Honda XL1000V Varadero
Pagina 4
Inhoudsopgave |
---|
Honda XL1000V Varadero |
Pagina 2 |
Pagina 3 |
Pagina 4 |
Pagina 5 |
Pagina 6 |
Pagina 7 |
Pagina 8 |
Turbulent
Zodra de Varadero begint te rollen is van dat hoge gewicht eigenlijk maar weinig te merken. Al op lage snelheden is de fiets zeer gemakkelijk te manoeuvreren en stuurt daarbij erg licht. Met het hoge gewicht, en vooral een hoog zwaartepunt, wil de Varadero op lage snelheid wel lichtelijk in de bocht vallen. Overigens zonder dat je het gevoel hebt gelijk de controle over de motor te verliezen. Slalommen in een drukke stad of file-rijden is dan ook geen enkel probleem. Met de hoge en rechte zit heb je daarnaast ook nog eens een goed overzicht. De - Allroad eigen - lange veerwegen zorgen er ook nog eens voor dat je, wanneer je in de stad de drukte probeert te ontlopen, gemakkelijk een stoepje of andere obstakels kunt nemen.
Ook buiten de stad deed de vering zijn werk goed. Natuurlijk, in gezelschap van vier lekkere nakeds was het telkens een cultuurshock om, net van zo'n strak afgeveerde streetsport afkomend, bij de eerste bocht aan te komen. Vering lijkt dan ineens superzacht, maar na een paar bochten is dat weer helemaal gewend en weet je weer dat je op een Allroad zit. Waarmee niet is gezegd dat de vering van de Varadero te zacht is, integendeel. Zowel in de bochten als bij gewoon rechtuit worden oneffenheden goed verwerkt en is de vering erg comfortabel en ook bij strak asfalt voelt de fiets vertrouwd, de stuureigenschappen zijn zondermeer goed te noemen. De Varadero stuurt licht en neutraal met een behoorlijke bochtenstabiliteit. We vonden het - op het gebied van sturen en comfort - dan ook geen gemis dat er aan de 43mm voorvork niks valt in te stellen. De Pro-link schokdemper voor de achtervering is wel instelbaar, onder andere door een gemakkelijk te bedienen en bereikbare draaiknop. Misschien dat je bij volledig volgepakt met bagage of bij het rijden met een medepassagier behoefte krijgt om hier aan te gaan draaien, maar wij vonden het zeker niet nodig om het tijdens de testperiode te doen.
Zacht
Zo comfortabel als de vering werd ondervonden, zo veel minder werd datzelfde comfort beoordeeld als het gaat om het zadel. Het lijkt wel een - wat ons betreft - negatieve trend te zijn van de fabrikanten om zachte zadels te gebruiken bij motoren die zo op eerste gezicht cq gedachte uitermate geschikt zijn om uren achter elkaar op te zitten. En de Varadero is zeker zo'n motor en - jammer genoeg - dus ook alweer een veel te zacht zadel. Natuurlijk is een zacht zadel veel comfortabeler als het gaat om een kort ritje van een uur ofzo, maar op een Varadero wil je het ook langer als dat uurtje vol kunnen houden zonder even te moeten stoppen in verband met een zeurend achterwerk. Bij een harder zadel krijg je het ook, maar dan ga je tenminste niet doorzitten. Met de trip naar de Eifel toe was het dan ook juist op de Varadero waar ik het zitcomfort het minste vond, terwijl je dat op voorhand niet zou verwachten.
Wervelend
Absoluut lengte afhankelijk van de berijder, maar ook het ruitje kan voor de nodige ongemakken zorgen. Vooral onze wat kleinere hoofdredacteur ondervond de nodige hinder van de door het windscherm veroorzaakte turbulentie. Waarbij niet zozeer het geluid maar het troebele zicht, ontstaan door precies in het zichtveld aanwezige wervelingen, rijden met de Varadero behoorlijk vermoeiend maakte. Alsof je naarstig bij Hans Anders op visite moet. Nu ben ik met mijn eigen 1.80m iets groter dan onze Ed en had daar minder last van, maar prettig was anders.