Zoeken

Vergelijk: Ducati Multistrada V4S vs. BMW S 1000 XR

Te weinig tijd

15 april 2021

Dan hangt de Multistrada de vuile was toch net iets liever buiten. Knopjes waar je maar kijken kunt en een interface waar geen eind aan lijkt te komen. Hiermee direct op pad gaan en denken dat het wel goed komt is haast gevaarlijk. Zeker als je als allereerste actiepunt die ochtend achter een losgelaten Limburger aan moet, die de nog bevroren dijkweg bij zijn nieuwe huis wat beter kent dan jij, omdat je er nog zelden geweest bent. Nou zal niemand dat waarschijnlijk doen, maar het is toch wel leuk om op z’n minst een klein beetje te weten wat de motor doet, voordat je er op stapt en vertrekt. En bij een proefrit bijvoorbeeld wel een ding; dan heb je vaak nog veel minder tijd. En wat zal een dealer doen? Alles soft en makkelijk instellen, met de kans dat je niet onder de indruk raakt, of juist alles zo indrukwekkend mogelijk zodat je er bang van wordt? Wat is wijsheid?

Ik krijg de indruk dat Ducati, hoewel meer knopjes nodig, juist daardoor net directer toegang biedt tot sommige functies dan BMW. Maar tegelijkertijd is van BMW bekend dat je zonder de bijpassende navigatie een aantal functies mist, hoewel er dus wel een pak extra op zit, nu het kan met alle full color bedienbaarheid. En dat het werkt staat buiten kijf. Een consument heeft zijn motor vaak langer dan wij in bezit.

Een consument kan ook veel dingen anders zien dan wij. Andere criteria hebben. Wij rijden even, denken dat onze mening heel belangrijk is en stappen dan weer over op iets heel anders wat opnieuw héél erg belangrijk is. Beste in zijn klasse, meest adembenemend, scherpst geprijsd, meeste plezier, noem maar op. Maar dat de bak van de BMW nog altijd zo taai is als een stuk honingdrop tussen je kiezen, wij hoeven er niet dagelijks mee te leven. En goed, dat is ook alleen onder bepaalde omstandigheden te merken, maar toch. Dat was zes jaar terug ook al zo. En er is genoeg om wel heel gelukkig van te worden, bij beide deelnemers. 

Als we het na ons bezoek aan de Hoogste Top Van Het Land aandurven ergens even een meegenomen boterham te nuttigen en de plaatselijke boom te bevochtigen, is het nét wat minder koud. Als je stilstaat in de zon zou je zelfs je rits een klein stukje kunnen laten openen en heel gewaagd de handschoenen even uittrekken. En als we dan toch staan te mijmeren en overleggen waar de reis nog meer naartoe kan gaan, komt het gesprek ook vanzelf weer op onze vervoermiddelen. “Volgens mij heb je aan een halve Duc genoeg Ed.” “Welke helft?” “Nou, ik kan me levendig voorstellen, nu na wat los gepruttel in de buurt hier, dat iemand met zo’n Multi echt hélemaal in zijn nopjes kan zijn over zijn motor en de prestaties. Sterker, dat je na een X Onderschriftaantal jaar met dat ding rijden, naar volle tevredenheid tegen die dealer kunt zeggen dat het een topmotor is. Terwijl je in de praktijk nooit of zelden in de bovenste helft van het toerenbereik geweest bent. M’n vader zou dat kunnen, die rijdt zijn motor ook altijd zo idioot laag in toeren dat ‘ie bijna afslaat. Zo klinkt ’t tenminste, echt akelig. Maar ja, zijn motor, dus wat boeit ‘t. Met die Duc kan dat ook en wel zo goed, dat je niet eens op het idee komt dat er wel eens meer zou zijn. Of het gevoel dat je iets onrecht aandoet. Zo’n eigenaar zou je dus eigenlijk moeten hebben als je zelf op zoek bent naar je nieuwe tweedehands Multi V4, want dan zijn ze nog helemaal nieuw bovenin”. “Hm ja, daar zeg je zoiets. Dat heeft de BMW toch beduidend minder”. 

Dat heeft de BMW minder. Niet dat daar zoveel mis is in de lagere toeren, maar het ding is wel opzwepend genoeg om je er aan te herinneren dat er meer te halen is, als je maar durft. “Ah toe, nog nét wat harder jongen. Toe maar. Dat kun je wel”. Het is een andere beleving. 

In het voordeel van de vier in lijn moet dan wel gezegd worden dat de motor er voor gemaakt is. Zoals ‘ie zit, de hardheid van het zadel, de steun van het duozadel – hoewel dat persoonlijk is, Ed had het liever niet gehad – de vering (op standje Pro), de remmen… alles klopt, alles werkt, alles werkt sámen om jou die opzwepende ervaring te geven en het vertrouwen dat als je toch ineens in je enthousiasme een bocht net even te gretig nadert, je nog bijtijds terug kunt naar meer aardse snelheden. En dat is herkenbaar, want zo was ’t vroeger ook al. Ducati kan een patent hebben op dikke sbk-waardige remankers, BMW doet het gewoon des BMW’s en dat betekent gretig. De sportieve inborst verloochent de XR in elk geval niet. En waarom zou ‘ie ook, BMW heeft er immers nog een ander model náást. Dat zouden er meer moeten doen.