Test: Yamaha MT-03

Nu heeft de MT-03 (zoals we al zeiden) hetzelfde motorblok als de XT660, maar dat lijkt niet de enige overeenkomst. Ook het 'thuisvoelen' op bochtige omstandigheden blijkt overeen te komen. Met de Supermotard vergelijkings- test - waar ik zelf in deel had genomen - nog vers in mijn geheugen kwam voor mij dan ook weer een klein beetje de gedachte aan de XT terug. Nu is een vergelijk daar mee maken niet realistisch, niet alleen omdat toen de XT tussen 'echte' SM motoren was geplaatst, maar ook omdat de MT-03 verder weinig weg heeft van de XT. Een ander concept geeft een ander verwachtings- patroon. Wel de eigen- schappen welke richting een SM motor gaan, maar niet de 'teleurstelling' als je het vergelijkt met een 'echte'. Ondanks dat de zit breder is dan op een SM, wil je soms toch nog wel op een SM manier de bocht nemen.

Eénpitter
Rijden op een ééncilinder is altijd een aparte ervaring. Het motorblok is altijd wel wat voelbaar zonder dat het irritant is. Daarentegen krijg je wel een goede feedback. Zeker op hogere toeren rijden resulteert dit ook in soms wat lichte trillingen voelbaar in de voetsteunen en tank. De spiegels worden soms ook iets wazig door deze trillingen. Maar dit alles is maar beperkt en zeker niet storend. Ook het geluid is typisch bij een ééncilinder. Nu heeft vooral bij lagere toeren de MT-03 niet een bijzonder imposant geluid maar is wel prettig te noemen. En daarbij, met een vette Akrapovic zal het nog eens stukken beter klinken.

Verbruik

Ondanks dat de tank op de Yamaha erg fors lijkt - mede veroorzaakt omdat de motor verder zo compact is - is het 'maar' een 15 liter tank. Toch is er een redelijke afstand met de MT-03 te rijden voordat een tankstop moet worden ingepland. Ondanks dat het weer niet altijd uitnodigde tot echt lange sessies stevig doorrijden, werd toch soms redelijk het vermogen van de motor aangesproken. Met een gemiddelde van 17 kilometer op een liter benzine kan met de 15 liter toch nog een theoretische afstand van 255 kilometer worden afgelegd. De bijna 1:19 werd tijdens een rit vooral over de snelweg genoteerd.

Op de snelweg kan je dus zeker aardig wat kilometers maken voordat je moet stoppen om te tanken. Dat de MT-03 niet gemaakt is voor lange toertochten geeft het zadel wel aan. Deze is niet oncomfortabel maar begint na een tijdje toch wel aardig hard aan te voelen. Niet alleen het zadel voelt iets hard aan, ook de vering zou je zo kunnen noemen. (Nu moeten we daarbij wel aantekenen dat de koude weersomstandigheden - en dientengevolge dus dikkere vorkolie - hier gedeeltelijk debet aan is.) Ook weer niet oncomfortabel, maar wel is te voelen dat een sportievere insteek is gekozen. Past goed bij de insteek van de motor en het karakter. De telescopische voorvork van 43mm is niet in te stellen. De - opvallend naast het motorblok geplaatste - Sachs achtervering is met een in te stellen veervoorspanning beperkt aan te passen.

Remmen

Voor de vertraging of om tot stilstand te komen heeft de MT aan de voorzijde een dubbele schijf met een doorsnede van 298mm toegepast. Net zoals dat het koude weer niet echt uitnodigde tot sportieve rijprestaties, is het ook geen uitnodiging om vol in de remmen te vliegen. Wel viel bij de voorrem op dat het aangrijppunt redelijk plotseling is met een wat bijterig karakter. Eenmaal het punt gevonden is de voorrem wel weer aardig doseerbaar met een redelijke vertraging. De achterrem van 245mm viel daarentegen in zeer positieve zin op. Het aangrijppunt en de doseerbaarheid zijn erg goed te noemen. De vertraging door de achterrem is daarbij ook prettig te noemen. Zeker bij een sportieve rijstijl in bochtige situaties is wat bijremmen met de achterrem fijn. Zoals al eerder gezegd lieten de weersomstandigheden het niet toe om dit ook volop uit te testen.