Test: Yamaha MT-03

Niet alleen ziet de Yamaha MT-03 er compact uit, zo voelt ze ook als je er plaats op neemt. In de lengte dan, want door vooral de breedte van de bovenkant van tank en het toch wel brede zadel is het niet zo dat je denkt op een wat groot uitgevallen brommer te zitten. Ook de zithoogte van 805mm voelt hierdoor wat hoger aan, maar desondanks moet het ook voor wat kleinere mensen goed mogelijk zijn de voetjes normaal aan de grond te krijgen. Voor de langere mensen onder ons is er met de tankuitsparing nog rekening gehouden. Het wordt wat krapper als je lang bent, maar het gaat allemaal nog wel. Met het brede stuur, dat dicht bij het lichaam van de berijder is geplaatst, straalt gelijk de 'maxium agility' naar voren toe. De houding vraagt om op pad te gaan en vooral om te sturen.

Lampjes
Centraal voor de informatievoorziening aan de bestuurder staat een analoge toerenteller, waarin het symbool van de MT serie is in verwerkt. Deze is duidelijk en gemakkelijk af te lezen. Op een digitaal schermpje wordt standaard informatie als snelheid, trip- en odometer en klokje aangegeven. Als de reserve wordt aangesproken komt - zoals we bij veel Yamaha modellen tegenkomen - er een extra tripmeter bij, welke aangeeft hoeveel kilometer er al op reserve wordt gereden. Handig om te zien wanneer de reserve wordt aangesproken, want de waarschuwingslampjes - waar ook een lampje voor reserve aanwezig is - zijn met daglicht amper zichtbaar. Niet echt een ramp, maar soms wel lastig als je wilt zien of de richtingaanwijzer nog aanstaat of dat de motor in neutraal staat. Nu is tijdens het rijden een neutraal lampje niet zo belangrijk en gelukkig gaat het ook om het rijden op een motor. En dat is niet anders op de MT-03. Zoals al gezegd, zodra je plaats neemt op de Yamaha wil je ook gaan rijden. Dat wordt vooral nog extra versterkt door het geluid en gevoel wat wordt voortge- bracht door het ééncilinder blok. Niet zozeer dat het gelijk een hard geluid is wat uit de dubbele uitlaat in het kontje wordt voortgebracht, maar het is wel het kenmerkende geluid van een éénpitter. Dito voor het gevoel, want zoals bij elke ééncilinder voel je de motor 'werken'. Zodra de eerste meters worden gemaakt komt door de houding en 'beleving' daar ook nog eens de drang om te gaan sturen.

Kloppen

In de tijd dat schijnbaar veel schijnt te draaien om het vermogen en snelheid, kan je je afvragen wat de Yamaha MT-03 heeft te bieden. De 45 paardenkrachten en 56Nm zal menig hart niet gelijk sneller laten kloppen, maar de MT-03 neemt dat vooroordeel snel weg. Ondanks dat door de kou tijdens de testperiode de motor wat minder snel op temperatuur komt en wat mooier stationair loopt, pakt het motorblok onderin de toeren al mooi op. Vooral boven de 3000 toeren voelt het helemaal goed aan. Zonder probleem wordt het vermogen dan afgegeven totdat de toerenbegrenzer bij 7500 toeren ingrijpt. In het begin merk je ook niet echt dat je al bij het rode gebied bent aanbeland, maar daarnaast is zover doortrekken in de toeren toch niet nodig. Omdat het vermogen al onderin tot je beschikking staat en daarbij ook niet als een speer door het aantal toeren heen schiet, zal over het algemeen al voordat de toerenbegrenzer wordt bereikt worden geschakeld. Iets wat lekker soepel gaat ondanks dat de versnellingsbak wel soms een klak laat horen, vooral bij de eerste versnelling. Wel was het even wennen dat de koppeling redelijk strak staat afgesteld. Een klein beetje de koppelingshendel intrekken en er werd al ontkoppeld. Maar gelukkig went een mens snel.