Test: Yamaha YZF-R7

Tekst: Thilo Kozik
Fotografie: Yamaha 

Supersport nieuwe stijl

Het is alweer meer dan twee decennia geleden, maar velen zullen het zich ongetwijfeld nog kunnen herinneren, wat aan het begin van deze eeuw de motormarkt domineerde: Supersports, echte Superbikes met pakkende namen als YZF-R1, YZF-R6, Gixxer en Fireblade. Sindsdien heeft de wereld niet stilgestaan, de sportieve motoren werden alsmaar sterker, veeleisender, gecompliceerder Lang leve het coronapaspoort, kunnen we tenminste weer op paden duurder, met een eenduidige consequentie tot gevolg: sinds het jaar 2000 is de markt van Supersport motoren wereldwijd met 77 procent ingestort. Ten opzichte van de hoogtijdagen van de Supersport, vlak voor de wereldwijde kredietcrisis in 2008, is dat percentage zelfs nog veel hoger. 

Niet dat vanaf dat moment dat het (heel erg hard) bergaf ging niemand nog interesse had in het thema Supersport – de tweedehandsmarkt werd op dat moment nog steeds door Supersports gedomineerd en sinds de komst van de 300 klasse is de vraag naar kleine sportmodellen wereldwijd enorm gegroeid – de populariteit onder de jongere generatie van sportieve YouTube-clips is hiervan het bewijs. Yamaha wil dit teder ontluikende sportidee graag bevruchten met de R7, die niet alleen een gat dicht in zijn eigen modellengamma tussen de R3 en de supersportieve R6 RACE, maar ook een nieuwe categorie lanceren: die van betaalbare, eenvoudige sportmodellen die ook voor alledaags gebruik geen verkeerd figuur slaan. In principe hetzelfde idee als Aprilia met de RS 660 heeft gehad, maar dan minder extreem en voor een scherpere prijs. 

Nu hadden de Japanners met het succesvolle CP2-platform al een prima onderbouw in het gamma, dat met de MT-07, Ténéré 700, Tracer 700 en XSR 700 al vier echt goede motoren op de markt had gezet. Hoewel van die vier eigenlijk alleen de eerste twee echte verkooptoppers zijn, maar dat even terzijde. De R7 borduurt daardoor haast onveranderd door op de vloeistofgekoelde tweecilinderlijnmotor Tijdje geleden dat we hier zijn geweest, dat maakt het nog eens extra lekkerdie door Yamaha de Crossplane2 CP2 is gedoopt en die uit 689 cc cilinderinhoud een topvermogen van 73,4 pk (waarom toch altijd dat cijfer achter de komma?) bij 8.750 tpm weet te persen, met een maximum koppel van 67 Nm dat iets eerder bij 6.500 tpm wordt vrijgegeven. En net als de andere modellen van het CP2 platform is ook de R7 als A2 versie leverbaar. 

De op sport geënte verschillen die Yamaha ten opzichte van de andere modellen van het CP2 platform heeft gemaakt zijn beperkt, maar wel heel erg zinvol. De ECU specificatie is aangepast, het inlaattraject is geoptimaliseerd, het ontwerp van de uitlaat is herzien en de brandstofinjectie is geoptimaliseerd. Deze aanpassingen moeten voor een soepelere en responsieve gasrespons hebben gezorgd. Daarnaast is de eindoverbrenging langer gemaakt, wat de R7 een theoretische topsnelheid van 218 km/u moet geven. Een belangrijk nieuw kenmerk van de CP2-motor in de R7 is echter de introductie van een slip-assist koppeling, die enerzijds voorkomt
Onmiskenbaar Yamaha R-series. Van het design loopt het water je dan ook in de mond, wat het extra jammer maakt dat je vanuit het zadel nog steeds naar zo'n ouderwets display kijkt

Lijkt net een R1 zo, vind je ook niet? dat het achterwiel gaat stuiteren wanneer je bij het aanremmen te enthousiast hebt teruggeschakeld en anderzijds de bediening een stuk lichter maakt. Ongeveer 33% lichter dan een standaard koppeling volgens Yamaha. Daarnaast kan optioneel een quickshifter worden gemonteerd, hoewel die helaas alleen maar een up-functie heeft. Up/down zou nog mooier zijn geweest.

