Test Ducati Streetfighter S

Aan zijn outfit zal het niet liggen. Gepresenteerd op de EICMA 2008 was de Streetfighter al direct een eyecatcher eersteklas. Niet vreemd dus dat de motor al direct een prijs won voor de ‘best of show’ van diezelfde beurs. Beetje Italiaans chauvinisme is nooit erg. Maar zoals ook de RSV4 en anderen daarvoor wist ook de Streetfighter al vanaf de onthulling een snaar te raken bij een breed publiek. Enfin, over smaak valt niet te twisten – dat weten wij ook wel – dus zullen we niet al te diep in gaan op het uiterlijk. Bovendien tonen de foto’s ook redelijk hoe het beestje er uitziet.

Nieuwe familie

Sinds Ducati voor de nieuwe Monsterserie een duidelijke weg insloeg die inhoudt dat de naam Monster voortaan is voorbehouden aan de luchtgekoelde nakeds viel er een vacature open voor de opvolger van de watergekoelde Monster S4. Geen gerommel meer, meer duidelijkheid in de gelederen, meer rust in de lineup. En niet te vergeten de uitgesproken kans om de vierklepper op 1098-basis zijn eigen plek in de schijnwerpers te gunnen. Dat vraagt om een nieuwe aanpak en dus ook een nieuwe jas. Nu mag de Streetfighter het op eigen kracht proberen en het moge duidelijk zijn dat de machine dat met kinderlijk gemak doet. Verdwenen is het beperkende stramien van de bolle rug, nu kan de motor eindelijk uitgroeien tot wat hij in werkelijkheid ook is: een 1098 zonder kuip. En tja, dat de algemene naamgeving voor ‘kuiploze supersports’ streetfighter is en er niet per ongeluk een gooi naar originaliteit is gedaan…het zij ze vergeven. Zoals gezegd; een beetje Italiaans chauvinisme mag best van tijd tot tijd. De naam Streetfighter is voortaan vast verbonden aan Ducati.

Met zijn afkomst duidelijker in beeld heeft Ducati gekozen voor een styling die dicht in de buurt van het origineel ligt. Van welke kant je ‘m ook bekijkt; een sterke gelijkenis met de 10-en 11-98 is duidelijk. ook de twee kleine ledlampjes onder de koplamp zijn leuk gevonden, maar om nou te zeggen ‘lijkt precies op de 1098 zo’….neuh. Feit blijft dat er gewoon een joekel van een schijnwerper boven zit die écht wel het beeld bepaalt. Evengoed wel fraai, daar niet van.

De straat laat zich echter ook van zijn beste kant zien. De rit, onderdeel van het jaarlijks terugkerende MegaTour-feest waar eerder al BMW’s HP2 Sport en KTM 690 SM hun tanden op hebben stukgebeten, voert ditmaal over snel- en binnenwegen in België, Luxemburg, Frankrijk en Duitsland, afwisselend tussen de Ardennen, Vogezen en het Schwarzwald. Van tijd tot tijd zodanig dat zelfs de meegebrachte onpartijdige GPS het soms niet meer weet. Een waardig strijdtoneel.