Test: Triumph Tiger 1200 GT Pro en Tiger 1200 Rally Pro

Lichter en slanker, dat is dus de mantra dat de nieuwe Triumph Tiger 1200 uitstraalt. Hij heeft uiterlijk ook wel wat gemeen met de motoren van een bekende Duitse fabrikant, vooral van opzij. Maar dan eerder de F dan de R-serie, want het blok is zeer smal en de uitlaatpijpen komen voor van bovenuit de cilinderkop. Je ziet dan ook de kenmerkende snavel onder de kuip. De neus is echter heel anders. Hij heeft een LED-koplamp die een breedbekkikker niet zou misstaan.
Semi actieve Showa is écht briljant. Uiteraard verschilt de setting tussen de GT en Rally, die ook 20 mm langere veerwegen heeft

GT netjes met rubbers in de voetsteunen, Rally uiteraard zonder

Dat blok, nog zoiets dat écht fantastisch is. Cardan merk je tijdens het rijden helemaal niks van

Hadden we al gezegd dat "ie tot in de puntjes in te stellen is? Getrapt zadel is fijn op de GT, maar niet op de Rally. Dat wil zeggen, wanneer je écht offroad wilt gaan. Volgende graag vlak zadel als optie Verder valt op dat de zijpanelen meer gat dan paneel zijn: daarachter zie je de vrij aparte, zijwaarts geplaatste radiatoren. Deze opstelling moet voor betere koelprestaties en minder warmte-uitstraling naar rijder zorgen, wat blijkt te kloppen volgens onze testrijder Eric Verhoef, die mij op het laatste moment uit de brand kon helpen en voor mij naar Portugal kon gaan toen ik corona bleek te hebben. Duizendmaal dank! 

Getrapt

Als je de Tiger ziet staan, valt op dat het zadel getrapt is met een behoorlijk hoogteverschil tussen de duozit en de rijder. Onze testrijder Eric Verhoef laat dan ook weten dat je behoorlijk “in” de motor op het zadel zit. De zithoogte is verstelbaar van 850 tot 870 mm bij de straatmodellen 875-895 mm op de Rally-motoren. Dat zit hem enerzijds in de veerwegen, maar ook in de wielen: de GT’s hebben aluminium gietwielen in de maten 19” en 18”, geschoeid met Metzeler Tourance banden. De Rally-uitvoeringen staan op 21” en 18” spaakwielen met Metzeler Karoo banden, terwijl Michelin Anakee Wild beschikbaar is voor hen die snode offroad-plannen hebben. Maar goed, Eric vindt met zijn 1.88 meter een uitstekende plek op de motor, waarbij hem opvalt dat het stuur bij de GT’s veel lager was. Maar je kunt je armen en benen goed kwijt op de Tiger. Het zadel is comfortabel, maar biedt weinig bewegingsruimte: “Op straat was dat geen probleem, maar offroad beweeg ik meer, daar schuif ik soms naar achteren op het zadel om meer druk op het achterwiel te zetten en dat kan hier dan niet”, aldus Eric, die een paar Dakars achter de Da's nog eens heel andere koek dan die paar boerenpaden bij ons in Brabant. Nondedju, ze mogen me vaker vragen, die jongens van Motorfreakskiezen heeft en dus weet waar hij het over heeft. “Verder dat ik meestal op de bal van de voet, maar dan sta ik met mijn enkels tegen het frame, dat is even wennen. De motor voelt verder wat breed aan, maar ook staand paste alles verder prima. Dat zadel is een zetel. Heel comfortabel.”

