten we het ditmaal over een andere boeg te gooien.Hard rijden en snel sturen op zich is leuk, maar a) dit soort fietsen gaat eerlijk gezegd de capaciteiten van 99% van alle motorrijders te boven en b) wilden we wel eens weten hoe de fiets het onder normale toeristische omstandigheden het zou doen. Gekozen werd voor een trip naar het mooie Friesland, waar we via de Flevo-polder naar toe zijn gereden. Een gebied dat beschikt over een wegennet waar nog enigszins de ‘grenzen’ van acceleratie konden worden opgezocht en nog lekker kon worden gestuurd.

Wat meteen opvalt aan de ZZR1400 is de lichtvoetigheid waarmee de motor zich laat manoeuvreren. Geen enkel moment heb je het idee met een 268 kg rijklare machine onderweg te zijn. Sterker, bij het manoeuvreren van de Fazer FZ6 van mijn eega leek deze Yamaha voor mijn gevoel zelfs zwaarder te zijn. Hoewel de motor in de loop der jaren van hypersport naar toersport is verschoven heb je nog steeds het gevoel in een supersport zithouding te zitten. De buddy is goed ,het schuim is voldoende hard en sluit goed aan bij je benen en achterwerk. Daar kunnen veel motorfabrikanten nog wat van leren. Zadelpijn zal je op deze mastodont niet gauw krijgen De knieën sluiten mooi aan tegen de tank, en de voetsteunen zitten op de juiste hoogte waardoor de gehele zitpositie toch ontspannen en aangenaam is.

Eenmaal de motor gestart is het elke keer wel schrikken als de motor in de eerste versnelling wordt gezet. Een dikke klak doet je afvragen of dat onderin nog goed gaat komen, maar deze ZZR1400 is daarin helaas niet uniek, het is een euvel waar helaas meerdere motoren last van hebben. Bovendien moet wel worden gezegd dat de zesversnellingsbak behoudens deze klak wel soepel, rustig en trefzeker schakelt.
Des te groener, des te remt ie... en nu met ABS. In het kontje zijn erg subtiel en slim fraaie bagagehaken weggewerkt
 
Zeg ken jij de mosselman, de mosselman...De 1.441 cc viercilinder is enorm soepel en accelereert als een waanzinnige in zijn eerste versnelling, waarbij je snel het gevoel zult hebben dat er extra zuurstof in je hersenen wordt gepompt. Net als zijn voorganger beschikt de motor nog steeds over een dip in het motorvermogen, wat vooral tot uiting komt als op deellast wordt gereden. Bij stevig doorrijden, voor zover dat tijdens deze test van toepassing was, smolt het probleem echter als sneeuw voor de zon.

Het huidige model is wat strakker afgeveerd en dat is duidelijk te merken in zijn stuurgedrag, even slalommen tussen de witte strepen door laat zien dat het weinig moeite kost om hem van richting te doen veranderen. De windbescherming is opvallend goed, hetgeen we niet hadden verwacht vanwege het lage kuipruitje, maar waarschijnlijk past het uitstekend bij mijn lengte van 178 cm. In de polder, met z’n lekkere rechte binnenwegen waar je in voluit kan accelereren en remmen, valt het op hoe enorm stabiel deze ZZR1400 is. De vierzuiger Nissin remklauwen leveren in samenhang met de semi-zwevende 310 mm remschijven een fantastische remvertraging op, ze zijn zeer goed doseerbaar en geven je tezamen met het goed werkende ABS een safe gevoel.

Rijdend langs de Oostvaarderplassen, waarbij we ook nog een stuk van de omgeving willen genieten, blijkt dat met de ZZR1400 terdege rustig en relaxed kan worden gereden. De koppelingshendel is licht en prettig te bedienen en bovendien net als het remhendel volledig in te stellen. Het hoge koppel en de enorme souplesse van het motorblok zorgen ervoor dat er schakellui kan worden gereden. Zoals gezegd beschikt de motor al bij lage toerentallen over een karrevracht aan koppel, waardoor probleemloos de zesde versnelling bij lagere snelheden kan worden opgezocht. In het mooie bochtige Friesland laat de motor zien ook het betere stuurwerk niet te schuwen, de motor is trefzeker de bocht in te leggen, en voelt daarbij stabiel en geeft veel vertrouwen. En net als bij het manoeuvreren blijkt ook nu de fiets veel lichtvoetiger te zijn dan de buitenkant zou doen vermoeden.