Ook aan het rijwielgedeelte heeft Yamaha enkele aanpassingen gedaan. Het frame is stijver gemaakt en heeft een iets sportievere geometrie doordat de voorvork iets steiler is gezet (23,7°) en de wielbasis 5 mm is ingekort naar nu 1.395 mm. Belangrijker voor sportgebruik is echter dat de simpele 41 mm telescoop voorvork het veld heeft geruimd voor een stijvere 41 mm upside-down van hogere kwaliteit die volledig in te stellen is. Aan de achterkant is een progressieve gearticuleerde schokdemper voorzien. Ook op het vlak van de remmen vinden we de sportiviteit terug, waar de axiale remmen zijn vervangen door Yamaha’s eigen radiale remklauwen in combinatie met een Brembo radiale rempomp.

Breed scala aan klanten

Wat volgens Yamaha de R7 zo’n aantrekkelijke supersport moet maken voor een breed scala aan klanten is dat, aldus Yamaha, de fiets in veel verschillende situaties een hoge mate van controle biedt. Met dank ook aan de compacte bouw, die ervoor zorgt dat je je helemaal één voelt met de machine en het gevoel hebt dat jij de fiets te baas bent in plaats van andersom. Weet alleen niet of ik dit blauw nou de mooiste kleur vindWat ongetwijfeld ook deels aan het lage rijklaargewicht van 188 kilo te danken is. Qua styling is de R7 onmiskenbaar een lid van de Yamaha R-familie, de stoere ‘twin-eye’ contourverlichting en M-vormige luchtinlaat in de stijl van de YZR-M1 MotoGP racer zeggen wat dat aangaat genoeg. Volgens Yamaha is de R7 de slankste R die ooit is ontwikkeld, slanker zelfs dan de R3 en R125, en durft zelfs de claimen dat het één van de meest aerodynamische en efficiënte motorfietsen is. Die aerodynamica heeft een belangrijke rol gespeeld in de veel hogere topsnelheid van 218 km/u die kan worden behaald. Op het design hebben we dan ook niets aan te merken, behalve dat het ontzettend jammer is dat Yamaha nog steeds blijft vasthouden aan een totaal achterhaald LCD-display, waar zelfs de goedkoopste Chinezen al op TFT-kleurenschermen met Bluetooth connectiviteit zijn overgestapt. 

Het eerste contact met de R7 vindt plaats in Andalusië, plaatsnemen op het zadel met acceptabele hoogte van 835 millimeter resulteert meteen in een supersportief gevoel met een gehurkte houding achter de laag gemonteerde clip-ons en de vrij hoog geplaatste voetsteunen. Het geheel oogt bijna net zo compact als op de compromisloze R6. Wanneer je op de gebruikelijke onopgesmukte startknop drukt, klinkt de 270 graden tweecilinder vol en aangenaam uit de laag gemonteerde einddemper - het geluid klinkt ondanks de Tiroolse geluidswaarden van 88 dB helemaal niet verkeerd.

De meer progressieve gasklepbediening zorgt voor een acceleratie op de bochtige landweg die eerder profiteert van souplesse dan van explosiviteit. De zeer goed te doseren vermogensopbouw gaat gepaard met een zuivere, lastwisselvrije gasreactie over het hele toerenbereik en zorgt ervoor dat de R7 ook bij de minder ervaren motorrijders op bijzonder veel sympathie kan rekenen. Wat een verademing om niet eerst een half uur met menu's aan de slag te moeten gaan om de rijmodi optimaal in te stellen. Gewoon starten en gasgeven, hatseflats!Met het op elk moment duidelijke, precieze rijgedrag kunnen rijders van de meest uiteenlopende niveaus heel goed uit de voeten komen. De netjes aansprekende veerelementen zorgen voor aangenaam comfort, de gemonteerde Bridgestone S22 rubbers zorgen voor neutraliteit en goede rolcomfort.

