Vergelijk: Harley-Davidson Breakout vs. BMW R 18

Nog voordat de motoren zijn gestart hebben we al het idee dat beide motoren wel eens elkaars tegenpolen zouden kunnen zijn. De wulpse retro-klassieke lijnen met overdaad aan chroom van de R 18 staan in schril contrast met de donkere strakke vormgeving met chroom alleen tot het strikt noodzakelijke beperkt van de Breakout, die daardoor veel meer naar een “Bad-Ass Motherf#cker” neigt. Heeft BMW z’n stinkende best gedaan om het design zo strak mogelijk te houden, door alles wat het beeld kan verstoren (zoals bijvoorbeeld de bekabeling) uit het zicht te houden, laat Harley-Davidson hier de overtreffende trap van zien. "Dus ik kom die hoek om", krijgt een heel andere dimensie op de BreakoutNiet alleen is alle bekabeling vakkundig weggewerkt, maar van voor tot achter is de Breakout het toonbeeld van minimalisme. Met in dat opzicht als kers op de taart het meest minimalistische display ooit op een motor gemonteerd: in de klembeugel van het stuur. Onvoorstelbaar klein, maar wel zó goed doordacht dat het niet ten koste van de afleesbaarheid is gegaan. Naast snelheid is een versnellingsindicator prominent in beeld, daaronder de odometer die onder andere te switchen is met een tripmeter, een klokje of een digitale toerenteller. 

Vergeleken met het superstrakke en superminimalistische display van de Breakout doet de enkele klok van de R 18 oubollig aan, hoewel die wél perfect in de retro-klassieke stijl van de motor past. Wat afleesbaarheid en informatievoorziening geeft de R 18 de Breakout het nakijken, maar weet desondanks niet zo’n verpletterende indruk op ons te maken als dat de Harley dat doet. Gewoon omdat het zó verbazingwekkend is hoe ontzettend strak de lijnen van een motor zijn als ogenschijnlijk een display ontbreekt. 

Niet alleen qua design, maar ook qua zithouding hebben de Duitsers en Amerikanen het totaal anders aangepakt. Stap op de R 18 en je neemt plaats op een motor met een redelijk neutrale en aangename zit voor wat de positie van het zadel en het stuur betreft, maar waar de joekels van cilinders voor wat betreft de positie van je voeten een enorme beperking zijn. De treeplaten bieden slechts ruimte voor een zithouding, waardoor je benen recht onder je lichaam staan waar je ’t liefst je voeten naar voren zou willen steken. Maar ja, die twee enorme uitsteeksels maken dat onmogelijk, tenzij je daar je benen op legt. Wat absoluut mogelijk is en we ook zeker Maar dat wil niet zeggen dat 't niet kan. Alleen dat 't kracht (en voetsteunen) kosthebben getest, maar op langere afstand evenmin comfortabel blijkt te zijn doordat je benen dan nét iets te veel omhoog steken dan je lief is. 

Hoe totaal anders hebben de Amerikanen het bij de Breakout aangepakt. Het zadel zit zó laag dat je eerder het idee hebt op een mini-moto plaats te hebben genomen, maar de verhouding tussen zadel, stuur en voetsteunen is daarentegen wél perfect in balans. Waar bij de R 18 het stuur richting de bestuurder is gebogen heeft Harley bij de Breakout een vlak, strak en breed zwart stuur voorzien, waardoor een lekker agressieve zit is ontstaan. In tegenstelling tot de R 18 zitten de voetsteunen bij de Breakout precies waar je ze verwachten zou, relatief ver naar voren waardoor een feet-forward zit is ontstaan die veel relaxter is. Plaatsnemen op de Breakout is alsof je een paar oude (en dus comfortabele) schoenen aantrekt, waar plaatsnemen op de Breakout voelt als een paar nieuwe schoenen die bij je tenen knellen. 

Contrast

Het contrast blijkt ook als beide motoren worden gestart. Uit de enorme verchroomde einddempers van de R 18, die wat wulpse vormen betreft al de nodige tongen hebben losgemaakt, klinkt een bescheiden versie van het typische Boxer-twin geluid dat al sinds jaar en dag kenmerkend BMW is, waar dat uit de dubbele ‘shotgun’ einddempers met zwarte afdekplaten een net effe wat vetter typisch V-twin potato-potato geluid klinkt dat als sinds jaar en dag kenmerkend Harley-Davidson is.
Minimalisme ten voeten uit. Display is desondanks wel goed afleesbaar (ook zonder leesbril)

De knopjes bij Harley zijn in het begin even wennen (tenzij je van een Harley afkomt...)

Shotgun uitlaten dragen bij aan z'n stoere uiterlijk. Uiteraard tandriem als eindoverbrenging

Je gelooft het misschien niet, maar dit zit uiteindelijk wel heel ontspannen. Achterband is bijna net zo breed als de motor zelf Los van het feit dat het geluid van een 45° V-twin echt wel beter bij een Cruiser past (de 1.802 cc Boxer-twin maakt minder toeren dan de sound je doet vermoeden, waar je bij de 114 ci (1.868 cc) 45° V-Twin het idee hebt de toeren te kunnen tellen), heb je bij de R 18 veel meer de neiging om meteen voor andere uitlaten te gaan shoppen. Ook bij Harley mag het geluid misschien niet meer zijn wat het vroeger ooit was, maar is nog steeds wel bevredigend. Nee, andere pijpen zou bij ons bij de Breakout eerder onderaan het lijstje met aanpassingen staan. 

Terwijl we ons opmaken voor de gezamenlijke rit en het verplichte riedeltje met de fotograaf denk ik aan drie dagen eerder terug, toen ik vanuit BMW Nederland in Rijswijk met de R 18 meteen door moest naar het Belgische Mechelen voor de presentatie van twee nieuwe Frans/Chinese Orcal modellen. Een saaie 170 kilometer lange rit voornamelijk over de snelweg die in een ruk moest worden afgelegd en die meteen twee grote pijnpunten aan het oppervlak bracht: een zithouding die niet op lange afstand niet de meest comfortabele is, enerzijds omdat ik zou willen dat ik m’n voeten wat verder naar voren zou kunnen zetten en anderzijds omdat ik een behoorlijk houten kont aan het ontwikkelen was, en het hak/teen schakelsysteem waarvan de voorste schakelpook onvindbaar bleek te zijn. Eigenlijk waren er die dag drie dingen die me in negatieve zin aan de R 18 waren opgevallen, tijdens de saaie snelwegrit had ik ‘m het liefst op cruise control gezet en m’n benen Denk dat je hiermee best wat sportieve motoren een slechte dag kunt bezorgenop de cilinders gelegd, maar het knopje cruise control schittert bij deze First Edition door afwezigheid. 

Nu is dat laatste gelukkig een kwestie van tijd, de standaard versie die na deze First Edition op de markt zal worden gezet zal wel van cruise control zijn voorzien, hoewel daarvoor geheel in BMW-stijl wel even wat dieper in de buidel zal moeten worden getast. Net als bij de Breakout trouwens, want ook hier is cruise control niet standaard voorzien, maar wel als optie leverbaar – voor het zeer bescheiden bedrag van € 350. Nu is iets als cruise control op een Cruiser sowieso al een aanrader wanneer je lekker ontspannen wilt cruisen, helemaal wanneer je d’r maar € 350 voor op tafel hoeft te leggen – zoals trouwens bij beide modellen het geval is.