Zoeken

Test Ducati Streetfighter S

4: Ronde 3

18 augustus 2009
Inhoudsopgave
Test Ducati Streetfighter S
2: Ronde 1
3: Ronde 2
4: Ronde 3
5: Ronde 4
6: Ronde 5
7: Technische gegevens

SF0038.jpg

Dance like a butterfly, sting like a bee

De straat vecht echter al snel dapper terug door van tactiek te wisselen en enkele geitenpaden in de strijd te werpen. De Duc, zijnde van de ‘S’ zijde van de familie, vindt dit duidelijk minder. Ongetwijfeld zal ook de standaardversie met zijn SF0041.jpg Afgetraind en supersexy Showavering dit ook niet leuk vinden, de Öhlins waarvan deze motor voorzien is geeft duidelijk te kennen dat dit niet hun specialiteit is. Daar staat wel tegenover dat werkelijk álles wordt doorgegeven aan de rijder, wat op zich ook weer een kranige prestatie is. Dit kan later in het gevecht nog eens van pas komen, maar vooralsnog zwoegt voornamelijk de rijder zich dapper verder, in de hoop deze ronde snel ten einde te brengen. Inmiddels wordt al wel duidelijk dat de zithouding weliswaar goed uitgebalanceerd en toegesneden op het betere vechtwerk toch nog enige mate van leunen op het stuur overhoudt. In zekere zin toch iets in de richting van de laatste Monster S4 die we hier de revue hebben laten passeren. Ach, familietrekjes; zo snel ben je ze niet kwijt. Overigens wil het inmiddels, dankzij de super professionele GPS met routes, ook best lukken met een handjevol volgelingen richting veelsterren-nachtverblijf te rijden. En ook die achtervolgers raak je zo snel niet kwijt. Of tenminste, als het je daarom te doen is. Tegelijkertijd de route volgen, op de weg letten en de wereld achter je in de gaten houden; het kán.

Evenals de Monster is de Streetfighter voorzien van de nieuwe lichting spiegels die –wederom- zo’n breed beeld geven dat je al rijdend de werking van je eigen achterlicht kunt controleren. Al wil het van tijd tot tijd niet helemaal lukken tegen de trillingen van het blok op te boksen, ook in de aller-ongunstigste toeren blijft het beeld acceptabel. En anders pak je even de koppeling erbij. Ehm ja, die koppeling… die is dus niet ontworpen voor een element wat je toch wel dagelijks tegenkomt; verkeer. De combinatie droge platen en hydraulische bediening mag op het circuit weliswaar helemaal de bom zijn; zodra het nodig is de koppeling in te knijpen wens je je onderarm van Youri-klasse. En dat komt nog wel eens voor in dorpskernen, middelgrote steden en bij stoplichten.

SF0066.jpgSF0017.jpg

1098

Dit is overigens een direct gevolg van het besluit van Ducati om het blok slechts minimaal aan te passen. Wederom rijd je dus rond met een zeer veel op een 1098 lijkende machine. Enige verschil is dat de vermogensafgifte is blijven steken op een magere 155 paarden als gevolg van het ontbreken van een inlaattraject. En het carter is ook niet helemaal identiek; hier is gekozen voor hetzelfde verbeterde gietprocedé als zijn intrede deed bij de 1198: lichter en sterker, dus beter. Tevens overgenomen van de ‘S’ machines met jas is het extra blingbling Ducati Traction Control. En bijna nog meer dan bij de superbikes werkt het verbluffend. Alhoewel; de clipon-gekortwiekte tweewielers zijn wellicht net iets minder flitsend te sturen en hebben derhalve baat bij een dergelijk systeem; de Streetfighter laat echter eenvoudiger toe hier eens goed mee te spelen. Nou is de rakker in zijn korte broek al redelijk nerveus met zijn op de kop gerichte gewichtsverdeling en WK-winnende geometrie, dat wordt er door toevoeging van een fatbarstuurtje niet beter op. Dit stuur werkt echter wel in twee richtingen en behalve van de werkvloer naar de bestuurder is van bestuurder naar werkvloer minstens even interessant en onder de macht van degene die aan de touwtjes trekt. We dwalen af. Het DTC werkt dus en als een soort van engeltje op de schouder grijpt het van tijd tot tijd in om de twee wielen dezelfde kant op te laten rijden. Een onzichtbare hand vertraagt de lompe gashand enigszins en behalve een kort inhouden zul je weinig merken van het systeem. Tenminste, als je het niet te zwaar afstelt; enig geval van ‘bemoei je er niet mee’ bekruipt me toch van tijd tot tijd. Kwestie van een minder ingrijpende stand van het systeem (van 8 keuzemogelijkheden) te selecteren en je rijdt weer vrolijk verder. Zelfs een fraai gecontroleerde driftactie op nat wegdek valt binnen de mogelijkheden.

SF0115.jpg

Ja hoor eens, iemand zal het voorprogramma moeten vullen