Test: Yamaha YZF-R7

Het is alweer meer dan twee decennia geleden, maar velen zullen het zich ongetwijfeld nog kunnen herinneren, wat aan het begin van deze eeuw de motormarkt domineerde: Supersports, echte Superbikes met pakkende namen als YZF-R1, YZF-R6, Gixxer en Fireblade. Sindsdien heeft de wereld niet stilgestaan, de sportieve motoren werden alsmaar sterker, veeleisender, gecompliceerder Lang leve het coronapaspoort, kunnen we tenminste weer op paden duurder, met een eenduidige consequentie tot gevolg: sinds het jaar 2000 is de markt van Supersport motoren wereldwijd met 77 procent ingestort. Ten opzichte van de hoogtijdagen van de Supersport, vlak voor de wereldwijde kredietcrisis in 2008, is dat percentage zelfs nog veel hoger. 

Niet dat vanaf dat moment dat het (heel erg hard) bergaf ging niemand nog interesse had in het thema Supersport – de tweedehandsmarkt werd op dat moment nog steeds door Supersports gedomineerd en sinds de komst van de 300 klasse is de vraag naar kleine sportmodellen wereldwijd enorm gegroeid – de populariteit onder de jongere generatie van sportieve YouTube-clips is hiervan het bewijs. Yamaha wil dit teder ontluikende sportidee graag bevruchten met de R7, die niet alleen een gat dicht in zijn eigen modellengamma tussen de R3 en de supersportieve R6 RACE, maar ook een nieuwe categorie lanceren: die van betaalbare, eenvoudige sportmodellen die ook voor alledaags gebruik geen verkeerd figuur slaan. In principe hetzelfde idee als Aprilia met de RS 660 heeft gehad, maar dan minder extreem en voor een scherpere prijs. 

Nu hadden de Japanners met het succesvolle CP2-platform al een prima onderbouw in het gamma, dat met de MT-07, Ténéré 700, Tracer 700 en XSR 700 al vier echt goede motoren op de markt had gezet. Hoewel van die vier eigenlijk alleen de eerste twee echte verkooptoppers zijn, maar dat even terzijde. De R7 borduurt daardoor haast onveranderd door op de vloeistofgekoelde tweecilinderlijnmotor Tijdje geleden dat we hier zijn geweest, dat maakt het nog eens extra lekkerdie door Yamaha de Crossplane2 CP2 is gedoopt en die uit 689 cc cilinderinhoud een topvermogen van 73,4 pk (waarom toch altijd dat cijfer achter de komma?) bij 8.750 tpm weet te persen, met een maximum koppel van 67 Nm dat iets eerder bij 6.500 tpm wordt vrijgegeven. En net als de andere modellen van het CP2 platform is ook de R7 als A2 versie leverbaar. 

De op sport geënte verschillen die Yamaha ten opzichte van de andere modellen van het CP2 platform heeft gemaakt zijn beperkt, maar wel heel erg zinvol. De ECU specificatie is aangepast, het inlaattraject is geoptimaliseerd, het ontwerp van de uitlaat is herzien en de brandstofinjectie is geoptimaliseerd. Deze aanpassingen moeten voor een soepelere en responsieve gasrespons hebben gezorgd. Daarnaast is de eindoverbrenging langer gemaakt, wat de R7 een theoretische topsnelheid van 218 km/u moet geven. Een belangrijk nieuw kenmerk van de CP2-motor in de R7 is echter de introductie van een slip-assist koppeling, die enerzijds voorkomt
Onmiskenbaar Yamaha R-series. Van het design loopt het water je dan ook in de mond, wat het extra jammer maakt dat je vanuit het zadel nog steeds naar zo'n ouderwets display kijkt

Lijkt net een R1 zo, vind je ook niet? dat het achterwiel gaat stuiteren wanneer je bij het aanremmen te enthousiast hebt teruggeschakeld en anderzijds de bediening een stuk lichter maakt. Ongeveer 33% lichter dan een standaard koppeling volgens Yamaha. Daarnaast kan optioneel een quickshifter worden gemonteerd, hoewel die helaas alleen maar een up-functie heeft. Up/down zou nog mooier zijn geweest.

Ook aan het rijwielgedeelte heeft Yamaha enkele aanpassingen gedaan. Het frame is stijver gemaakt en heeft een iets sportievere geometrie doordat de voorvork iets steiler is gezet (23,7°) en de wielbasis 5 mm is ingekort naar nu 1.395 mm. Belangrijker voor sportgebruik is echter dat de simpele 41 mm telescoop voorvork het veld heeft geruimd voor een stijvere 41 mm upside-down van hogere kwaliteit die volledig in te stellen is. Aan de achterkant is een progressieve gearticuleerde schokdemper voorzien. Ook op het vlak van de remmen vinden we de sportiviteit terug, waar de axiale remmen zijn vervangen door Yamaha’s eigen radiale remklauwen in combinatie met een Brembo radiale rempomp.