Test: Honda Transalp vs CFMoto 800MT Sport

Ook de CF-moto is een plaatje om te zien. Dat heeft alles te maken met de liaison die het merk met het Oostenrijkse KTM heeft. Het is dan ook KTM-designer Kiska die verantwoordelijk is voor de looks van deze allroad. Het zilvergrijze met blauwe kleurschema – met metallic lak - geeft de motorfiets cachet en de afwerking is mooi, met het getrapte zadel, de fraaie aluminium bagagedrager en mooi gevormde panelen. Stuurt misschien wat minder spontaan, maar dan moet je geween meer gastevenDe top half is breed en voorzien een brede DRL- balk die het front een lekker agressief uiterlijk geeft. Daarboven steekt een flink windscherm, dat via twee draaiknoppen - waarvan één met linkse schroefdraad - in hoogte kan worden versteld.

Het dashboard is zeven inch groot, groter dan bij de Transalp, maar minder overzichtelijk, terwijl ook de bediening ervan via de linker stuurhelft een stuk gecompliceerder is dan bij de Transalp, waar zelfs een digibeet de werking zo in de smiezen heeft. Op de linker stuurhelft heb ik het ook aan de stok met de knipperlichtschakelaar, die niet het gevoel geeft dat je iets hebt in- of uitgeschakeld. Nu schakelt hij zijn knipperlichten automatisch uit, wat eigenlijk elke motorfiets zou moeten doen. De knipperlichtschakelaar van de Transalp is beter geconstrueerd, al moet ik eraan wennen dat hij op de plaats van de claxon zit en de claxon op de plaats waar bij andere motoren de knipperlichten zitten. Het leverde vele verbaasde weggebruikers op voor ik Speelgoed, alleen jammer dat die achtershock zo ontzettend slap ishet automatisch goed deed. En toen stapte ik weer over op de CF... Ik troost me echter met de gedachte dat het bij Ed niet anders was.

Comfort

Het wegrijden op de Transalp is een feest van herkenning. Ik heb vroeger veel Transalp gereden en het is alsof ik nooit ben afgestapt. Het past allemaal precies. De zithouding is lekker rechtop, het stuur ligt mooi in de hand, de koppeling gaat superlicht en is perfect te doseren, datzelfde geldt voor het gas en je kunt de motor als het ware keren op een stoeptegel. Wat een lekker ding! Toch is het niet alles goud dat er blinkt. Het ruitje veroorzaakt aardig wat turbulentie op de snelweg en doet dat bij mij precies op oorhoogte. Instelbaar is hij niet, ik zou dus de als optie verkrijgbare hogere ruit moeten aanschaffen.Ook zijn het zadel en mijn achterwerk niet compatibel. Het zadel is hard, wat ik doorgaans wel lekker vindt, maar ook wat hol, waardoor ik aan de voor en Kijk, zo kun je nog eens in stijl op vakantie gaanachterkant wat de drukpunten ervaar. Na een halfuur beginnen die zeer te doen, na een uur wordt het wel vervelend. Ik heb er op een dag negen uur op gezeten. Het zadel was overigens ook niet het sterke punt van de oude Transalp, waar de aftermarket zadelfabrikanten aardig garen bij hebben gesponnen. Zij kunnen hun spinnewiel wel weer opstarten. 

Het comfortniveau aan boord van de CF ligt gelukkig duidelijk op een hoger niveau. Je zit iets meer in de motor, ook 25 mm lager, het zadel is breder en ietsje zachter en dat maakt dat het in het zadel veel langer is uit te houden. Voeg daarbij dat de CF een groter, in hoogte verstelbare windscherm heeft, dan weet je dat je altijd een zone met laag turbulentieniveau bij je oren kunt creëren. Samen met de brede top-half, die eveneens netjes is afgewerkt aan de binnenkant, geeft de CF echter minder het gevoel dat je op een allroad zit. Met veerwegen van 160 mm voor en 150 mm achter alsmede een 19 inch voorwiel en een 17 inch achterwiel kun je ook gerust stellen dat de offroad-aspiraties voornamelijk in het uiterlijk zitten, niet in de technische uitvoering.