Test: hoe duurzaam is een Royal Enfield Meteor 350

Tekst: Ed Smits
Fotografie: Ed Smits, Anita van Rooijen

duurzaam en betrouwbaar

“Dat ‘ie goed stuurt hebben we wel gezien, hoe jij hier de bergweg omhoog knalt, maar hoe zit het met de betrouwbaarheid, blijven ze heel of gaan ze ook stuk? Kijk, die BMW’s van ons gaan stuk, dat weten we, maar hoe zit dat met deze KTM?” Het is inmiddels alweer meer dan 10 jaar geleden dat ons die vraag werd gesteld tijdens een door ANWB Promotor geïnitieerde Alpentrip met Je zou het misschien niet zeggen, maar een week geleden was hier nog alles witvoornamelijk BMW rijders en waarvoor we waren uitgenodigd om verslag van te doen, waarna een interessant gesprek over kwaliteit en betrouwbaarheid was ontstaan wat ons sinds die tijd aan het denken heeft gezet, omdat wij ze het antwoord schuldig moesten blijven.

Wanneer je, net als wij, uitsluitend en alleen op de nieuwste motoren met zeer lage kilometerstanden rijdt die door de importeurs tussen de uitleenbeurten in  ook nog eens perfect worden onderhouden, voor elke test blinkend schoon worden gemaakt en van voor tot achter nauwkeurig worden geïnspecteerd om er zeker van de zijn dat ‘ie voor de volgende journalist weer in perfecte conditie is, dan is het koffiedik kijken hoe het met de duurzaamheid en betrouwbaarheid is gesteld. Tuurlijk, een buitenlandse trip, en dan met name wanneer het weer niet om over naar huis te schrijven is, geeft al een iets beter beeld voor wat alledaagse dingen betreft, maar zelfs bij de megatrips die we in het verleden naar Spanje of diep in Italië hebben gedaan is het maar een enkele keer geweest dat er wat duurzaamheid en betrouwbaarheid betreft dingen boven water zijn gekomen.

We hebben het er sinds die trip op de redactie vaak over gehad, maar nooit iets concreets bedacht. Tot we vorig jaar begin september bij Moto Mondo, Benelux importeur van de merken Mash, Hyosung, Rieju, Moto Morini en Royal Enfield, een Meteor 350 meekregen om mee naar huis te rijden, met de melding dat er geen haast mee was en dat we maar moesten zien of we d'r nog wat mee konden doen. Aangezien de motor voorlopig niet meer voor testen stond ingepland (bij de meeste importeurs wordt de demovloot in augustus de verkoop in gedaan) leek ons dit dé kans om daar een Van ons mag het voorjaar wel beginnen, hopelijk beter dan vorig jaarunieke test mee te doen om inzicht te krijgen inzake duurzaamheid en betrouwbaarheid. Iets extreems, iets dat nog nooit iemand heeft gedaan. Maar wat? 

Terwijl we ons suf peinsden over uitdagingen en bestemmingen werden de weersomstandigheden er niet beter op, met extreem guur en nat herfstweer dat niet bepaald uitnodigde om een megatrip te doen. Dat zette ons dat aan het denken. Wat nou als we van de nood een deugd zouden maken. De duurzaamheid testen niet door er mee op pad te gaan, maar door dat juist niet te doen en ‘m zo lang als mogelijk buiten te stallen, ‘m in weer en wind aan de elementen bloot te stellen. In het verleden hadden we genoeg “premium” motoren op de redactie gehad die na een nacht regen al begonnen te roesten, alleen op dat vlak al waren we benieuwd hoe deze Indiër met Britse roots het zou doen. Per slot van rekening wordt alles wat uit India of China komt vaak als goedkope meuk bestempeld. Mocht het weer omslaan en we de laatste maanden van het jaar met het mooiste weer worden verwend zouden we altijd nog op plan B kunnen overgaan, maar zolang het guur en nat zou blijven, was dit wel de ultieme duurzaamheidstest. 

Regen, sneeuw, vorst

Fast forward naar begin 2024. Het is inmiddels bijna 4 maanden geleden dat ons de Meteor 350 ter beschikking is gesteld en, buiten een dagje heerlijk sturen in het begin toen het nog aangenaam nazomerweer was, al die tijd buiten stil heeft gestaan, als na maanden regen, regen en nog eens regen het weer omslaat en het serieus winter lijkt te gaan worden. Het vriest dat het kraakt en in den lande worden op diverse plaatsen de schaatsen uit het vet gehaald, waarna het ook nog eens serieus gaat sneeuwen
Vier maanden en 8 dagen in weer en wind buiten, en dan is dit het resultaat

Foto's zeggen vaak meer dan woorden, maar hier toch even een toelichting: het contactslot was bevroren, maar dat was zo gefikst

Zagen we daar nou roest? Even vegen en het was weg

Een keer dat rode knopje naar links en de Meteor kwam meteen tot leven

De remschijf had roest, maar dat hebben alle motoren na een regenbui

Zelfs het chroom is van topkwaliteit

Nog even voor de duidelijkheid, we hebben 'm voor de tweede shoot niet gepoetst
en de ooit blauwe Meteor steeds witter wordt. Als we enkele dagen later door Moto Mondo gebeld met de vraag of de motor een dezer dagen kan worden teruggebracht, is dat voor ons het teken dat de ultieme duurzaamheidstest ten einde is. Het enige dat ons nu rest is de motor grondig te inspecteren, kijken of ‘ie nog start en alles te fotograferen. 