Op vertrouwde wijze kiest de R7 zowel in een rechte lijn als onder hellingshoek haar eigen koers en laat zich door niets of niemand van haar koers brengen, hoe ruw de spelbrekers ook proberen te zijn. Tijdig voor de bocht gooien de radiale vierzuiger remklauwen het anker uit, zonder daarbij verraderlijk bijterig te zijn. De Brembo radiale rempomp zorgt voor een helder drukpunt dat zeer goed te doseren is, wat zeer goed past bij de toegewijde landwegtour die Yamaha voor ons heeft uitgezet. De R7 gedraagt ​​zich echter niet zo lichtvoetig als een MT-07, het smallere stuur en de stabiliteitsvriendelijke geometrie hebben in dat opzicht wel hun tol geëist.

Op het Circuit de Andalucia kan de R7 echter laten zien waartoe ze in staat is. Op het lastige parcours van Almeria is vermogen niet echt belangrijk, maar draait het om precisie en kennis van de baan. Voor meer grip bij hoge temperaturen gaven de verantwoordelijken de voorkeur aan Bridgestone R11-banden in plaats van de S22 waar we op straat mee reden,
Sportiviteit ten voeten uit. Vering is voor volledig en achter bijna volledig in te stellen

Remmen doen 't goed, maar hadden iets meer bite mogen hebben. Klinkt ondanks Tirolse 88 dB helemaal niet verkeerd

Geen instelbaar koppelingshendel, wel slip-assist en een fraaie Brembo rempomp

Zitje is echt niet verkeerd. Quickshifter ook niet, maar die is wel optioneel die beter bestand moeten zijn tegen de warme omstandigheden. Een beetje meer demping op de voorvork en schokdemper is genoeg en de ‘New Kid on the Block’ rijdt al zeer stabiel, nauwkeurig en gewillig en is echt een verademing in een tijd van overmatige elektronische finesse. Daar komt bij dat de R7 op het circuit handzamer aanvoelt dan op de openbare weg, waar ze weliswaar behendig een bochtige weg neemt, maar geen wezel is. In de toerenkelder en het middengebied geeft de CP2 al goed partij, op 

Hierdoor ziet de motorfiets er beter beheersbaar uit dan op de weg, waar hij weliswaar lichtvoetig stuurt maar geen wezel is. In de toerenkelder en het middengebied geeft de R7 al goed partij, op de openbare weg kom je amper boven de 8.000 tpm uit omdat zo hoog in toeren rijden op straat totaal onnodig is. Op het circuit is het echter een ander verhaal en zet de tweecilinder bovenin nog net dat kleine tandje extra bij tot de begrenzer een einde aan de pret maakt. De gemonteerde optionele quickshifter doet z’n werk vlekkeloos en de slip-assist koppeling is bij het aanremmen een zegen, omdat het achterwiel bij vlot terugschakelen niet gaat stempelen of uitbreken. De sportieve zithouding komt hier dan ook veel beter tot z’n recht, in de stad is dat in een lummeltempo wat dat aangaat toch best wel afzien en ga je na verloop van tijd je polsen best wel voelen. 

Conclusie

Met de lancering van de YZF-R7 heeft Yamaha de Supersport een nieuwe dimensie gegeven. De 188 kilo R7 laat zich behendig van de ene sluwe combinatie van bochten naar de andere manoeuvreren, alles maakt een uiterst beheersbare indruk en is prettig hanteerbaar. De primaire bite van de remmen zou best krachtiger kunnen zijn, maar voor de beoogde klanten en het rijden op de openbare weg is de afstelling prima gekozen. Net zoals het hele concept goed werkt: de R7 biedt ongecompliceerd en toch volledig bevredigend rijplezier zonder lange bedieningsmenu's te hoeven doorlopen om moeizaam de rijmodi samen te stellen. Voor het prijskaartje van € 10.299 heeft Yamaha inderdaad een nieuwe la opengemaakt. 

Design, dat blok, quickshifter, ongecompliceerde supersport, heerlijk ding voor 't circuit

Rem had meer bite mogen hebben, clip-ons zijn toch minder voor op straat, LCD display is echt niet meer van deze tijd

Technische gegevens