Super blok

Of het nu door het T-Plane concept komt of niet, feit is dat het motorblok inderdaad een enorm brede powerband heeft: “Het gevoel is super, het blok is enorm smeuïg, dat is vooral in het terrein een voordeel. Je wilt niet te veel schakelen, maar dat hoeft ook niet. Hij loopt op koppel mooi over alle hobbels heen, vanuit lage toeren”, vertelt Eric. “Je voelt ook niet dat hij een cardan heeft, die geeft geen enkele nadelige reactie. Op straat kun je dan verder doortrekken en dan merk je hoe sportief dat blok is. Hij blijft maar gaan. Ik vind dat die driecilinder enorm mooi en beschaafd loopt. Een paar collega’s hadden het over trillingen, maar dat ervaar ik niet zo. Het is peanuts, mij valt het niet op.” Eenzelfde ervaring had Eric met de doseerbaarheid van het gas: “Sommigen vonden hem in de sportstand te agressief oppakken, wat vooral op hellingshoek in de bochten lastig was, maar ik had daar geen last van. Zouden ze een nieuwe Dakar-klasse voor moeten maken. Ben ik van de partijIk vond het heel doseerbaar, wellicht ook omdat ik graag in een hogere versnelling rijdt. Ik vond de sportstand de fijnste stand, lekker pittig. De regenstand voelde wel heel erg zeker, maar er zat totaal geen fut meer in. Het is wel handig dat je de modi tijdens het rijden kunt verstellen. Er zijn wel zoveel mogelijkheden, dat je helemaal kunt verdwalen in dat dasboard. Daarom is de Rider-versie zo prettig. Je stelt alles in zoals jij dat het fijnste vindt. Na het starten keer je met twee drukken op de knop terug naar die setting. Erg handig, net als die quickshifter. Ik had er nog nooit mee gereden, maar wat werkt dat mooi, zeker bij het terugschakelen. Hill hold vond ik ook fantastisch, dat hij automatisch stil blijft staan als je stopt op een helling. Dat maakt het wegrijden stukken gemakkelijker!” 

Vering

De grote vraag is natuurlijk, heb je bij de nieuwe Tiger 1200 nog steeds het idee dat je een kamerolifant op één oor probeert te trekken, als je de bocht in gaat, of heeft de gewichtsbesparing hem tot een prima ballerina omgetoverd? De waarheid ligt in het midden: “Hij voelt helemaal niet zwaar aan, maar het is natuurlijk geen crossmachine. Het is een reisenduro, maar, dat gezegd hebbende, voelt hij best licht. Het stuurgedrag is heel voorspelbaar. De Tiger is mooi in balans en de machine is heel controleerbaar. Je voelt dat je marge hebt, je weet wat je aan het doen bent. Daar is echt over nagedacht. Het verschil is ook duidelijk, de GT’s zijn echt op straat gericht, de kleinere wielen maken hem ook wendbaarder en de grip van de Tourance banden is uitstekend. Je kunt er ook offroad mee, maar die banden zijn daar niet voor geschikt. De Karoo’s op de Rally-uitvoeringen zijn veel beter. Die motor is verbazend capabel in het terrein. Je kunt er echt Jongens, de mazzel... ik vermaak me hier nog wel even. Wil anders best zo helemaal naar huis rijden hoor, geen strafextreem moeilijk terrein mee pakken, zeker als je die Michelins Anakee Wild er onder hebt. Wat je wel merkt als je volle bak offroad rijdt, is dat het gewicht van de benzine hoog zit. Verder is die actieve vering erg goed. Ik reed op een gegeven moment door een gat. De voorvering ving het op en ik dacht, die achtervering gaat doorslaan. Maar nee, dat hield hij uitstekend onder controle. Op de GT’s voelde die vering ook fijn, rustig en heel zeker. Hij staat ook wat lager en voelt veel vaster aan op de weg. Je gaat er vanzelf harder mee rijden. En hoe harder je rijdt, hoe fijner het stuurt. Als je langzaam rijdt valt hij een beetje de bocht in, dan moet je een beetje tegensturen. Maar als het snel gaat, is hij lekker neutraal, ook als je de bocht inremt. Dan is het ook wel prettig om te weten dat hij bochten-ABS heeft, dan durf je door te remmen in de bocht. Het voelt super-vertrouwd aan. De remmen zijn trouwens top. Hij heeft Brembo Stylema monoblok-remklauwen met een radiale Magura rempomp. Daar zit goed gevoel in en veel remkracht.”