Dubbeltest: MV Agusta F4 R312 en Brutale 910R
Pagina 2
Inhoudsopgave |
---|
Dubbeltest: MV Agusta F4 R312 en Brutale 910R |
Pagina 2 |
Pagina 3 |
Pagina 4 |
Pagina 5 |
Pagina 6 |
Pagina 7 |
Beauty and the beast
De eerlijkheid gebiedt ons te vertellen dat ook binnen onze redactie het modellenbeleid van MV Agusta regelmatig ter discussie staat. Het is inmiddels alweer bijna 10 jaar geleden (16 september 1997 op de motorbeurs van Milaan om precies te zijn) dat MV Agusta uit de dood herrees met de F4, een 750cc supersport. Weliswaar een prototype, maar twee jaar later zou de eerste productieserie, 300 stuks peperdure F4 Gold Series, van de band rollen. Een model wat sinds die tijd in haast ontelbare varianten is geproduceerd en tot op de dag van vandaag qua design nagenoeg ongewijzigd is gebleven. Hetzelfde kunnen we (weliswaar in mindere mate, maar toch) zeggen van de Brutale, waarvan in 2004 de eerste `oro´ serie werd geproduceerd. Natuurlijk, MV Agusta is het merk voor de happy few, met twee tijdloze modellen uit de creatieve pen van Tamburini, maar hoe hoe loos is tijdloos in deze? Hoe ver kun je gaan in het bedenken van diverse varianten op eenzelfde thema? Zet alle Senna"s, Tamburini"s, Ago"s, Mamba"s, Gladio"s of hoe ze worden genoemd op een rij en je telt meer varianten op hetzelfde thema dan er remixen zijn gemaakt van Frankie goes to Hollywood"s Relax. Om maar eens een vergelijk te trekken.
Toch is het verhaal anders dan dat je afgaand op dat gegeven zou vermoeden. Die haast ontelbare varianten waren cq. zijn namelijk puur als limited editions (alsof de standaard modellen als Opeltjes Kadett over de toonbank gaan) met elk een eigen thema in de markt gezet, waarbij de basis van de fiets dus identiek was cq. is aan de standaard uitvoering. Wat maakt dat in feite we dus praten over twee modellen met elk slechts een paar varianten. Zo is de Brutale voor 2007 leverbaar in 3 varianten: de 750S, de 910S en de - vandaag voor ons beschikbare - 910R, en heeft de F4 in 1000cc uitvoering (de 750cc, waarmee het allemaal begon, prijkt eveneens nog op de modellenlijst) een drietal varianten: de F4 1000S, de F4 1000R en de F4 312R. Kunnen we het nog volgen? Hamvraag in deze was dan ook of bij de nieuwste versies van MV Agusta"s F4 en Brutale 910 enkel een andere beat was toegepast, of dat de Italianen een compleet nieuwe symfonie hadden geschreven.
Goed voor het SBS-belspel `zoek de verschillen´: de voorpartij van de R312 en 910R
Een vraag die, zodra we de fiets de pitstraat uit rollen, direct positief wordt beantwoord. Natuurlijk, de melodie klinkt vanaf de eerste meters - letterlijk - bekend in de oren, maar dan wel een melodie als ware het een megahit die twintig jaar na dato nog steeds volle danszalen weet te trekken. En dat is nog wel het meest opmerkelijke aan beide modellen die al sinds begin deze eeuw op de modellenlijst van het exclusieve MV Agusta prijken. Daar waar een Ducati Monster je het gevoel geeft dat er wel eens wat nieuws mag komen, smelt datzelfde gevoel nog harder weg dan ijsschotsen door het broeikaseffect zodra je oog op deze MV Agusta modellen valt. Man-oh-man, nog steeds zijn dit twee van de mooiste ontwerpen ooit. Dank, meneer Tamburini, duizend maal dank. Het oogstrelende design, in combinatie met de zondermeer uitmuntende rijeigenschappen, maakt dat we hier maar niet genoeg van kunnen krijgen. Exclusiviteit heeft dan toch zijn voordelen, de kans met Katja Schuurman het bed te delen lijkt haast groter dan dat een tweede MV Agusta je pad zal kruisen. Helaas voor ons is Katja hier vandaag in geen velden of wegen te bekennen.
Meest in het oog springende detail waaraan beide "R" modellen te herkennen zijn, is de schitterende kleurstelling die beide fietsen hebben meegekregen. De tijd van Italiaans rood lijkt bij MV Agusta"s ontwerpers definitief "passé composé" en heeft plaats gemaakt voor een zwart/witte kleurstelling met subtiel verwerkte rode striping. Nu is zwart op supersport gebied sowieso retecool, maar zwart in combinatie met parelmoer wit - dat de motor in de brandende zon een nóg exclusievere uitstraling geeft - is helemaal da bomb. Hoe goed daarbij zelfs over het kleinste detail is nagedacht, valt meteen op zodra je een blik richting de Brutale gaat werpen. De zojuist genoemde rode striping, die bij de F4 R312 vanuit de tank doorloopt over de kuipdelen, loopt bij die Brutale namelijk subtiel over in een in kleur gespoten kleppendeksel. Om visueel hetzelfde effect te creëren. Need we say more?