Classic test: 1998 Suzuki GSX-R750 SRAD

Na een lange, en vooral ook natte en koude winter was het 11 april dan eindelijk zover, onze eerste circuitdag met Inter Track op ons “thuiscircuit” in Mettet. Fuckin’ koud, dat wel, maar dat mocht de pret niet drukken. Bandenwarmers erop en de bandjes netjes op druk, de vering die volledig standaard is uiteraard wel even afgesteld zoals het hoort en toen kon de pret beginnen. De waarschuwing die tijdens de briefing werdVraag me eigenlijk af hoe plat Chili d'r destijds eigenlijk mee is gegaan gegeven, dat er niet te veel grip is door o.a. een zeeeer lage asfalt temperatuur, bleek niet bij iedereen te zijn aangekomen want al in de eerste ronde tijdens de allereerste sessie van de dag lagen er al gelijk twee samen op hun bakkes in de eerste rechtse en al een in de volgende rechtse haarspeld. Nondedju, direct al een rode vlag, wat een lekker begin van het seizoen.

Een dik uurtje later is het echter onze beurt weer, en ongeveer een kwartiertje voor aanvang wordt de GSX-R weer netjes op temperatuur gebracht en kunnen we bij aanvang van de sessie weer de baan op. De temperatuur is inmiddels al iets aangenamer en de andere groepen hebben de baan al wat schoon gereden. Het gas kan er dus al snel vol op en ik constateer meteen accelererend prima in het spoor te kunnen blijven van een aantal beduidend modernere 600’tjes.

Ook bij het remmen kan ik prima volgen, pas als ik probeer later te remmen dan al dat modern spul met hun radiale Monobloc remmelarij resulteert dit in een blokkerend en stuiterend achterwiel. Ah ja… er zit natuurlijk geen antihop koppeling in die dit probleem bij het terugschakelen voor je oplost. De standaard 6-zuiger Tokico remklauwen blijken, ondanks dat veel rijders ze eraf hebben gegooid omdat ze niet hard genoeg konden remmen, meer dan voldoende stopkracht te genereren. Meer dan genoeg om het achterwiel volledig van de grond te remmen! De stuiterende achterkant weet ik eigenlijk eenvoudig op te vangen door tijdens het remmen mijn gewicht zover mogelijk naar achteren te verplaatsen en af en toe lichtjes de achterrem erbij te pakken, oldskool rijden dus, no problemo voor een oude veteraan als ik. 

De GSX-R vraagt wel wat overtuiging bij het insturen, door zowel het relatief hoge gewicht als de geometrie in vergelijking met moderne motoren, maar de gekozen en ingezette lijnen worden prima gevolgd en meteen al in deze eerste volle sessie wordt de elleboog Samen meer dan 75 jaar oud. Slaan dacht ik zo geen slecht figuur, toch?regelmatig tegen de grond gereden. Niet omdat het moet, maar gewoon omdat het kan en er heeeel toevallig ook nog eens een fotograaf staat die je dan ook maar direct probeert te entertainen. Aan zijn grote glimlach en opgestoken duim te zien is dat wel aardig gelukt. 

Ik heb met de SRAD 750 deze dag in de op een na snelste groep gereden en kon daar prima in meekomen, zonder de fiets te moeten overrijden of tot een limiet te pushen. De motor liep en schakelde voortreffelijk en was echt een genot om mee te rijden. De wereld heeft sinds de lancering van de SRAD niet stilgestaan - evolutie is er natuurlijk niet voor niets – wat betekent dat het rijden op een dergelijke motor natuurlijk meer inspanning vergt. Ten opzichte van een moderne fiets is het grote verschil dat de SRAD wat onbalans en beweging in het rijwielgedeelte heeft, maar als bijna 52-jarige rijder ben ik van vroeger uit wel wat onbalans en beweging gewend en draai daarvoor de gaskraan zeker niet dicht. 

Deze ervaring helpt mij natuurlijk wel een beetje om met zo’n oud ding jonge en fitte rijders op moderne motoren bij te houden of zelfs voor te blijven, maar eigenlijk zou elke circuitrijder eens op een nineties superbike als deze SRAD moeten rijden. Want daarop ontwikkel je echt je rijstijl en kun je als rijder nog echt het verschil maken ten opzichte van een stijve en moderne fiets die op rails loopt. Zoals Jeremy McWilliams ’t ooit tegen Ed heeft gezegd: al die elektronica creëert alleen maar een slechtere generatie motorrijders. Eerst de basis van racen onder de knie krijgen, wat een motor doet en waarom dat zo is en wat je daar zelf als rijder aan kunt doen om dat op te vangen, en pas dan overstappen op een motor met elektronische tralala.