We zijn aangenaam verrast. Hoe goed we de Meteor ook bekijken, nergens valt er een spatje roest te ontdekken. Niet op de luchtgekoelde cilinders met gefreesde koelribben, niet op de gefreesde wielen, niet op het chroom, niet in of op de boutjes. Helemaal nergens? Vooruit, in de linker spiegel is onderin de sneeuw roestbruin van kleur, maar als nadat de foto is gemaakt dat wordt weggeveegd blinkt de spiegel weer als nieuw. Aan niets is aan te zien dat ‘ie al die tijd buiten heeft gestaan.

Hoewel… helemaal vlekkeloos heeft de Meteor de test niet doorstaan, maar dat ontdekken we pas een kleine week later als de sneeuw als erm... sneeuw voor de zon is verdwenen: het glas van de koplamp blijkt aan de binnenzijde ietwat te zijn beslagen, maar als de motor daarna met z’n neus vol in de zon wordt gezet blijkt de condens binnen een half uur te zijn verdwenen en oogt de koplamp weer als nieuw. Ruim vier maanden buiten bij nacht en ontij en dan alleen maar roestbruine sneeuw op het spiegelglas dat meteen weg te vegen is en een beslagen koplamp die meteen in de zon meteen weer helder wordt, het mag geen naam hebben.

Als we eerlijk zijn - en dat zijn we - dan was er nog één ding dat de dag van de fotoshoot in de sneeuw werd opgemerkt: het contactslot was bevroren, maar gezien de combinatie van regen, vorst en sneeuw was dat niet gek (sterker nog, diezelfde dag bleek het slot van de achterklep van onze Mini te zijn bevroren) en bovendien is het een probleem dat snel te verhelpen is, bijvoorbeeld door met een föhn het slot of met een aansteker de sleutel te verwarmen. Met warm water of antivries krijg je het slot ook los, maar is zeker niet aan te raden omdat je dan juist weer vocht in het slot krijgt. Tenzij je het daarna droog blaast en smeert, bijvoorbeeld met WD40 of een siliconenspray. Het snelst en meest effectief is slotontdooier Stervenskoud, maar dat mag de pret niet drukkenin het contactslot spuiten, dat ontdooit en smeert (en geen water bevat), maar dan moet je dat wel hebben natuurlijk. 

Met geen slotontdooier en föhn in huis zullen we voor de aansteker methode moeten gaan, maar als we er na enig zoekwerk eentje hebben gevonden blijkt deze zo goed als leeg te zijn, waardoor het opwarmen van de sleutel erg moeizaam gaat. Na drie pogingen krijgen we de sleutel in het contact, maar verder dan dat komen we niet, ook niet als we het slot met WD40 hebben gesmeerd, maar 5 minuten het slot vol in de zon doet wonderen, we krijgen het contactslot gedraaid. Als vervolgens de startknop wordt ingedrukt worden we aangenaam verrast, de startmotor draait lekker vlot alsof ‘ie nooit stil heeft gestaan en brengt de eencilinder meteen tot leven, waarna deze niet alleen mooi stationair pruttelt, maar zich ook bij een ruk aan het gas niet verslikt. Onvoorstelbaar, 4 maanden en 8 dagen onder de meest erbarmelijke omstandigheden stil gestaan en dan meteen starten en lopen alsof we er gisteren nog mee op pad zijn geweest.

Conclusie

We moeten je eerlijk bekennen dat vanaf de allereerste kennismaking met het nieuwe 350-platform we zeer onder indruk van de nieuwe generatie Royal Enfields zijn geweest. Bij de eerste test van de Meteor 350 in en rond Rotterdam, bij de 350 Classic familie in de bergen in Zuid-Frankrijk en bij de HNTR 350 in Dijon, telkens weer viel het ons op hoe ontzettend deugdelijk het geheel oogde. Deugdelijker nog dan menig premium model. Een premium motor voor een budgetprijs, dat was in onze ogen de nieuwe generatie Royal Enfield motoren in een notendop. 

We moeten je echter ook eerlijk bekennen dat we desondanks niet hadden verwacht dat de Meteor 350 deze duurzaamheidstest zó glansrijk zou doorstaan. Wanneer je 4 maanden en 8 dagen in weer en wind onbeschermd buiten hebt stilgestaan en het enige wat dan is op te merken, is condens in de koplamp en een bevroren contactslot, wat in beide gevallen door zonnestralen binnen no-time was opgelost, dan heb je gewoon een oer-en-oer deugdelijke fiets ontwikkeld. 

Alles wat in lagelonenlanden wordt geproduceerd van likmevestje kwaliteit? Deze Royal Enfield Meteor 350 bewijst het tegendeel, “premium” merken genoeg die daar wat van kunnen leren…

Technische gegevens